سقوط شتابان بشار اسد در دسامبر ۲۰۲۴، پایان «اسدیسم» بود؛ اما نه پایان بحران، بلکه آغاز مرحلهای پیچیدهتر از بیثباتی. سوریه با ساختارهای فرسوده سیاسی-امنیتی، توان تحمل انتقال ناگهانی را نداشت. حمایت ترکیه و کشورهای عربی، احمد الشرع را به قدرت رساند و روابط با غرب و ترامپ را بهبود بخشید، ولی این گشایشها به ثبات منجر نشد؛ کردها، علویها، دروزیها و اشغال ۹۰۰ کیلومتر خاک توسط اسرائیل همچنان بحرانآفرین هستند.