پنجشنبه, ۳ فروردین, ۱۴۰۲ / 23 March, 2023
زیـبـایـی‌ات با ریـزش مـویـت نمی‌ریـزد
بیشتر کسانی که متوجه می‌شوند به بیماری سرطان دچارند، مخصوصا خانم‌ها، از نظر روحی- روانی بسیار به هم می‌ریزند...
آقایان و خانم‌های بیمار آنچنان نگران از دست دادن جایگاه خود در خانواده به علت تغییر ظاهرشان می‌شوند که این نگرانی در رفتارها و کلامشان نمود پیدامی‌کند. طاقتشان کاملا کم می‌شود و بداخلاق می‌شوند، اعتماد‌به‌نفسشان را از دست می‌دهند و وقتی امید در دلشان بمیرد، بدترین اتفاق رخ خواهد داد.
شما به‌عنوان یک همراه خوب که با فرد مبتلا به سرطان زندگی می‌کند و ممکن است نقش خواهر، برادر یا همسر را داشته باشید، لازم است او را حمایت کنید تا امیدش ناامید نشود. این نکته را به‌خصوص به همسران تاکید می‌کنم چون اغلب سرطان‌ها در سنینی رخ میدهد که ما کنار پدر و مادر یا خواهر و برادرمان نیستیم. به همسرتان که با سرطان دست و پنجه نرم می‌کند، یادآوری کنید دوستش دارید. با او مانند روزهای شیرین آغاز زندگی رفتار کنید. گاهی برایش گل بخرید و بگویید با هر ظاهر و شکلی که باشد، برای شما زیباست. تصویر ذهنی زن و شوهر از یکدیگر همیشه براساس منش و شخصیت طرف مقابل شکل می‌گیرد، نه براساس ظاهر. در طول سالیان درازی که کنار هم هستید، یکدیگر را لاغر، چاق، کم‌مو، کثیف و ژولیده یا تمیز و اصلاح‌کرده دیده‌اید اما تعریف‌تان از هم تغییری نکرده چون ذهنیت همسران براساس زیبایی رفتار است و چهره در طول زمان عادی می‌شود. مهم‌تر از همه اینها، خیلی خوب است این باور را در ذهن همسرتان جا بیندازید که زیبایی نسبی است و در طول تاریخ به صورت قراردادی تعریف شده است. در زمان کلئوپاترا، زنان مصر معتقد بودند زنی زیباست که موهایش را بتراشد تا تمام چهره زیبای او نمایان شود. پس به همسرتان که در اثر شیمی‌درمانی موهایش ریخته، بگویید: «تو الان ملکه زیبایی من هستی. کلئوپاترای من سلام! دوستت دارم». یادتان باشد امید، مهم‌ترین عامل در درمان موفق سرطان است و شما باید تلاش کنید او لااقل نگران از دست دادن جایگاهش نزد شما نباشد.
دکتر بدری‌السادات بهرامی
مشاور خانواده و مدرس دانشگاه
