حرکت خلاقانه با نام تهران دوست داشتنی که تابستان ۱۴۰۳ تهران را به سایه سار مهر گبرد، ثابت کرد میتوان با زبان هنر و امید، دیوارهای بیاعتمادی را فرو ریخت. تصاویر چشمنواز از گوشهگوشه شهر، روایتهای تأثیرگذار از زندگی روزمره تهرانیها و پیامهای امیدبخش، تهران را در ذهن شهروندان از «کلانشهری خسته» به «شهر زندگی» بدل کرد.