در روز قدس (اواخر شهریور ۸۸) که عده‌ای همزمان با راهپیمایی ضدصهیونیستی در تهران، شعار نه غزه نه لبنان سر دادند، رابرت گیتس وزیر دفاع وقت آمریکا (رئیس اسبق سازمان سیا) ضمن سخنانی گفت: «در حال حاضر به دلیل شکاف‌های عمیق در ایران پس از انتخابات، تحریم مؤثرتر از گذشته است.

پزشکیان نه بنی‌صدر است که خود بخشی از تجاوز دشمن به ایران و همراه تروریست‌ها شده باشد، و نه بنی‌صدر است که مقابل رهبری و نظام بایستد و اردوکشی خیابانی راه بیندازد و برای خود در مقابل ولی‌فقیه شأن سرکشی قائل باشد.

البته راه درمان آن را هم ارائه داده‌اند، راهی که نه از مسیر درمان روان‌پزشکی، بلکه طبق ادعای آن‌ها از مسیر «جنبش‌های اعتراضی و قیام‌های اجتماعی» می‌گذرد. به شکل روشنی، همه چیزی که به اسم روان‌شناسی ارائه داده‌اند، خیلی بیشتر از آنچه تصور کنیم مطابق با برنامه‌ریزی سیاسی غرب برای ایران است؛ یعنی که این …

انقلابی‌گری توکلی در مسیر خارج‌کردن دیگران از دایره انقلاب نبود، با رادیکالیسم میانه‌ای نداشت و از عقل و منطق تبعیت می‌کرد.

جنگ اسرائیل با ایران در ۲ تیر ۱۴۰۴ تمام نشد، بلکه حملات دوجانبه صرفاً متوقف شد، تا ببینیم در آینده چه می‌شود! و این «چه می‌شود» می‌تواند شامل هر گزینه‌ای باشد. یعنی هر کس کمی تا قسمتی با دنیای سیاست آشنا باشد، می‌تواند درک کند که فضای موجود، صلح که هیچ، حتی از یک آتش‌بس موقتاً پایدار هم چقدر دور است.

فرهیختگان/متن پیش رو در فرهیختگان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست کبری آسوپار| هر جای دنیای سیاست نشسته‌اید، به صحبت‌هایتان درباره دلایل پیروزی در جنگ 12 روزه، اتوبان موشکی تهران-تل‌آویو، مکانیسم ماشه، بد و خوب مذاکره، خبر‌های جدید از حمله ایران به پایگاه العدید آمریکا در قطر و

حضور پرشور رهبر انقلاب در شب تاسوعا، پس از دوران دلهره و غیبت، نماد آرامش، اقتدار و وحدت بود که با شکوهی کم‌نظیر، پیام ایستادگی در برابر ترور و تهدید را به جهانیان رساند.

سخن ما با مسئولان روشن است؛ بیایید با مردم حرف بزنید، روایت خودتان را، نه درشت، بلکه درست به مردم بگویید و برای مردم داستان آنچه را که شد، تا جایی که امکان گفتن دارد، تعریف کنید.

فرهیختگان/ «6 کلاس اخلاق رئیسی» عنوان یادداشت روز در روزنامه فرهیختگان به قلم کبری آسوپار است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید: کلیدواژه‌های متعددی را می‌توان نوشت که حول آن بتوان درباره حجم بی‌اخلاقی سیاسی به کار رفته علیه سید‌ابراهیم رئیسی صحبت کرد؛ از 6 کلاسه بودن و 38 سال زندان و اعدام که هر

مردم‌داری، نداشتن تفرعن در برخورد با مردم، ولایتمداری، دوری از حواشی، پر کاری و به معنای واقعی اهل خدمت به مردم بودن، کلاس‌های درس دیگر رئیسی بود. ۶ کلاسه بودن رئیسی شاید فقط با این مصداق درست باشد.

سیاست و قطار خالی حوزه