دکترین مونروئه – که در ادبیات سیاست بین‌الملل تحت عنوان «انزواگرایی» مطرح می‌شود – سیاست خارجی ایالات متحده در قبال قاره‌های دیگر جهان به جز قاره‌ آمریکا را خنثی و بی‌تفاوت اعلام می‌کند و در طرف مقابل، آمریکای شمالی و جنوبی را زمین بازی انحصاری واشنگتن در نظر می‌گیرد.

همزمان با افزایش وابستگی صنایع اروپایی به واردات قطعات و مواد اولیه از شرق آسیا، نشست پکن نشان داد که ظرفیت‌های صنعتی و تکنولوژیک چین، عملاً به اهرم اصلی در تنظیم روابط اقتصادی با اروپا تبدیل شده است. در نشست روز پنج‌شنبه که به مناسبت پنجاهمین سال روابط دیپلماتیک میان چین و اتحادیه اروپا در پکن برگزار …

پس از سفر ترامپ به خاورمیانه و سخنانی که او در انتقاد از سیاست‌های مداخله‌گرایانه رؤسای‌جمهوری پیشین آمریکا بر زبان آورد، بسیاری این ایده را مطرح کردند که آمریکای دونالد ترامپ رویکرد مداخله‌گرایانه و کمپین‌های نظامی را کنار خواهد گذاشت.

معاون پیشین وزیر امور خارجه گفت: چرا ما انزواگرایی را انتخاب کردیم؟ انزواگرایی اختراع خودمان و فقط یک نمونه مشابه دارد و آن هم کره شمالی است. چرا ما از کشوری الگو گرفته‌ایم که هیچ شباهتی با هیچ ملاحظاتی نسبت به ما ندارد؟ د

بحران اخیر هند و پاکستان، ادعای ترامپ درباره کناره‌گیری از نقش «پلیس جهان» را به چالش کشید و بار دیگر آمریکا را به میانه میدان کشاند. در حالی‌که کاخ سفید در ظاهر بر انزواگرایی و اولویت منافع اقتصادی تأکید دارد، اما واقعیت‌های ژئوپلیتیک، از غزه تا اوکراین و ایران، دولت ترامپ را به دخالت‌های ناگزیر و پرتناقض …

به گزارش اتلانتیک، رقابت انتخاباتی آمریکا بازتاب نبردی ساختاری میان نخبگان بر سر تداوم نقش جهانی یا حرکت به‌سوی انزواگرایی است.

بودجه پیشنهادی ترامپ برای سال مالی آینده، جهت‌گیری «اول آمریکا» ، عقب‌نشینی از جهان و تمرکز بر خانه را نهادینه می‌کند. این چرخش عمیق در نقش بین‌المللی آمریکا از چندجانبه‌گرایی به انزواگرایی، بیشترین کاهش بودجه را بر وزارت خارجه و ماموریت‌های آن تحمیل می‌کند.