استفاده از شيشه‌شير و خطر انتقال بيماري‌هاي عفوني

ایسنا: يك متخصص تغذيه كودكان گفت: مادران معمولا حدود 10 بار در طول روز از شير مصنوعي براي تغذيه فرزندان خود استفاده مي‌كنند و همين امر باعث مي‌شود كه به مرور حساسيت خود را در شست و شوي شيشه و سرشيشه از دست بدهند در نتيجه خطر انتقال بيماريهاي اسهالي و عفوني به كودك افزايش مي‌يابد.

دكتر ناصر كلانتري افزود: مادران معمولا شيشه را با آب شست و شو مي‌دهند اين در حاليست كه بايد در طول روز چندين بار شيشه در آب جوش قرار داده شود البته اين كار ممكن است از نظر اقتصادي براي خانواده‌ها به صرفه نباشد چون با اين كار عمر مفيد شيشه و سرشيشه كاهش پيدا مي‌كند.

اين دانشيار تغذيه جامعه تاكيد كرد: خانواده‌ها نبايد با استفاده از شيشه و سرشيشه به كودكان خود شير مصنوعي را چه به عنوان غذاي اصلي و چه به عنوان غذاي كمكي بخورانند.

وي با اشاره به مضرات استفاده از شيشه و سرشيشه براي شيردهي به كودكان زير شش ماه گفت: اين كودكان بسياري از مهارتهاي حركتي را ندارند و نمي‌توانند شيشه را با دست خود بگيرند علاوه بر آن هنگامي كه كودكان قصد خوردن شير از شيشه و سرشيشه را دارند بايد يك فشار منفي در دهان ايجاد كنند به گونه‌اي كه گونه‌هاي آنان فرو مي‌رود و همين كار باعث سرازير شدن شير به دهان او مي‌شود. اما كودكان براي خوردن شير از سينه مادر به طور غريزي از شيوه متفاوت استفاده مي‌كنند.

كلانتري افزود: اگر كودك همزمان از شير مادر و شير از طريق شيشه و سرشيشه تغذيه كند پس از گذشت 10 روز تا يك ماه قدرت تشخيص خود را براي مكيدن شير از هر يك از آنها از دست مي‌دهد و به اصطلاح دچار گيجي سرپستانك و سرسينه مي‌شود . در نتيجه يا از خوردن شير از سرشيشه يا از سرسينه خودداري مي‌كند.

وي توصيه كرد: شير مصنوعي چه به عنوان غذاي كمكي و چه به عنوان غذاي اصلي بايد با استفاده از وسايلي مانند قاشق، فنجان، سرنگ، قطره چكان به كودك خورانده شود البته پس از بزرگ شدن كودك، او مي‌تواند به راحتي با ليوان شير بنوشد.

اين متخصص تغذيه كودكان يكي ديگر از معايب استفاده از شيشه و سرشيشه را قطع ارتباط كودك حين شيرخوردن با كسي كه به او شير مي‌دهد دانست و اظهار كرد: معمولا مادران بالشتي را در كنار دهان بچه قرار مي‌دهند و وضعيت شيشه را به گونه‌اي تنظيم مي‌كنند كه كودك بتواند از آن شير بخورد. در نتيجه رابطه مادر يا فردي كه از كودك مراقبت مي‌كند هنگام شير خوردن با كودك قطع مي‌شود. كودكاني كه به اين شيوه تغذيه مي‌شوند از نظر رواني به خوبي تكامل پيدا نمي‌كنند.

كلانتري در ادامه استفاده از شيشه براي شيردهي به كودكان را موجب افزايش احتمال ابتلاي كودك به بيماري اوتيت حاد مياني (عفونت گوش مياني) ذكر كرد.

وي با اشاره به تاثير استفاده از شيشه بر سلامت دندانهاي كودك اظهار كرد:‌ هنگام تغذيه كودك از سينه مادر، شير به حلق او مي‌جهد و كمتر با دندانهاي او تماس پيدا مي‌كند البته شير مادر حاوي مواد ضد ميكروب پوسيدگي دندان است. بنابراين حتي اگر شير مادر با دندانهاي كودك تماس نيز پيدا كند، احتمال پوسيدگي دندان كم است. اين در حاليست كه شير مصنوعي فاقد مواد ضد عفوني كننده است. علاوه بر آن با دندانهاي كودك در تماس است همين عوامل احتمال تخريب ميناي دندان او را افزايش مي‌دهد.

اين دانشيار تغذيه توصيه كرد: مادران تا حد امكان از دادن شير مصنوعي به كودكان بالاي يك سال خود در طول شب خودداري كنند و اگر ناگزير به انجام اين كار شدند دندان‌هاي كودك را با آب تميز كنند تا او دچار پوسيدگي دندان نشود چرا كه اين بيماري يكي از شايع‌ترين و ناراحت كننده‌ترين عوارض دنداني است.

كلانتري در پايان با اشاره به تاثير استفاده از شيشه و سرشيشه بر حفره دهان كودك اظهار كرد: كودكاني كه از شيشه و سرشيشه استفاده مي‌كنند به مرور لثه آنها كوچكتر مي‌شود، كام آنها و گنبد كام عميق‌تر مي‌شود و در نهايت بر ساختمان دهان كودك تاثير منفي مي‌گذارد.