استکبار موکتی/ ایران، تاریخ و عبرت‌ها

مذاکره فی‌النفسه نمی‌تواند بد یا خوب باشد بلکه با مقتضیات زمان است که وزن پیدا می‌کند. مذاکره‌ای مطلوب است که در آن دو طرف برابر باشند و یک طرف ابزاری برای تحمیل اراده خود بر دیگری نداشته باشد، مذاکره‌ای که مشت امنیتی کشور را باز نکند و آن را به ثمن بخس حراج نکند تا در مقابل، برای دوران گذرایی امتیاز اقتصادی بگیرد.