پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

شبیه روزهای بی بهانه


شبیه روزهای بی بهانه

سر کوچه صدای نان خشکیست
دلم خشک است، خشک از این زمانه
ولی من آب می ریزم به این دل
که تا روزی بماند جاودانه
دلم چشم انتظارت بود که عمری
که با یک کاسه عشق آیی به خانه
بریزی پای این …

سر کوچه صدای نان خشکیست

دلم خشک است، خشک از این زمانه

ولی من آب می ریزم به این دل

که تا روزی بماند جاودانه

دلم چشم انتظارت بود که عمری

که با یک کاسه عشق آیی به خانه

بریزی پای این گلدان بی گل

شبیه روزهای بی بهانه

خدا می داند اما، آی مردم

دل من می زند روزی جوانه؟

و یا می خشکد اینجا کنج کوچه

و یا در گاری نان زمانه؟

لیلا حسن پور- قاصدک اندیمشک



همچنین مشاهده کنید