«شب‌ها با یک شاتگان کنار خودم می‌خوابیدم»؛ داستانی از ایستادگی دو فوتبالیست علیه اعدام‌ها در دوران فرانکو

طرفداری | در میان صدای میخ‌های کفش‌ها بر زمین و فریادهای تشویق، بازیکنان راسینگ سانتاندر از رختکن خانگی خارج شدند و پا به تونل ورزشگاه گذاشتند تا به مصاف حریف بروند. همه بازیکنان، به‌ جز دو نفر: آیتور آگیره، مهاجم تنومند و سرخیو مانسانرا، وینگر تیم، با احتیاط عقب ماندند. آگیره، که سال‌ها پس از بازنشستگی رستورانی را اداره می‌کند، در حالی که بر تراس همان رستوران نشسته، به یاد می‌آورد: