معرفی باشگاه های تهرانی پرسپولیس

در سال ۱۳۴۸مذاكرات عبده و خیامی نتیجه داد و تمامی بازیكنان پرسپولیس به پیكان پیوستند یك سال بعد با صدور رضایت نامه بازیكنان همگی آنها به پرسپولیس بازگشتند

پیروزی (پرسپولیس)

در سال ۱۳۴۸مذاكرات عبده و خیامی نتیجه داد و تمامی بازیكنان پرسپولیس به پیكان پیوستند یك سال بعد با صدور رضایت نامه بازیكنان همگی آنها به پرسپولیس بازگشتند۲۰ تیرماه ۱۳۴۶ بود. سازمان تربیت بدنی اطلاعیه ای صادر كرد مبنی بر انحلال باشگاه شاهین. بازیكنان این تیم پس از انحلال باشگاهشان در زمین های مختلف و در گروه های چند نفری به تمرینات خود ادامه دادند. باشگاه های مطرح كشور از جمله پاس، دارایی و تاج خواهان به خدمت گرفتن بازیكنان تیم منحل شده شاهین بودند. تا پیش از لغو امتیاز باشگاه شاهین، تیم فوتبال این باشگاه از ۱۰ بازی ۱۸ امتیاز داشت و صدرنشین رقابت ها بود. از این رو و به خاطر محبوبیت بازیكنان تیم شاهین كه با انحلال، شهرت و محبوبیت بیشتری یافته بودند، باشگاه ها در صدد جذب آنها بر آمدند. این علاقه مندی اگر هم به نتیجه رسید بسیار زود منتفی شد زیرا بازیكنان شاهین سعی داشتند همگی در یك تیم حضور داشته باشند و در كنار هم فوتبال بازی كنند. امیر مسعود برومند و پرویز دهداری نیز به دلیل نفوذشان در میان بازیكنان در این كار سهم بسزایی داشتند.

پرسپولیس اولیه

در سال ۱۳۴۲، فردی به نام علی عبده كه به تازگی از آمریكا بازگشته بود، با سرمایه اش اقدام به تاسیس باشگاهی به نام پرسپولیس كرده. پرسپولیس در لغت به معنای شهر پارسی است كه شهرت تخت جمشید و از دو كلمه پرس (پارس) و پولیس ( در زبان یونانی به معنای شهر) تشكیل شده است. علی عبده اساس باشگاهش را بر روی ورزش بولینگ نهاد. او كه خود به تازگی از آمریكا بازگشته بود به خوبی می دانست كه اروپایی ها و مخصوصاً آمریكایی ها به ورزش بولینگ علاقه زیادی دارند از این رو بولینگ عبده جهت استفاده از دیپلمات ها و خارجیان مشاغل در تهران احداث و راه اندازی شد. ورزش های والیبال و بسكتبال نیز در جهت تقویت باشگاه راه اندازی شدند و فعالیت خود را آغاز كردند.طی سال های بعد علی عبده به تشكیل تیم فوتبال باشگاه پرسپولیس نیز علاقه مند شد. همین كار را نیز كرد ولی تیم فوتبال پرسپولیس به شكل قدرتمندی راه اندازی نشد.

انتقال بازیكنان

با انحلال باشگاه شاهین و تلاش های برومند و دهداری، بازیكنان تیم منحل شده شاهین پس از شور و مشورت به باشگاه پرسپولیس پیوستند. این اتفاق یكسال پس از انحلال شاهین و در سال ۱۳۴۷ رخ داد. در این سال دهداری به عنوان مربی هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت و این تیم موفق شد در جام باشگاه های تهران به مقام قهرمانی نایل شود. پرسپولیس بر اساس مقررات برای رسیدن به لیگ دسته اول كشور می بایستی از لیگ دسته سوم و یا دوم كار خود را آغاز می كرد ولی انحلال همزمان چند باشگاه، مسئولان را بر آن داشت تا رقابتی میان تیم های تهرانی برای مشخص شدن تیم های حاضر در لیگ دسته اول برگزار شود. از این رو تیم ها در یك دوره مسابقات شركت كردند و تیم پرسپولیس به همراه تیم های تاج، پاس و عقاب مجوز حضور در سری اول مسابقات را به دست آوردند.

انتقال جمعی به پیكان

در سال ۱۳۴۸ ایران خودرو با مدیریت خیامی كه خود از طرفداران تیم شاهین بود، درصد تشكیل تیمی قدرتمند برای حضور در رده اول مسابقات و تبلیغ محصولات این شركت برآمد. مذاكرات عبده و خیامی نتیجه داد و تمامی بازیكنان تیم باشگاه پرسپولیس به پیكان پیوستند. پیكان نیز تا پیش از آن تیم فوتبال نه چندان قدرتمندی داشت كه بازیكن سرشناس آن علی پروین بود. خیامی با اندیشه تشكیل باشگاهی حرفه ای، به جذب مربی خارجی اقدام كرد و آلن راجرز را به ایران برای همكاری فرا خواند. حضور بازیكنان تیم شاهین كه سپس پرسپولیسی شدند در تیم پیكان موجب قدرتمند شدن این تیم شد به نحوی كه در همان سال اول حضور، پیكان موفق شد عنوان قهرمانی مسابقات باشگاه های تهران را كسب كند. در همین سال (۱۳۴۸ ) پیكان به جای تیم ملی ایران در مسابقات جام دوستی شركت و در بین ۵ تیم حاضر در رقابت ها مقام اول را كسب كرد.از دیگر نكات جالب تیم پیكان، رقابت در برابر پرسپولیس در جام باشگاهها بود كه تك گل علی پروین نتیجه را یك بر صفر به سود پیكان خاتمه داد. در همین دوره از رقابت ها،پرسپولیس با ۱۲ امتیاز در رده یازدهم قرار گرفت.با گذشت یكسال بنا به دلایلی،خیامی از ادامه كار با تیم پیكان منصرف شد. او كه به فكر تاسیس تیمی حرفه ای بود، زمین اختصاصی برای تیم فوتبال تهیه كرده بود، به هر یك از بازیكنان یك دستگاه پیكان داده و جوایز نقدی قابل توجهی پرداخت كرده و حتی با آنها قرارداد بسته بود- این كار در آن زمان تقریباً نو و جدید بود - به دلایل متعدد ادامه فوتبال پیكان را صلاح ندید و این تیم را منحل اعلام كرد.

بازگشت

با صدور رضایت نامه دسته جمعی بازیكنان پیكان، همگی آنها به پرسپولیس بازگشتند. تاریخ این اتفاق ۱۳۴۹ بود.بازیكنان پرسپولیس در اولین دوره لیگ تخت جمشید - لیگ سراسری كشور- موفق شدند قهرمان شوند. در این میان علی عبده نیز شرایط مساعدی با ادامه حضور بسیاری از افراد مسن - از جمله بازیكنان و مسئولان - را پیش رو نمی دید. به همین دلیل تصمیم گرفت برخی از بازیكنان مشهور ولی پا به سن گذاشته را بازنشسته كند. این اتفاق هم افتاد ولی پرسپولیس جایگاه خود را در میان طرفداران دیروز شاهین كه حالا پرسپولیسی بودند از دست نداد.طی سال های برگزاری لیگ تخت جمشید - ۵ دوره تا پیش از انقلاب- پرسپولیس در لیگ اول و سوم مقام قهرمانی را كسب كرد و در سه دوره دیگر نایب قهرمان شد.

پس از انقلاب

با انقلاب اسلامی،تیم پرسپولیس دچار تحول و دگرگونی اساسی شد. اغلب بازیكنان قدیمی آنرا ترك كردند. از این رو مسابقات جام اسپندی كه درسال ۱۳۵۸ برگزار شد، تیم متحول شده پرسپولیس در رقابت ها شركت كرد. طی سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ پرسپولیس نیز دچار ركود شد. طی این سال ها علی پروین و چند نفر از دیگر همبازیانش سعی در حفظ قوام پرسپولیس داشتند.

دو نام جدید

در سال ۱۳۶۵ امتیاز باشگاه پرسپولیس به بنیاد مستضعفان و جانبازان واگذار شد و مسئولان این نهاد، نام آنرا به آزادی تغییر دادند. تغییرات اخیر مدت زیادی دوام نیاورد و آزادی یا همان پرسپولیس توسط مسئولان بنیاد به مرجع اصلی اش یعنی سازمان تربیت بدنی بازگردانده شد و مسئولان نهاد بنیاد از ادامه اداره باشگاه صرفنظر كردند.

سازمان تربیت بدنی به دلیل محبوبیت این تیم، خود اداره امور باشگاه را در دست گرفت و در این زمان نام تیم از آزادی به پیروزی تغییر یافت. تغیر نام پرسپولیس به پیروزی تا امروز نیز ادامه داشته كه البته نام اصلی باشگاه در سازمان ثبت شركت ها «پیروزی(پرسپولیس)» به ثبت رسیده است.طی سال های ابتدایی دهه ۶۰ شمسی با ارایه گزارش آماری از سوی كنفدراسیون فوتبال آسیا(AFC ) پرسپولیس عنوان پرطرفدار ترین تیم آسیایی را به دست آورد. پس از پرسپولیس، دالیان چین و الهلال عربستان از حیث تعداد تماشاچی در رتبه های دوم و سوم آسیا قرار دارند. البته مدتی شایعه شد كه این تیم پس از یك تیم برزیلی دومین تیم پرطرفدار دنیا است ولی صحت یا سقم این مسئله هنوز از سوی مرجعی رسمی تایید یا تكذیب نشده است.

پیروزی- (پرسپولیس)

درتمام سال های دهه ۶۰ پرسپولیس با علی پروین به اغلب آن چیزی كه می خواست رسید. از پنج دوره قهرمانی پی در پی در جام باشگاه های تهران كه الحق از لیگ برتر امروزمان چیزی كم نداشت تا طی مدارج قهرمانی در كشور. در سال ۱۳۶۹ تیم ملی با هدایت پروین قهرمان بازی های آسیایی المپیك پكن شد. در طول این سال ها علی پروین مرد اول تمام میادین فوتبال مخصوصاً پرسپولیس بود. او آنقدر محبوبیت داشت كه پس از كناره گیری از تیم، پس از درگیری با انصاری فرد، در این دهه (۶۰)، وضعیت چنان آشفته شد كه مسئولان مجبور به بازگرداندن او تحت هر شرایطی شدند.مرد دوست داشتنی پرسپولیس در اوایل دهه ۷۰ و پس از ناكامی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریكا در قطر به یكباره از تمامی میدان های فوتبال دور شد. در اینكه او خود از تمامی تیم های فوتبال كنار كشید یا كنار گذاشتندش هنوز بحث وجود دارد ولی این حادثه در سال ۱۳۷۲ اتفاق افتاد.

پس از این مدیریت باشگاه به وزارت معادن و فلزات وقت سپرده شد. حسین محلوجی وزیروقت نیز امیرعابدینی كه سابقه بازی در پیكان را نیز داشت و از مدیران رده میانی وزارتخانه محسوب می شد به سمت مدیرعاملی انتخاب كرد.با آمدن عابدینی و تصمیم اعضای هیات مدیره بنا بر استفاده از مربیان خارجی گذاشته شد. استانكو آمد و دو قهرمانی لیگ ۷۴ و ۷۵ ایران را به دست آورد. در لیگ ۷۶ پرسپولیس به دلیل حضور ۱۳ بازیكن در اردوی تیم ملی و مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، از مسابقات كنار كشید.در سال ۱۳۷۷پرسپولیس مجدد قهرمان شد ولی مهمترین اتفاق برای پرسپولیس در این سال نه قهرمانی در لیگ كه بازگشت پروین بود. قهرمانی های متفاوت یكی پس از دیگری، ركورد پیروزی های متوالی و موارد این چنینی در همان سال های ورود پروین كسب شد. با این حال در سال ۱۳۷۹ درگیری جدیدی در باشگاه به وجود آمد و آن مسئله مدیریت باشگاه بود. این مسئله نیز تا یك روز مانده به سال ۱۳۸۱ و در ۲۹ اسفند ۱۳۸۰ با رای دادگاه تجدید نظر به سود سازمان تربیت بدنی در قائله درگیری سازمان تربیت بدنی، حوزه هنری و حسین محلوجی باشگاه تا حدودی شكل ثابتی به خود گرفت و پس از سال ها به سازمان تربیت بدنی ملحق شد.