ناکامی عملیات‌ها در مناطق جنوب ایران در سال 1362، باعث شد شیوه عملیات‌ها تغییر کند و محورهای عملیاتی به‌طرف مناطقی سوق داده شود که ارتش عراق در آنجا تجمع و تمرکز کمتری دارد. در راستای این هدف، عملیات‌های والفجر 2 و 3 در غرب کشور صورت گرفت.

عملیات کربلای ۱۰ در منطقه شمال غرب و جبهه شمالی ماووت عراق، با فرماندهی‌ قرارگاه نجف و همکاری نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق انجام شد؛ عملیاتی که چشم اندازی بزرگ از همکاری مشترک نیروهای ایرانی با اتحادیه میهنی کردستان عراق را به‌جا گذاشت.