اگر هدف از ترجمه ادبی به تعبیر ادیت گروسمن، این باشد که درون نظام معنای بیگانه متعلق به یک زبان دیگر، تا حد ممکن، خصوصیات، چم‌وخم‌های زبانی و ویژگی‌های سبکیِ خاصِ اثر بازآفرینی شود، می‌توان با رد ترجمه طابق النعل بالنعل اثر، از «سفسطه ترجمه تحت‌اللفظی» سخن گفت.