بحران دارویی در کشور دیگر یک هشدار پنهان یا نشانههای پراکنده در داروخانهها نیست؛ این بحران حالا به واقعیتی عینی در زندگی روزمره بیماران تبدیل شده است. حذف ارز ترجیحی دارو، ناکارآمدی ساختاری بیمهها در پوشش هزینههای درمان و ناتوانی تولیدکنندگان داخلی در تامین بهموقع مواد اولیه، زنجیرهای از فشار را شکل داده که در نهایت، سنگینترین بار آن بر دوش بیماران افتاده است؛ بیمارانی که میان گرانی، کمبود، بدهی بیمهها و سردرگمی سیاستگذاری، بیش از همیشه بیپناه ماندهاند.