سندروم تک فرزندی (Only Child Syndrome) به مجموعه‌ای از باورهای غلط و کلیشه‌ای اشاره دارد که درباره کودکان تک فرزند وجود دارد. این باورها شامل مواردی چون اینکه تک فرزندها افراد خودخواه، لوس، تنها و ناسازگار هستند، به این دلیل که هیچ‌گاه در تعامل با خواهر و برادرها قرار نمی‌گیرند. اما باید بگوییم که این …

روانشناسان معتقدند که سندروم تک فرزندی در واقع مجموعه ‌ای از مشکلات است که ریشه اصلی آن ها به تنها بزرگ شدن کودک در خانواده مربوط می شود.

هر بچه ای، صرف نظر از جنسیت، پیشینه، یا پیوندهای بیولوژیکی، سزاوار یک محیط مثبت برای رشد و شکوفایی است. این احساس عمیقاً در ذهن کاویتا بالونی از سال‌های نوجوانی او ریشه دوانده است و اشتیاق او را برای فرزندخواندگی ایجاد می‌کند.

زمانی که آدیتیا تیواری تصمیم گرفت پسری با نیازهای ویژه را به فرزند خواندگی بپذیرد، فقط یک زن می تواند از یک کودک مراقبت کند این کلماتی بود که اغلب به او گفته می شد .