پولادسرد, بایدها و نبایدها

چندی است که زمزمه هایی مبنی بر تشکیل تیم وزنه برداری بانوان از سوی فدراسیون مربوط به گوش می رسد. این مساله اگرچه تاکنون به طور رسمی از سوی فدراسیون وزنه برداری کشورمان و افشارزاده رییس این فدراسیون، بیان نشده است اما طرح آن موجب شد تا به بایدها و نبایدها و چگونگی حضور بانوان در این رشته ورزشی بپردازیم.

● میزبانی رقابت های جهانی، انگیزه ای غیرقابل انکار

آنها که دستی در این ورزش دارند، به خاطر می آورند که حدود ۱۰ سال پیش، فدراسیون جهانی وزنه برداری درخواست ایران مبنی بر میزبانی رقابت های جهانی وزنه برداری را نپذیرفت زیرا وزنه برداری در کشور ما ویژه مردان است در حالی که مطابق قواعد فدراسیون جهانی، کشور میزبان موظف است تا این رشته را در هر دو بخش بانوان و آقایان برگزار کند و البته حضور داوران مرد در این دو بخش نیز بلامانع است حال آن که این همه با موازین عرفی و شرعی ما همخوانی ندارد. در مقطع کنونی نیز به نظر می رسد که اخذ میزبانی رقابت های جهانی یکی از اهداف افشارزاده است و این انگیزه بالایی برای راه اندازی وزنه برداری بانوان و اندیشیدن به حضور این قشر در عرصه مجامع بین المللی است، اگرچه خود بدان معترف نیست. وی اظهار داشت: در خصوص این مساله هنوز هیچ تصمیمی اتخاذ نشده است و تنها در حد یک طرح باقی مانده است، در حال حاضر چنان درگیر رقابت های جهانی و حضوری شایسته در المپیک هستیم که فرصتی برای پرداختن به این موضوع نداریم و مسکوت مانده است.

با این همه شنیده ها حاکی از آن است که فدراسیون درپی طراحی لباسی مناسب برای منظور فوق است!

● تلاش برای تساوی

آنچه مسلم است کشور ما به لحاظ موقعیت فرهنگی مذهبی دارای قیودی است که امکان حضور بانوان در برخی رشته ها نظیر وزنه برداری ـ آن هم در مجامع بین المللی- را مقدور نمی سازد اما با این همه تلاش فدراسیون برای فراهم آوردن فرصت برای حضور بانوان ایرانی و فعالیت در این رشته قابل تقدیر است. عملکرد افشارزاده طی چند ماه اخیر نشان از توجه و دقت های وی به این رشته باستانی دارد که از آن جمله می توان به آمایش سرزمینی ( تقسیم کشور به ۵ منطقه وزنه بردارخیز و شناسایی استعدادهای ناب در هر منطقه)، انعقاد تفاهم نامه به همکاری با تربیت بدنی شهرداری تهران مبنی بر ایجاد ۲۲ کانون وزنه برداری در پایتخت و پرورش استعدادها و نام برد اما پرداختن به مساله بانوان خود مقوله ای دیگر است و رعایت اصول فدراسیون جهانی نیز مراعات موازین شرعی در خصوص طراحی لباس مناسب و پوشش اسلامی تنها خط قرمزهای این مساله نیستند. ما با مشکلات و بحث های جدی تری مواجه ایم.

در حاشیه های خطوط قرمز

اگرچه طراحی لباس مناسب امری بسیار بعید به نظر می رسد اما جدا از مسایل فرهنگی و مذهبی، مشکلات فنی و حتی پزشکی نیز جای حرف و بحث فراوان دارد. با عنایت به این نکته که وزنه برداری در بخش بانوان در کشور ما دارای هیچ گونه تاریخ و قدمتی نیست لذا از وجود مربیان و داوران داخلی نیز بی بهره ایم. در این خصوص نیز شاید حضور خارجی ها( بانوان) در این عرصه مشکل فوق را برطرف نموده و چراغ سبزی باشد کما این که در حال حاضر نیز در برخی از باشگاه ها بانوان به طور جدی به پاورلیفتینگ روی آورده اند و البته اگرچه هنوز مجالی برای حضور در عرصه های ورزشی نیافته اند اما رشد غیرطبیعی عضلانی نشان از عدم کنترل این قشر و استفاده آنها از داروهای مخرب و زیان آور است.

● هشدار! باندهای زیر زمینی در کمین نشسته اند

وقتی پای قهرمانی به میان می آید، منتظر همه چیز هستیم و البته دوپینگ اولین مقوله ای است که مطرح می شود. در عرصه ای که رقابت زنان با عضلات مردانه شکل می گیرد، راهی جز روی آوردن به آمپول ها و داروهای مخرب وجود ندارد. حال اگر به مانند برخی از کشورها استفاده از این داروها زیر نظر پزشکان متخصص صورت گیرد عوارض ناخواسته کمتری خواهد داشت ولی متاسفانه در کشور ما کنترلی جدی در این مورد نداریم و پزشکان و متخصصان ورزشی استفاده از داروهای غیرکنترلی را گرچه همواره مردود می شمارند اما در مورد زنان و با توجه به بافت فیزیکی بدن این قشر شکنندگی مفاصل و آسیب پذیر شدن آنها را از نتایج غیرقابل انکار آن بر می شمارند و البته سودجویان همیشه در کمین نشسته اند.

مطالب یاد شده نه از آن روست که پیش داوری کرده و شخص یا اشخاص را متهم ساخته باشیم که برای هشدار دادن به مسوولان و دست اندرکارانی که به این قضیه می اندیشند. انجام کار کارشناسی در کشور ما تقریبا آخرین کاری است که صورت می پذیرد. حال اگر به هر ترتیبی مشکلات مربوط به نوع پوشش بانوان برطرف گردد، به هوش باشیم تا در دامی نیفتیم که بیرون آمدنمان محال بنماید و قبل از هر چیز بستر و فرهنگ لازم را فراهم آوریم.

آجربندیان