اگر صفحه را درست نمی‌بینید اینجا را کلیک کنید

آجرک الله یا بقیه الله یعنی چه؟ / چگونه تسلیت بگوییم؟
جمله آجرک الله یا بقیه الله را معمولا در ایام شهادت و عزاداری اهل بیت (ع) می شنویم. در این مطلب علاوه بر شرح معنای آن به اطلاعاتی دیگر در این زمینه میپردازیم. معنی اجرک الله «آجرک الله» یعنی خدا تو را اجر و پاداش خیر دهد.این عبارت غالباً برای تعزیت و تسلیت گفتن در زبان عربی به افراد مصیبت دیده و عزادار به کار می‌رود، چنان‌که در روایتی از زراره بن اوفی نقل شده است: «پیامبر اسلام (ص) مردی را که فرزندش فوت کرده بود تعزیت داده و فرمود، آجَرَکَ‏ اللَّهُ‏ وَ أَعْظَمَ لَکَ الْأَجْر؛ یعنی خداوند تو را اجر خیر دهد و پاداش بزرگی به تو عنایت فرماید». آجرک الله یا بقیه الله یعنی چه؟ به گزارش تابناک جوان، این عبارت معمولا در ایام شهادت ائمه اطهار استفاده می شود. آجرک الله یا بقیه الله یعنی خداوند به شما ای بقیه الله اجر بدهد (در این مصیبت). در واقع ما با این عبارت به امام زمان (عج) تسلیت می گوییم. برای مثال در شهادت پدر ایشان، امام حسن عسکری علیه السلام می گوییم: آجرک الله یا بقیه الله. یا در ماه محرم و ایام شهادت امام حسین علیه السلام گفته می شود: آجرک الله یا صاحب الزمان فی مصیبت جدک الحسین علیه السلام. امام زمان عجل الله خود را نوحه خوان همیشگی وگریه کن هر شب و روز مصیبت‌های جد بزرگوارشان میداند. در روز عاشورا چگونه به همدیگر تسلیت بگوییم؟ هدانا نوشت: از امام باقر علیه السلام پرسیده شد که در روز عاشورا چگونه به همدیگر تسلیت بگوییم؟ حضرت فرمودند: بگویید:“أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ (ع) ”. خداوند اجر ما را به سبب مصیبتی که از حسین به ما رسیده بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار، ولی دم او، امام مهدی از خاندان محمد (ع)، به خونخواهی او برمی خیزند. مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ص ۷۷۲. بیشتر بخوانید: دانلود مداحی اعظم الله اجورنا با صدای محمدحسین پویانفر + متن درس‌هایی از «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین» آیت الله العظمی جوادی آملی در یکی از جلسات درس اخلاق خود که به مناسبت ایام محرم ایراد فرمودند، بیان داشتند:«أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اُجُورَکُمْ] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ [عَلَیهِ السَّلَامْ] وَ جَعَلَنَا وَ إِیاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ [عَلَیهِ الصَّلَاةُ وَ عَلَیهِ السَّلَامْ]». شعار رسمی مُحرم، همین جمله‌هایی است که شنیدیم؛ این شعار گذشته از اینکه ما را به یک عبادت دعوت می‌کند، ما را به یک جهاد توان فرسا هم هدایت می‌کند. این دعا و شعار رسمی ما شیعه هاست. این بخش دوم برای همیشه یک پیام زنده‌ای دارد و عاشورا را برای همیشه زنده نگه می‌دارد. ما در این دعا از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم، آن توفیق را به ما بدهد که ما خون بهای «حُسَین بْنِ عَلِی» را بگیریم. این شعار تنها برای ثواب نیست، این درس شهادت است! این درس جهاد است! بنابراین جریان کربلا و شهادت سالار شهیدان برای همیشه درس و پیامی برای گفتن دارد، این مطلب اول. ایشان اظهار داشتند: مطب دوم آن است که «ریانِ بْنِ شَبِیب‏» که خدمت امام رضا (سلام الله علیه) مشرّف شد، به حضرت عرض کرد که چرا غمگین هستید؟ حضرت فرمود امروز اوّل مُحرّم است و گریه بر سالار شهیدان فضایل فراوانی دارد، آنگاه دستور‌های متعدّدی امام رضا به «ریانِ بْنِ شَبِیب‏» داد. وجود مبارک امام (سلام الله علیه) فرمود اگر خواستی گریه کنی برای سالار شهیدان گریه کن که چند جمله است، بخش دیگر سفارش‌های امام رضا (سلام الله علیه) این است که «یا بْنَ شَبِیب» هر وقت به یاد «حُسَین بْنِ عَلِی» و شهدای کربلا افتادی، به ذات مقدس «حُسَین بْنِ عَلِی» خطاب بکن و بگو: «فَقُلْ مَتَی مَا ذَکَرْتَهُ ﴿یا لَیتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً﴾»؛ هر وقت به یاد کربلا و «حُسَین بْنِ عَلِی» افتادی این ﴿یا لَیتَنِی﴾ را بگو، این یعنی چه؟ ما که آن وقت کربلا نبودیم، ولی نه این پیام دارد! یعنی‌ای کاش من این فکر را می‌داشتم و الآن هم این فکر را داشته باشم که در راه دین جهاد کنم و در راه دین شهید بشویم. این ﴿یا لَیتَنِی﴾ آرزوی شهادت است، آرزوی جهاد است و آرزوی مبارزه است، پس این پیام زنده است! این یک خیال و آرزوی باطل که نیست، این یک دستور است و دستور هم یک اثر عملی است. فرمود هر وقت به یاد کربلا و به یاد سیدالشهداء بودی بگو ﴿یا لَیتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً﴾. از آن طرف هم همین پیام هست، تنها به ما نگفتند که به شهدا سلام بکنیم و بگوییم‌ای کاش ما با شما بودیم و راه شما را می‌رفتیم؛ به آن‌ها هم گفتند که بگویید‌ای کاش با ما بودید و می‌فهمیدید که این‌جا چه خبر است! شهید هم همین حرف را دارد. متن نوحه آجرک الله یا بقیه الله برای شب عاشورا امشب شب راز و نیاز عاشقان استفردا سر فرزند زهرا، بر سنان است‌می‌شود از جفا دست و سر‌ها جدابقیة الله آجرک اللهامشب حسین است و شهادت آرزویشفردا بریزد بر زمین خون گلویشدر میان گودال می‌زند پر و بالبقیة الله آجرک اللهامشب سکینه رنگ از رویش پریدهفردا زند بوسه به رگ‌های بریدهدور از آشیـــانه زیــر تازیـــانهبقیة الله آجرک اللهامشب حریم فاطمه، عبّاس داردفردا سکینه سر به صحرا می‌گذاردشعله‌اش بر جگر در عــزای پــدربقیة الله آجرک اللهامشب شود تقدیم دین هست ابوالفضلفردا جدا گردد ز تن دست ابوالفضلشود در علقمه زائرش فاطمهبقیة الله آجرک اللهامشب علی‌اکبر به سجده سر گذاردفردا به دشت کربلا جان می‌سپاردشــود اِربــاً اِربا پیش چشم بابابقیة الله آجرک اللهامشب به اکبر می‌کند، بابا نظارهفردا شود جسم شریفش پاره پارهفرق آن مقتدا گردد از هم جدابقیة الله آجرک اللهامشب حرم یک تشنۀ ششماهه داردفردا سر دست پدر جان می‌سپاردبهر یک جرعه آب گردد از خون خضاببقیة الله آجرک اللهامشب کند در خیمه‌ها، قاسم عبادتفردا رود تنها به میدان شهادتدل بــه قتلگاهش بــر عمـو نگاهشبقیة الله آجرک اللهامشب دعا خواند لب عطشان زینبفردا شود نقش زمین قرآن زینبکنـــار قتلــگاه کنـد زهــرا نـگاهبقیة الله آجرک اللهامشب کند در خیمه زینب بی‌قراریفردا کند در مقتل خون سوگوارییــا امــام زمــان الامـــان الامــانبقیة الله آجرک اللهامشب پیمبر اشک ریزد از دو عینشفردا بشوید صورت از خون حسینشحضرت فاطمه دارد ایــن زمــزمهبقیة الله آجرک اللهما را بوَد در سینه، فریاد خمینیاین است خطّ سرخ یاران حسینیبوده‌ایم با حسین یا حسین یا حسینبقیة الله آجرک اللهامشب، به خیمه، کودکی ماتم بگیردفردا، به زیر بوتۀ خاری بمیردتشنه جان سپارد پنــاهی نـــداردبقیة الله آجرک الله ارتباط و پیوستگی امام حسین و امام مهدی (علیهما السلام) در تشرفات فارس نوشت: سید بحر العلوم (ره) روزى به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد. در بین راه درباره این مساله که «گریه بر امام حسین علیه السلام گناهان را مى‏آمرزد» فکر مى‏کرد. همان وقت متوجه شد که شخص عربى، سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد. بعد در لحظه‏اى پرسید: جناب سید! درباره چه چیز به فکر فرو رفته‏اى؟ و در چه اندیشه اى؟ اگر مساله علمى است مطرح کنید، شاید من پاسخش را بدانم. سید بحر العلوم فرمود: در این‏باره فکر مى‏کنم که چطور مى‏شود، خداى تعالى این همه ثواب به زائران و گریه کنندگان بر حضرت سیدالشهدا علیه السلام مى‏دهد؛ مثلا در هر قدمى که در راه زیارت بر مى‏دارد، ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته مى‏شود و براى یک قطره اشکى تمام گناهان صغیره و کبیره‏اش آمرزیده مى‏شود؟ آن سوار عرب فرمود: تعجب نکن! من براى شما مثالى مى‏آورم تا مشکل حل شود.سلطانى به همراه درباریان خود به شکار مى‏رفت. در شکارگاه از همراهیانش دور افتاد و به سختى فوق العاده‏اى افتاد و بسیار گرسنه شد. خیمه اى را دید و وارد آن جا شد. در آن سیاه چادر، پیرزنى را با پسرش دید. آنان در گوشه خیمه بز شیرده‏اى داشتند، و از راه مصرف شیر این بز، زندگى خود را مى‏گذراندند. وقتى سلطان وارد شد، او را نشناختند؛ ولى براى پذیرایى از مهمان، آن بز را سر بریده و کباب کردند؛ زیرا چیز دیگرى براى پذیرایى نداشتند. سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد، از ایشان جدا شد و خود را به درباریان رسانید و جریان را براى اطرافیان نقل کرد.در نهایت از ایشان سؤال کرد: اگر بخواهم پاداش مهمان نوازى پیرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملى باید انجام بدهم؟ یکى از حاضران گفت: به او صد گوسفند بدهید؛ و دیگرى که از وزیران بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفى بدهید. یکى دیگر گفت: فلان مزرعه را به ایشان بدهید.سلطان گفت: هر چه بدهم کم است؛ زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم، آن وقت مقابله به مثل کرده‏ام؛ چون آنان هر چه را که داشتند به من دادند. من هم باید هر چه را که دارم، به ایشان بدهم تا مقابله به مثل شود.بعد سوار عرب فرمود: حالا جناب بحرالعلوم، حضرت سیدالشهدا علیه السلام، هر چه از مال و منال، اهل و عیال، پسر و برادر، دختر و خواهر و سر و پیکر داشت، همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند به زائران و گریه کنندگان، آن همه اجر و ثواب بدهد، نباید تعجب کرد؛ چون خدا - که خدائیش را نمى‏تواند به سیدالشهدا علیه السلام بدهد - پس هر کارى که مى‏تواند، انجام مى‏دهد؛ یعنى، با صرف نظر از مقامات عالى خودش، به زائران و گریه کنندگان آن حضرت، درجاتى عنایت مى‏کند. در عین حال این‌ها را جزاى کامل براى فداکارى آن حضرت نمى داند. چون شخص عرب این مطالب رافرمود، از نظر سید بحر العلوم غایب شد.   گردآوری: تابناک جوان