بخش کشاورزی بهعنوان مهمترین بخش تولیدی کشور همواره اهمیت و نگاه ویژهای را میطلبد. بر کسی پوشیده نیست که همواره برخورداری از امنیت غذایی، امنیت اجتماعی و روانی را بهدنبال خواهد داشت. بر همین اساس در سال ۱۴۰۳، گرچه اجرای درست قانون و قانونگذاری، از جمله انتظارات بخش کشاورزی از مجلس و دولت بود و از مجلس انتظار میرفت که علاوه بر تقویت بعد نظارتی بر اجرای قوانین، قوانینی شفاف و روشن وضع کند که تفسیرپذیر نباشند، اما متاسفانه برنامهها در این بخش بهگونهای رقم خورد که تولید و فعالیت در این عرصه …