چهارشنبه, ۲ فروردین, ۱۴۰۲ / 22 March, 2023
اخلاق را فدای امتیاز نکنیم
قوانین کشتی را عوض کرده‌اند تا جذابیت آن را افزایش دهند. تا خطر حذف از المپیک را به حداقل برسانند و کشتی را به یکی از ورزش‌های محبوب و پرطرفدار و مورد علاقه شبکه‌های تلویزیونی تبدیل نمایند.
قوانین کشتی را عوض کرده‌اند تا سرعت مبارزه‌ها را بیشتر کنند تا تنوع فنون اجراء شده بیشتر شود و کشتی را از حالت سکون خارج نمایند و شکل جدید و نوئی به آن بدهند.
قوانین کشتی را عوض کرده‌اند، زمان آن‌‌را حداقل رسانده‌اند و مقررات اجراء فنون را فراهم آورده‌اند تا کشتی دیدنی‌تر و زیباتر و ماندگارتر شود و اما...
اما بعد از گذشت حدوداً یک‌سال از آغاز این تغییرات، هنوز هنگامی‌که به کشتی نگاه می‌کنیم بسیاری از کشتی‌گیران ما با ذات چنین تحولاتی آشنا نیستند و کشتی‌گیرانی که دنبال راه‌های کوتاه‌تر و میان‌بر می‌گردند به سعی و کوشش بیشتر برای هماهنگی با چنین تغییراتی، سعی دارند آن تغییرات را با خود هماهنگ کنند و به‌جای اینکه کشتی خود را سرعتی نمایند و در مبارزات خود از تکنیک‌های مختلف تلفیقی استفاده کنند روی به کشتی بسته آورده‌اند و حالت تدافعی به‌خود می‌گیرند.
بعضی کشتی‌گیران بر این نظر هستند که می‌بایست در کشیتی را ببندند و اجازه هجوم به حریف مقابل را نباید بدهند و دل به قرعه و شانس ببندند تا با خم اجباری بتوانند به هدفشان برسند.
و بعضی دیگر به حداقل‌ها دلخوشند یعنی دائم نگاهی به ساعت دیجیتالی کنار تشک دارند تا در آخرین ثانیه‌ها خود را به پای حریف برسانند و یک امتیاز بگیرند تا فقط دستشان برابر حریف بالا برود و بعضی دیگر فقط به زون تشک و کناره‌های تشک فکر می‌کنند تا با هل دادن حریف او را به بیرون تشک پرتاب نمایند و طبق مقررات جدید امتیاز بگیرند.
● بزگیری!!!
ایرانی‌ها به این نوع کشتی گرفتن و کشتی‌گیر بزگیری می‌گویند یعنی فرصت‌طلب، به‌دنبال فرصت گشتن تا کلاه سر حریف بگذارند و یعنی دور شدن از ماهیت کشتی که پلنگ‌وار جنگیدن است و تا آخرین نفس هجوم بردن.
قوانین جدید کشتی دنیا وضع شده‌اند تا بزگیری را از کشتی دور کنند و کشتی را به جایگاه اصلی خود برسانند. از هر کدام از طراحان این تغییرات که سؤال کنید، فقط همین پاسخ را خواهید گرفت که دلیل اصلی وضع چنین قوانین و تغییراتی، هجومی‌تر کردن شکل کشتی‌ها و جذاب‌تر ساختن آنها در نهایت جلب رضایت تماشاگران بوده است. ماریو مالتنیک نایب‌‌رئیس ارشد فدراسیون بین‌المللی و رئیس کمیته داوران کشتی که یکی از طراحان این مقررات است در مقاله خود در بولتن رسمی فیلا اشاره‌ای به همین دلایل و همین موضوع دارد.
اما ایرانی‌ها به‌جای اینکه خود را با این قوانین آشنا نمایند و هماهنگ شوند، راهکارهائی را مدنظر قرار می‌دهند که نه فقط با ذات تغییرات در تضاد است بلکه با روح کشتی ایران و ایرانی که جنگندگی است هم غریبه است.
اگر نگاهی اجمالی به این چند هفته اخیر لیگ برتر باشگاه‌های کشور بیندازیم و تک‌تک مبارزه‌ها را بررسی کنیم خواهیم دید که درصد بالائی از مبارزات به خم‌گیری و قرعه چرخش محدود شده و نقش اصلی را در پیروزی‌ها و شکست‌ها داشته و در اکثر کشتی‌گیران شاخص ما با این مدال کشتی برنده با بازنده شده‌اند. در صورتی‌که انتظار می‌رود که ملی‌پوشان و با تجربه‌های کشتی ما که با چم و هم کشتی‌گیری بیشتر آشنا هستند باید در اجراء فنون، تبحر بیشتری نشان دهند ولی در مبارزات آنها کمترین اجراء فن و بیشترین اجراء خم‌گیری به چشم می‌خورد. متأسفانه بسیاری از مربیان محترم ما نیز همین شیوه کشتی‌گیری را به کشتی‌گیران توصیه می‌کنند و فقط توصیه می‌کنند و از آنها می‌خواهند که فقط با دستی بالارفته از تشک بیرون بیایند و امتیازی هم به حریف ندهند. این قبیل مربیان خواسته یا ناخواسته کشتی بسته، دفاعی، خستگی‌آور و... را تجویز می‌کنند و اصل و آینده کشتی را قربانی پیروزی‌های احتمالی و زودگذر می‌کنند.
مربیان باید کشتی‌گیری، یعنی فن و حرفه کشتی گرفتن، یعنی کشتی گرفتن آگاهانه و تهاجمی توام با فن‌های بنداز و مملو از را به کشتی‌گیران یاد بدهند و آنها را از دل بستن به حاشیه‌ها و اشتباهات حریفان و شانس و اقبال برحذر دارند.
اگر در لیگ کشتی، کشتی‌گیران را به کشتی گرفتن تهاجمی و کشتی ایرانی ترغیب ننمائیم و آنها را به کشتی گرفتن تدافعی، بسته و... تشویق کنیم کاری جزء اتلاف وقت و سرمایه برای کشتی انجام نداده‌ایم.
داود یوردخانی
