سربازی که برای یک شب مرخصی آمده بود

‌ساعت سه بامداد، تاریکی مثل پتویی سنگین بر شهر افتاده بود، خیابان‌ها خلوت، صداها خاموش و خواب، مثل سایه‌ای آرام بر پنجره‌های بسته می‌لغزید. ناگهان همه‌چیز شکست؛ سکوت، شیشه‌ها، خوابِ مردم. انفجاری سهمگین، پرده شب را درید و قلب تهران را لرزاند.