در میانه آتشبس، هنگامی که واژگان جای سلاحها را میگیرند، مسئله دیگر نه آغاز جنگ است و نه پایان آن؛ مسئله «روایت» است. آنچه در حافظه جمعی میماند، فقط آنچه اتفاق افتاده نیست، بلکه آنگونهای است که روایت شده است. در این میانه، رسانه نهتنها یک ابزار انتقال خبر؛ صحنهای تمدنی برای کنشگری معرفتی است. اگر جنگ، بحران حقیقت باشد، صلح، فرصتی برای بازسازی حقیقت از خاکستر روایتهای متناقض است و اگر آتشبس، وقفهای در خشونت فیزیکی باشد، آنچه ادامه دارد، نبرد روایتهاست. روایتهایی که آینده ادراک جمعی، خاطره …