پیش از این هم نوشته بودم که در عصر ملت-دولت، تمامیت سرزمینی یک کشور به منزلۀ حیثیت و ناموس آن کشور است. هیچ آدم عاقلی بلندگو به دست نمی‌گیرد که شبانه روز، فریاد بزند فلانی‌ها قصد هتک ناموس مرا دارند! تکرار این حرف سخیف خودش نوعی عادی‌سازی بی‌حرمتی است!

عکسی که در دستان رئیس مجلس در کنفرانس ژنو دیدم، مرا به این فکر انداخت که وقتی قرار است در آینده از عکس به عنوان فکت در جوامع بین‌المللی استفاده کرد، چرا در روزهایی که امکان تولید فکت وجود دارد جلوی پای عکاس و خبرنگار سنگ‌اندازی می‌کنید؟ اگر همان روزها به عکاسان اجازه داده می‌شد که بدون ترس عکاسی کنند، …

در سایه‌های نمناک و غم‌زده جزیره آبَسکون، جایی که موج‌های خزر خود را به صخره های خاموش می‌کوبیدند، پادشاهی در آخرین لحظه های زندگی، میراث یک امپراتوری را به فرزندش می‌سپرد. این داستان سلطان جلال الدین خوارزمشاه است.

مجموعه کاخ‌های تخت جمشید تو کوه رحمت مرودشت استان فارس یادگاری شکوهمند از دوران هخامنشیانیه که یکی از شاهکارهای معماری جهان باستان به شمار میاد، اما این بنا رو کی ساخته؟

این برنامه، روایتی تکان‌دهنده از آخرین روزهای سلطنت صفویان است. داستانی واقعی از شاه سلطان حسین؛ پادشاهی که سلطنت را با زهد آغاز کرد، در فساد و شراب‌خواری دربار غرق شد و در نهایت با دستان خود تاج شاهی ایران را بر سر دشمن گذاشت. با ما به دل تاریخ سفر کنید تا شاهد محاصره اصفهان، خیانت درباریان و تراژدی …

خیلی‌ها فکر می‌کنن کوروش بزرگ، پادشاه محبوب هخامنشی، ایران رو به بزرگ‌ترین وسعت تاریخش رسوند اما حقیقت تاریخی یه چیز دیگه‌ست…

بهزادان جوانی ایرانی بود که با پرچم سیاه علیه حکومت اموی قیام کرد و عباسیان را به قدرت رساند اما بعدها عباسیان قدرت و محبوبیت او را تاب نیاوردند و دستور قتلش صادر شد.

اگر عباس میرزا نبود، شاید راه اصلاحات و بیداری ملی در ایران خیلی دیرتر شروع می‌شد. او با نوسازی ارتش، فرستادن دانشجو به اروپا و مبارزه با فساد، علیه عقب‌ماندگی جنگید. اما چرا با وجود همه تلاش‌ها شکست خورد؟

«نادرشاه افشار، یکی از بزرگ‌ترین فرماندهان تاریخ ایران، مردی که با شمشیر و تدبیر، ایران را از ویرانی پس از حمله افغان‌ها نجات داد. از فقر و اسارت تا تخت پادشاهی، داستان شگفت‌انگیز صعود نادری را ببنید؛ کسی که ارتش ایران را بازسازی کرد، دشمنان را در هم شکست و تاج پادشاهی را با اقتدار بر سر گذاشت.»

آخرای شب، انتظار لیث به پایان رسید و پسرش به دنیا اومد. اسمش رو یعقوب گذاشت و با خط خوشی پایین پوست نوشت. همین اسم بعدها رو صفحه بزرگ تاریخ ایران هم حک شد.

راه شاه عباس به سوی تخت شاهی سراسر تلاطم و جنگ و خیانت بود. او در گرداب سیاست‌های پیچیده و دسیسه‌های دربار صفوی بزرگ شد.