رکنا: در سال 1354، حاج رجبعلی به‌عنوان آخرین پالان‌دوز تهران، تنها کارگاه فعال این هنر سنتی را در بازار اداره می‌کرد و تاریخ صدساله پالان‌دوزی را زنده نگه داشته بود.

۵۰ سال پیش تنها یک پالان دوز در بازار تهران مشغول به کار بود/ حاج رجبعلی در سال ۱۳۵۴ تنها حجره پالان دوزی بازار تهران را اداره می‌کرد/روزنامه اطلاعات ۹ مرداد ۱۳۵۴ عکسی از این حجره به همراه شرحی منتشر کرد.

پالان‌دوزی و نعلبندی جزوه پول‌سازترین مشاغل تهران بود، شغلی که با وجود نان‌وآب‌دار بودنش، باب دل جوان‌ها نبود.

پالان‌دوزی و نعل‌بندی، مشاغل نان‌وآب‌داری که روزگاری از پول‌سازترین حرفه‌های تهران قدیم بودند، روایتگر سنت‌‎های فراموش‌شده‌ای هستند که زندگی مردم را بدون چهارپا ناممکن می‌کردند.

رکنا: پالان‌دوزی و نعل‌بندی، مشاغل نان‌وآب‌داری که روزگاری از پول‌سازترین حرفه‌های تهران قدیم بودند، روایتگر سنت‌‎های فراموش‌شده‌ای هستند که زندگی مردم را بدون چهارپا ناممکن می‌کردند؛ اینجا حکایتی از مثل معروف «یکی به نعل می‌زند و یکی به میخ» را می‌شنوید.

پالان‌دوزی و نعلبندی جزوه پول‌سازترین مشاغل تهران بود، شغلی که با وجود نان‌وآب‌دار بودنش، باب دل جوان‌ها نبود.