مسعود شجاعی در آلمان یك رنگ نبودیم

مثل تمام فوتبالیست ها, از زمین های خاكی آغاز كردم, از زمین های خاكی شیراز و پس از آن آبادان پدرم ابتدا مخالف بازی كردن من بود

(مسعود شجاعی) یكی دیگر از پدیده‌های فوتبال ایران است كه ورزش را از جنوب كشور آغاز كرد، او مثل خیلی دیگر از جنوبی‌ها، خونگرم است... خونگرم و عاشق...

(برادر بزرگم محمود شجاعیدر صنعت نفت آبادان بازی می‌كرد، من هم عاشق پیراهن زرد نفت كه به برزیل ایران شهرت دارد شدم و به فوتبال رو آوردم و با بازی در جوانان این شهر كارم را آغاز كردم...) مسعود شجاعی سپس به سایپا رفت و بعد دوباره به نفت آبادان بازگشت... او حالا مدت چهار سال است كه در تیم بزرگسالان سایپا بازی می‌كند و به فكر آینده‌ای درخشان است، آینده‌ای كه او را بر فراز قله‌ها می‌برد. مسعود، مزد زحمات چند سال اخیر خود را گرفت و در آخرین روزها، با ۲۲ سال سن مسافر آلمان شد... شاید این اولین و آخرین حضور او در جام‌جهانی باشد، اما هر فوتبالیستی در دنیا دوست دارد برای دقایقی هم كه شده بازی در جام‌جهانی را تجربه كند و شجاعی در ۲۲ سالگی به این آرزوی خود رسید. پس از بازگشت از آلمان با او گفتگویی انجام دادیم كه در ذیل خواهید خواند:

● مانند تمامی گفتگوها، كمی از زندگی خانوادگی خود بگویید.

شجاعی: در نوزدهم خردادماه سال ۱۳۶۳ در شیراز به دنیا آمدم. البته اصالت ما خوزستانی است، اما به خاطر شغل پدرم كه در نیروی دریایی خدمت می‌كرد، به خاطر ماموریت‌هایش، ما هرازچندگاهی در شهرهای مختلف زندگی می‌كردیم. البته در حال حاضر پدرم بازنشسته است. من فرزند چهارم خانواده‌ای هستم كه هفت فرزندیم، پنج برادر و دو خواهر... فرزند اول خانواده، خواهرم است كه در كانادا زندگی می‌كند، برادر بزرگترم، محمود شجاعی است كه سابقه بازی در لیگ برتر با نفت آبادان را دارد و امسال در وحدت این شهر بازی كرد.

● از كودكی‌تان بگویید.

شجاعی: مثل تمام فوتبالیست‌ها، از زمین‌های خاكی آغاز كردم، از زمین‌های خاكی شیراز و پس از آن آبادان... پدرم ابتدا مخالف بازی كردن من بود و می‌گفت: (پسر این شیطانی‌ها، آخر كار دستت می‌دهد) و برای این‌كه ظهرها برای فوتبال بازی كردن بیرون نروم، دست مرا می‌گرفت و به همان حالت می‌خوابید تا من مبادا به بیرون از منزل بروم...

● حالا چه نظری دارید؟

شجاعی: زمانی كه جزو منتخبین جام‌جهانی بودم، بغض گلویش را گرفت، پشت تلفن كه با او صحبت می‌كردم، هر دویمان گریه می‌كردیم، به هر حال حضور در جام‌جهانی یك افتخار برای من بود، گرچه دوست داشتم، زمان بیشتری به من داده می‌شد...

● از جام‌جهانی گفتی. این حواشی كه در رابطه با تیم ملی بود صحت داشت؟ البته ما دوست نداریم به این حواشی بپردازیم، تنها حس كنجكاوی ما باعث این پرسش شده است.

شجاعی: (مكث می‌كند...) دلم نمی‌خواهد به این مسایل بپردازم و آنها را بازگو كنم. اما بین بازیكنان، آن یكدلی و یكرنگی وجود نداشت. البته من كه مدعی حضور در تركیب فیكس نبودم، اما مسایلی نباید اتفاق می‌افتاد كه متاسفانه افتاد.

● همین...

شجاعی: فكر كنم، اصل قصه را گفتم... من به حاشیه كاری ندارم و سرم به كار خودم است.

● سالی كه برای شما گذشت، چه طور سالی بود؟

شجاعی: به لطف خداوند، در چند سال اخیر به پیشرفت قابل ملاحظه‌ای رسیدم و همین كه جزو ۲۳ بازیكن تیم ملی بودم، از خداوند متعال متشكرم. شاید خیلی‌ها آرزو داشتند كه جای من باشند اما قرعه به نام من افتاد.

● شما در چند سال اخیر زحمات زیادی كشیدید و مزد زحماتتان را گرفتید، امسال هم در سایپا می‌مانید؟

شجاعی: من هنوز یك سال با سایپا قرارداد دارم، اما چند پیشنهاد از كشورهای حوزه خلیج فارس دارم، ولی فكر كنم، امسال هم در سایپا بمانم تا بازیكن آزاد اعلام شوم، آن گاه باید یك تصمیم درست بگیرم.

● فكر می‌كردید اگر در جام‌جهانی دقایق بیشتری در میدان بودید، در پیشنهادات شما تاثیر میگذاشت؟

شجاعی: خب، بی‌تاثیر نبود، من در همان دقایق بازی مقابل آنگولا، دنیایی از انگیزه بودم و همان طور كه دیدید در آن دقایق هیچ اشتباهی از من سر نزد و چند حركت پا به توپ هم انجام دادم.

● چه حسی داشتید؟

شجاعی: برای من كه ۲۲ سال بیشتر نداشتم، باور كردنی نبود.

● راستی یادمان رفت بپرسیم كه تیم از لحاظ فنی هم دچار مشكل بود؟ یعنی اگر مربی دیگری جای برانكو، روی نیمكت می‌نشست در نتیجه تاثیری داشت؟

شجاعی: ببینید، باید این واقعیت را قبول كرد كه فاصله فوتبال ما با استاندارد جهانی زیاد است، ما از لحاظ بدنی كم می‌آوردیم، ما اصلا دویدنمان با دویدن بازیكنان حرفه‌ای تفاوت دارد، نگاه ما در داخل میدان با آنان تفاوت دارد، اما جز آن بحث نبود یكدلی در تیم، كه به آن اشاره كردم، باید عنوان كنم كه تیم از لحاظ بدنی در شرایط آرمانی نبود، لژیونرها با شرایط ایده‌آل خود فاصله داشتند. مهدوی‌كیا، زندی، هاشمیان و كریمی تازه از بند مصدومیت رهایی پیدا كرده بودند، اردو به خاطر لیگ دیر شروع شده بود و بازیكنان نتوانستند به هماهنگی لازم برسند.

● اما لیگ‌های آلمان، انگلیس، اسپانیا و ایتالیا از ما دیرتر به پایان رسید، فكر نكنیم این دلیل موجهی باشد.

شجاعی: خودتان نام این كشورهای بزرگ در فوتبال را به زبان آوردید، نه تنها این كشورها، بلكه دیگر كشورهای صاحب سبك، از وجود بازیكنان تاكتیك‌پذیر استفاده می‌كنند، آنها در سطح ملی، شنبه شب‌ها در باشگاه‌های خود و چهارشنبه شب‌ها در رده ملی بازی می‌‌كنند و مربی تنها در پای تخته برای آنان از تاكتیك بازی صحبت می‌‌كند، آنها درسشان را از حفظ هستند. می‌خواهم بگویم كه فوتبالشان در سطح پایه‌ای بسیار قوی است، از طرفی برای فوتبال خرج می‌كنند.

● اما ریخت و پاش‌های ما كه بیشتر است.

شجاعی: نه، این طور نیست، شما نباید به قراردادهای میلیونی نگاه كنید، شما باید به بحث پایه‌ای توجه كنید، البته در سال‌های اخیر اوضاع بهتر شده، خود من از سطوح پایه‌ای به تیم ملی رسیدم، اما این كافی نیست، باید این فرهنگ را در جامعه فوتبال به طور كامل پیاده كنیم. الان باید دانه‌ها را بپاشیم تا در آینده‌ای نه چندان دور برداشت كنیم. یعنی می‌خواهم بگویم كه از روی اصول باید برای فوتبال خرج كرد.

● از طرز برخورد با رییس فدراسیون راضی هستید؟

شجاعی: فقط می‌خواهم همین را بگویم كه برزیل از وجود مربیان بزرگ و ستارگان درخشانی سود می‌برد، اما در داخل میدان با یكدیگر غریبه بودند، شنیده می‌شد كه كافو با امرسون اختلاف دارد و این اختلافات داخلی، باعث شد كه برزیل نتیجه نگیرد. اگر جای برانكو هم ،كس دیگری سكان هدایت تیم ملی را برعهده داشت، وضع باز هم، همین بود كه دیدیم.

● از شروع طوفانی مقابل مكزیك بگویید. چرا نتوانستیم بازی نیمه اول را به نمایش بگذاریم.

شجاعی: نباید فكر كرد كه ما خیلی قوی بودیم، مكزیك به خاطر ناشناخته بودن ما، با احتیاط به میدان آمد، در نیمه دوم آنها بی‌محابا حمله كردند، (ماركز) كاپیتان آنها نفوذهایی می‌كرد كه در نیمه اول از آن نفوذها خبری نبود. پس از بازی بازیكنان فقط پشیمان بودند كه نتوانستند دوام بیاورند.

● و در بازی با پرتغال؟

شجاعی: اختلاف‌نظرها كمی زیاد شد.

● و در بازی با آنگولا؟

شجاعی: تنها می‌خواستیم با كسب امتیاز از جام‌جهانی خداحافظی كنیم.

● راستی صحبت از آنگولا شد، شما گفتید كشورهای صاحب سبك چنین و چنان می‌كنند، اما مگر آنگولا هم، چنین كاری می‌كند، آنها وداع آبرومندانه‌ای با جام داشتند، شاید تیم ملی هم اگر مانند آنان بازی می‌كرد، مردم راضی به نظر

می‌رسیدند. مگر آنان چقدر برای فوتبال پایه‌ای‌شان خرج می‌كنند.

شجاعی: گفته‌تان كاملا صحیح است، اما باید به این نكته اشاره داشت كه بیشتر بازیكنان این تیم تجربه بازی در لیگ‌های اروپایی را داشتند و با شرایط حرفه‌ای آشنا بودند.

● و اما آخر نگفتید كه تیم ملی چرا حداقل مانند آنگولا نتیجه نگرفت؟

شجاعی: شما می‌خواهید ما را وارد حاشیه كنید، گفتم كه یكرنگی نبود.

● و از لحاظ ساختاری؟

شجاعی: همان طور كه گفتم، ساختار فوتبال ما ضعیف است.

● و حالا اگر تیم با مكزیك و آنگولا تساوی می‌گرفت و از پرتغال شكست می‌خورد، فكر می‌كنید، ساختار ما درست بود.

شجاعی: خودمان را گول می‌زدیم.

● با این‌كه جوان هستید، اما به پرسش‌ها به خوبی پاسخ می‌دهید، الان گویا در اردوی المپیك هستید. همین طور است.

شجاعی: بله، مربی ما هم (رنه سیمونز) است، او آدم كوچكی نیست، سال ۹۸ با جامائیكا در جام‌جهانی شركت كرد و مربی تیم امید برزیل هم بود.

● مغرور كه نیستید؟

شجاعی: شما در من آثار غرور می‌بینید؟ به نظر من انسان‌هایی موفق هستند كه هیچ‌گاه گذشته خود را فراموش نكنند و با مردم رو راست باشند.

● دیگر برادرانتان هم به فوتبال می‌پردازند؟

شجاعی: بله، یك برادر كوچك‌تر دارم كه او هم در تیم‌های پایه‌ای سایپا بازی می‌كند.