زمانی تصور می‌شد که این قطعات استخوان، در حقیقت قدیمی‌ترین فسیل‌های انسانی کشف‌شده در ژاپن باشند؛ ولی واقعیت چیز دیگری بود.

رکنا: زمانی تصور می‌شد که این قطعات استخوان، در حقیقت قدیمی‌ترین فسیل‌های انسانی کشف‌شده در ژاپن باشند؛ ولی واقعیت چیز دیگری بود.

نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد استخوان‌های فسیل شدۀ ۲۰هزار ساله معروف به «مرد اوشیکاوا» که گمان می‌رفت بخشی از باستانی‌ترین فسیل‌های انسان کشف‌شده در ژاپن باشد، آن چیزی نیست که دانشمندان تصور می‌کردند و درحقیقت، این فسیل‌ها استخوان‌های یک خرس باستانی است.

پس از تحقیقات علمی گسترده محققان فهمیدند در مورد استخوان‌هایی که حدس زده می‌شد بقایای قدیمی‌ترین انسان کشف شده در ژاپن باشد، اشتباه کرده‌اند.

حضور خرس‌ها در مناطق پایین دست جنگل که در سال‌های گذشته آغاز شد به نقطه اوج خود رسیده تا جایی که این گونه جانوری برای تهیه غذای کافی در جستجوی استخوان رستوران‌ها در مناطق کنار جاده‌ها حضور می‌یابند.

فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی و انیمیشن «صنوبر»، «قیام»، «حق سکوت»، «مهمان حبیب خداست»، «هناس»، «چند قطره آبان»، «نمک و آتش»، «گوی بخار ۱»، «بعد از آن شب»، «گوی بخار ۲»، «بازگشت»، «دزد دوچرخه»، «از کرخه تا راین»، «افسانه درخت»، «خیانت»، «گمشده و عشق»، «آن سفر کرده»، «آسمان نیمه شب»، «خرس»، «مثل یک پدر»، …

محققان می‌گویند این دست سازه حکاکی شده، یک شئ مفید و کاربردی نبوده و احتمالا کاربردی نمادین مانند یک اثر هنری داشته است.

انسان‌های اولیه وقتی تکامل پیدا کردند و خز خود را از دست دادند چگونه در برابر عوامل طبیعی و گرما و سرما از خود محافظت کردند؟ انسان‌شناسان با شواهدی که 320 هزار سال پیش روی خراش استخوان‌های خرس داشتند و همچنین روند تکاملی شپش معقتدند که انسان‌ها صدهزار سال پیش شروع به پوشیدن لباس کرده‌اند.

برخی می‌گویند که این یک فلوت است؛ فلوتی که آوای آن در غارهای عصر حجر می‌پیچیده و قلب شنوندگان نئاندرتالش را تسکین می‌داده است؛ اما دیگرانی هم هستند که دیدگاه غیرشاعرانه‌تری در این باره دارند.

رکنا: معمای 40 ساله یک تکه استخوان خرس

بررسی دندان‌ها و استخوان‌های حیوانات مجاور نشان داد این انسان‌های اولیه در محیطی خشن با گوزن‌های شمالی، خرس‌های غار، اسب‌ها و کرگدن‌های پشمالو در شرایطی قابل‌مقایسه با سیبری مدرن یا شمال اسکاندیناوی زندگی می‌کردند.