حالا فوتسال هم در خطر مجازات فیفا قرار دارد

پیامدهای سقوط عجیب قهرمان فوتسال آسیا به لیگ یک

افتخارات بزرگ فوتسال از سال ۱۹۹۲ آغاز شد. سالی که سالنی بازان کشورمان با آن شیوه خاص بازی خود جهانیان را مبهوت کردند و در عین ناباوری عنوان چهارم جهان را به دست آوردند. از آن زمان به بعد فوتسال ایران بر سر زبان ها افتاد و انگار فوتبال سالنی یا همان گل کوچک ایرانی ها منتظر جرقه ای بود تا قهرمانی های متوالی خود در قاره آسیا را یکی پس از دیگری تکرار کند. هفت مقام قهرمانی قاره کهن و یک عنوان سومی در هشت دوره گذشته مسابقات فوتسال قهرمانی آسیا جای هیچ شک و شبهه ای را باقی نگذاشت که ایران آقای فوتسال آسیا و البته از بهترین های دنیاست. پس از افتخارآفرینی های فوتسال کشورمان در عرصه ملی نوبت به رده باشگاهی رسید تا فوتسال باشگاهی ایران هم پرچمدار آقایی و بزرگی در پهنه آسیا شود و این بار تیم «شن سا» بود که از شهری کوچک به نام ساوه نخستین جام قهرمانی قاره کهن را برای فوتسال این مرز و بوم به ارمغان آورد تا دست کم ناکامی های فوتبال کشورمان در عرصه باشگاهی در آسیا به فراموشی سپرده شود. به این ترتیب بود که شن سا استیلای خود بر فوتسال ایران و آسیا را آغاز کرد و با ارائه نوعی خاص از فوتسال که آمیخته ای از ظرافت تکنیکی ایرانی ها و سبک منحصر به فرد برزیلی ها بود، در لیگ برتر فوتسال یک مدعی شماره یک لقب گرفت و در پنج دوره گذشته لیگ دو مقام قهرمانی و یک عنوان سومی را به ارمغان آورد. اما ششمین دوره لیگ برتر فوتسال برای ساوه ای ها خوش یمن نبود و آنها در حالی که حتی هفته های پایانی نیز امیدوار به قهرمانی در لیگ بودند، اتفاقات عجیبی را تجربه کردند که حیرت همگان را برانگیخت و علامت سوال بزرگی در اذهان علاقمندان فوتسال ایران و حتی آسیا پدید آورد.

در شرایطی که لیگ برتر فوتسال به هفته های حساس و سرنوشت ساز خود رسیده بود و در این میان شن سا نیز نیم نگاهی به جام قهرمانی داشت، یک تصمیم عجیب و البته عجولانه از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و همچنین کمیته فوتسال باعث شد تا بهترین تیم ایران و آسیا صحنه لیگ برتر را ترک کند و با حکمی عجیب تر راهی دسته اول شود. حکمی که مسوولان باشگاه شن سا و خصوصا «سید محمد مرتضوی نژاد» هیچ گاه زیر بار آن نرفتند. آنها اعتقاد داشتند حاضرند به عرصه لیگ و مسابقات باشگاهی فوتسال باز نگردند. اما به حق خود برسند و آن اینکه احکام کمیته انضباطی و کمیته فوتسال مورد بازنگری قرار بگیرد و لااقل آنها این فرصت را داشته باشند که در مورد این احکام اعتراض کنند. اما متولیان کمیته فوتسال و در راس آن «عباس ترابیان» زیر بار نرفتند تا تیم پرافتخار و صاحب سبک شن سا با لیگ برتر وداع کند و البته در لیگ دسته اول نیز حاضر نشوند.

چند جریمه مالی متوالی از سوی کمیته فوتسال که البته با نوعی موضع گیری مسوولان این کمیته نیز همراه بود، جدایی شن سا از عرصه باشگاهی را قطعی کرد. البته این احکام انضباطی پیشینه ای نیز به همراه داشت و آن انتقادات مدیرعامل باشگاه شن سا از وضع موجود فوتسال بود که همواره اعتقاد داشته (و دارد) فوتسال با دنیایی از افتخار باید تشکیلات مستقل پیدا کند. به هر حال حکم سقوط شن سا به دسته اول صادر شد و ساوه ای ها هم آن را نپذیرفتند تا اندک اندک زمزمه هایی مبنی بر کشیده شدن این موضوع به مجامع بین المللی شنیده شود. چرا که مسوولان شن سا و در راس آن مرتضوی نژاد، ارتباطات خوبی با مجامع بین المللی و جهانی برقرار کرده اند که این روابط حسنه به ویژه پس از قهرمانی شن سا در مسابقات جام جهانی کوچک در کشور پرتغال بیشتر و محکم تر شد. به هر حال در شرایطی که فوتبال ایران مدت اندکی بود که از خطر محرومیت رهایی یافته بود، باز هم موضوع دیگری مطرح شد تا دوباره اخبار ناخوشایند از جریمه و مجازات فدراسیون فوتبال ایران که کمیته فوتسال را هم تحت نظارت خود دارد، به گوش برسد.

باید پذیرفت فدراسیون فوتبال کشورمان همچنان زیر ذره بین کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا قرار دارد و گویی مقامات این دو نهاد بین المللی منتظر لغزش و خطا از سوی مسوولان فوتبال ایران هستند تا دوباره دلهره های ناشی از محرومیت و جریمه، دل علاقمندان فوتبال را بلرزاند. در این میان فوتسال نیز شرایط خاصی دارد و خصوصا پس از اتفاقات ناخوشایند چند سال قبل در مورد تیم ملی اسپانیا و سرمربی آن در ورزشگاه آزادی تهران و ضرب و شتم این تئوریسین بزرگ کمیته فوتسال فیفا، اکنون فیفا و AFC به فوتسال کشورمان نیز حساس شده اند و کوچکترین اتفاق آن را با وسواس خاصی دنبال می کنند. پس از جریمه و محرومیت تیم شن سا از ادامه حضور در لیگ برتر، زمزمه هایی شنیده شد مبنی بر این که این موضوع در سازمان های بین المللی فوتسال بازتاب داشته و حتی ممکن است نتایج منفی نیز برای فوتسال ایران وهمچنین فدراسیون فوتبال در پی داشته باشد. به همین دلیل با «سید محمد مرتضوی نژاد» مدیر عامل باشگاه شن سا ساوه همکلا م شدیم تا خودش از همه چیز برای مان بگوید.

▪ ماجرا از کجا شروع شد؟

ـ مشکل ما و البته همه تیم ها در مورد زمین تیم برای ساری بود. چرا که هر سال اتفاقات ناگواری دراین زمین می افتاد و چندین بار نیز کمیته انضباطی این تیم را از میزبانی در ساری محروم کرده بود. در بازی ما با راه ساری نیز قرار بود به جای ساری در قم مقابل این تیم قرار بگیریم و ما هم براساس نامه فدراسیون فوتبال در سالن سید رسول حسینی ساری حاضر به انجام مسابقه نشدیم. بعد از آن ما را به کمیته انضباطی فراخواندند و هم ۳ بر صفر بازنده کردند وهم ۳ میلیون تومان جریمه شدیم. پس از آن هم به خاطر دیر کرد جریمه پنج میلیون تومان دیگر و دوباره به دلیل اعتراض ما به این حکم ۱۰ میلیون دیگر هم جریمه شدیم.

▪ چه کاری برای حل این مشکل کردید؟

ـ جالب است پس از جریمه ۱۸ میلیونی و در شرایطی که تنها سه بازی به پایان لیگ مانده بود، حکم به سقوط تیم شن سا دادند. در حالی که می توانستند اجازه دهند این سه بازی برگزار شود و بعد از آن جریمه را از ما بگیرند یا این که برای فصل آینده و به عنوان ورودیه این مبلغ را از ما می گرفتند که به هر حال ما هم راه حلی برای این مشکل پیدا می کردیم. اما آنها فقط جریمه کردند و بعد از آن هم محروم. در حالی که این راهی بود که در آن زمان مناسب به نظر می رسید و می توانستند با یک راه حل منطقی مانع از این شوند که کار به اینجا کشیده شود اما این محرومیت در حقیقت مجاز است و تحقیر فوتسال بود ودیدید که لیگ به هم ریخت.

و این حکم در سطح بین المللی نیز بازتاب داشت.

بله. بلا فاصله پس از این حکم، اعتراضات بین المللی از پرتغال، اسپانیا و برزیل صورت گرفت و حتی دکتر «فونتسائو» رئیس کمیته جهانی فوتسال، شخصا نسبت به این مساله اعتراض کرد و حتی نامه هایی نیز به فدراسیون فوتبال ارسال شد.

▪ یعنی فوتسال ایران در سطح بین المللی دچار مشکل می شود؟

ـ صددرصد و این را مدارک و همچنین کارشناسان می گویند. چرا که ما دستور فدراسیون مبنی بر عدم بازی در زمین راه ساری را انجام دادیم. اما کمیته فوتسال این بلا را سرما درآورد.

▪ احتمالا چه محرومیت یا جریمه ای شامل حال فوتسال یا حتی فدراسیون فوتبال می شود؟

ـ کمترین جریمه این است که لیگ برتر ۸۷ - ۸۶ توسط فیفا و AFC به رسمیت شناخته نمی شود.

ضمن این که خسارات ما نیز باید پرداخت شود. چرا که به عنوان یک باشگاه خصوصی میلیاردها تومان هزینه کرده ایم. اما مهمتر از اینها ضربه روحی فراوانی است که مردم ساوه به عنوان حامیان اصلی تیم شن سا متحمل شدند. البته متاسفانه قهرمان کشی در ایران باب شده و دیدید که احکام کمیته انضباطی در مورد تیم سپاهان باعث بی اعتمادی مردم و کم شدن طرفداران این تیم در ورزشگاه ها شد. این قضیه در مورد شن سا هم صدق می کند.

▪ حالا این داستان به کجا می رسد؟

ـ مجامع بین المللی هم اعتراض کردند و هم در حال رسیدگی به این موضوع هستند. با ور کنید خانواده فوتسال ایران، آسیا و حتی جهان از این موضوع ناراحت شده اند. ما الا ن در برزیل هم تیم شن سا داریم و آنها هم از این بابت ناراحت هستند.

نویسنده : جواد منتخبی