در جهان امروز، تجارت دیگر یک فعالیت صرفا اقتصادی نیست؛ بلکه آینه تمامنمای سیاست خارجی کشورها است. در جهانی بهمپیوسته که مرزهای جغرافیایی بهسادگی توسط سرمایه، کالا و اطلاعات پشتسر گذاشته میشود، آنچه تعیینکننده مسیر تجارت کشورهاست، کیفیت روابط دیپلماتیک و توان گفتوگوی آنها با جهان است. برای ایران، سالهای پس از امضای برجام، صحنهای از آزمون و خطای دیپلماسی اقتصادی بود؛ دورهای که در آن شکوفایی نسبی تجارت خارجی، همزمان با باز شدن درهای گفتوگو بهدست آمد و سپس با قطع گفتوگوها و بازگشت تحریمها، …