تفکیک کامل تالارهای یک و دو در مرکز مبادله ارز و طلا، در شرایطی کلید میخورد که ساختار تجارت خارجی ایران با دو واقعیت متضاد روبهرو است: تمرکز ۹۵ درصد صادرات در دست تنها ۴۰۰ شرکت بزرگ و پراکندگی واردات میان بیش از ۱۶ هزار بازرگان. این عدم توازن، نهتنها کارآمدی نظام تخصیص ارز را زیر سوال برده، بلکه زمینهساز شکلگیری بازارهای غیررسمی و زیرمیزیهای ارزی در تالار دوم شده است؛ جایی که هزینههای پنهان تا ۴ هزار تومان به ازای هر دلار، عملا شفافیت و اعتماد فعالان اقتصادی را تهدید میکند.