برای بسیاری، صرع فقط یک بیماری عصبی است؛ مجموعهای از تشنجها که میتوان با دارو مهارشان کرد. بسیاری هم هنوز این بیماری را به چشم یک بیماری روانی میبینند، اما برای آن دسته از افرادی که با صرع زندگی میکنند، ماجرا بسیار فراتر از درمان پزشکی است. صرع، اگرچه به تأکید پزشکان و راهکاری درمانی علمی، قابل کنترل است، اما هنوز در لایههای اجتماعی، فرهنگی و حتی خانوادگی با برچسبهای ناخوشایند، سوءتفاهم و تبعیض همراه است.