سالها قبل طرح پزشک خانواده یکی از رویکردهای مهم و حیاتی در نظام سلامت ایران عنوان شد که با هدف بهبود ارائه خدمات درمانی و دسترسی بهتر به امکانات بهداشتی بر سر زبانها افتاد. اما در طول سالها و با تغییر مدیران سلامت و به تبع آن تغییر سیاستهای کلان درمانی، اجرای این طرح اغلب با دست پس زده شد و هرازگاهی با پا پیش کشیده شد؛