ایتالیا مدتهاست که ذخایر طلای قابل توجه خود - سومین ذخایر بزرگ طلای جهان با مجموع ۲۴۵۲ تن - را به عنوان نوعی پشتوانه حاکمیتی، رمانتیک جلوه داده است. برای دولتی که مدتهاست با شکنندگی مالی دست و پنجه نرم میکند، این ایده که یک دارایی پنهان قادر به تضمین خودمختاری و استقلال در مواقع بحرانی است، از نظر سیاسی پیامی قدرتمند است.