هوای تیرماه دستش را گذاشته روی گلوگاه خوزستان. خورشید، شمشیری آتشین از نیام آسمان برکشیده، بیمحابا بر فرق زمین فرود میآید. آتشِ آفتاب می بارد بین مردمی که عرقریزان باصورتهایی داغ ونَفَسهایی بریده،به دنبال جانپناهی ازاین سایه به آن سایه می خزند.