جدال بین سایه و براهنی، جدالی کهنه بود و تا پایان عمر هر دو هم ادامه داشت. سایه براهنی را درخت عرعر دانسته بود و براهنی نیز نقدهای تندوتیزی درباره وی نوشته بود. رفتهرفته پای افراد دیگری نیز به این مجادلات باز شد. یکی از این افراد، نصرت رحمانی بود. رحمانی اما، برای مقابله با براهنی راه دیگری را در پیش گرفت.