سه هفته جهنمی

آرمسترانگ ۳۴ ساله و آمریكایی در شش سال گذشته به جز یكی دو مورد این مسابقات را قبضه كرده و حتی در آن یكی دو سال نیز در نهایت قهرمان شده است و برای حریفانش چاره ای جز دل بستن به سایر رقابت های فصل نمانده است. آرمسترانگ اینك نیز خوشبین است كه می تواند پس از رسیدن به یك پیروزی تازه در اوج شكوه و افتخار بازنشسته شود ولی یان اولدریش آلمانی و ایوان باسو ایتالیایی رسماً به او اعلام جنگ داده اند و می خواهند خود قهرمان بزرگ ترین تور دوچرخه سواری جهان شوند.برای اولدریش انگیزه ها فراوان است. او هشت سال پیش تنها قهرمانی اش را در این پیكار ها تجربه كرد و طی این مدت پنج مقام دومی و دو مقام سومی نیز به دست آورده است و با این حساب فقط كسب مجدد مقام اولی و البته شكست دادن آرمسترانگ می تواند او را راضی كند.باسو كه سال پیش نفر سوم توردوفرانس شد، تمام ابزار بالاتر رفتن را نیز دارد. او در زمینه رقابت های تایم تریل كه در دل هر «تور» بلندمدت جایگاه مهمی دارد و می تواند در ترسیم سرنوشت نهایی نقش عمده ای داشته باشد، نیز پیشرفت كرده است. در عین حال هر دو مدعی فوق برای رسیدن به آرمسترانگ و جلوگیری از قهرمانی مجدد او باید نهایت عزم و اراده خود را به كار گیرند، زیرا سلاح بزرگ این دوچرخه سوار متولد ایالت تگزاس آمریكا همواره سختكوشی و عزم راسخ او بوده است كه باعث شده برتر ی های نسبی تاكتیكی و تنی دیگران بی اثر شود. اضافه بر آن بحث مسائل «تیمی» نیز در این ارتباط بسیار مهم است، زیرا قهرمانی در تور های بلندمدت نیازمند حمایت تام و تمام سایر اعضای یك تیم از فرد منتخب است و این امری است كه در تمام شش سال گذشته شامل آرمسترانگ شده و فرض این است كه امسال نیز پائولو ساوولدلی قهرمان رقابت های «دور ایتالیا» (جیرو) از كشور ایتالیا و یاروسلاو پوپوویچ روسی كه به اعتقاد خیلی ها در سال های پیش رو خود به مدعی اصلی قهرمانی تور بدل خواهد شد، در این راه از آرمسترانگ حمایت لازم را خواهند كرد. آرمسترانگ كه امسال عضو تیم دیسكاوری چانل و هم تیمی دو ركابزن فوق است، می گوید: «فكر می كنم تیم امسال و تركیبی كه اینك در اختیار داریم، قوی ترین آرایش ما طی سال های اخیر باشد. ما به همین شكل و با امید و روحیه كامل به میدان خواهیم آمد.»

شروع رقابت های امسال توردوفرانس كه نود و دومین دوره این مسابقات محسوب می شود، از شنبه آینده (۱۱ تیر) مسائل و ادعا های فوق را در معرض آزمونی جدی تر و تازه تر قرار خواهد داد.

در عین حال خیلی ها معتقدند آرمسترانگ بعد از شش بار قهرمانی های پیاپی خود در «دورفرانسه» چیز بیشتری برای ثابت كردن در رقابت های امسال ندارد. او همان موقع كه بر بیماری مهلك سرطان فایق آمد و از ۱۹۹۷ و در عین ناامیدی مطلق سایرین به میدان بازگشت و سپس با كسب اولین قهرمانی اش در تور به سال ۱۹۹۹ چشم ها را خیره ساخت، ثابت كرد كه توانی فراتر از معمول دارد و تكرار آن در تمامی پنج سال بعدی چیزی مثل یك معجزه بوده است. شاید تنها نقطه منفی و دست و پا گیر برای آرمسترانگ اعلام هدف و قصدش برای خداحافظی از چند ماه پیش بوده باشد كه او را در مقابل یك عمل انجام شده قرار داده و فشار روحی بر روی او را نیز افزایش بخشیده است. او با بساط فعلی محكوم به پیروزی است و اگر بدون تجدید قهرمانی اش فرانسه را ترك كند، نوعی احساس غم و ضرر خواهد كرد. شاید هم پیروزی های بزرگ و پرشمار قبلی او به حدی باشد كه نتیجه نهایی تور امسال چیزی را از او كم نكند و زندگی پرماجرای او حتی برای تدوین و ساخت چند كتاب و فیلم سینمایی نیز كفایت كند.

روز های پایانی

با این فرضیه آینده دورتر برای آرمسترانگ تحت هر شرایطی روشن و پربار نشان می دهد و او می تواند با فعال تر و پربارتر كردن بنیاد و سازمان شخصی اش كه كار آن مبارزه گسترده تر با بیماری سرطان است، همچنان در بطن مسائل و قلب رویداد ها بماند ولی سه هفته بعدی می تواند برای او عین جهنم باشد، زیرا افرادی كه نام شان آمد و چند ركابزن دیگر می توانند مانع رسیدن او به آرزویش كه فتح مجدد معتبرترین تور دوچرخه سواری جهان در روز های پایانی حضورش در میدان است، شوند.

اولدریش كه در سال ۱۹۹۷ تك قهرمانی اش را به دست آورد، از آن پس هر بار با آرمسترانگ رودررو شده، به او باخته است. این بار كه قرار است مسابقه امسال آخرین میدان بزرگ برای آرمسترانگ باشد امید های اولدریش نیز برای قطع نوار های ناكامی اش فزونی یافته است و صدا و كركری خواندن او نیز همین طور. «من همیشه گفته ام كه قهرمانی در تور زمانی با ارزش تر می شود كه آرمسترانگ را نیز ناكام كنید. این همان كار است كه من مصمم به انجام آن در رقابت های امسال هستم و چون امسال سال آخر حضور او در میدان است، اهمیت این كار نیز بیشتر شده است.»بار ها اكتفا به مقام نایب قهرمانی تور حوصله اولدریش را به كلی سر برده است. او حتی در سال ۹۶ نیز پشت سر هم تیمی آن زمانش بیارنی ریس به رتبه دومی رسید و در سال ۱۹۹۸ هم به دنبال ماركو پانتانی دوچرخه سوار خبرساز ایتالیایی (كه اینك در قید حیات نیست) بر جایگاه دوم ایستاد.

با این وجود باید صبر كرد و دید كه آیا مسئله كناره گیری آرمسترانگ و آثار آن می تواند اولدریش را به درجه ای از بلوغ فكری برساند كه بهتر از سال های گذشته برای تقابل با او برنامه ریزی كند و آن را به اجرا درآورد. در سال های اخیر او بیشتر درباد آرمسترانگ خوابیده و در انتظار فرصت مانده است، فرصتی كه هرگز به دست نیامده است و حتی اوج درخشش او در سال ۲۰۰۳ نیز بخت وی را باز نكرد و قهرمانی را نصیب او نساخت. پس از آن تصور می شد كه آرمسترانگ به نقطه پایان نوار قهرمانی هایش رسیده باشد اما قهرمانی پرشكوه تر او در سال ۲۰۰۴ آن فرضیه را باطل كرد. با این حساب اولدریش از تكرار آن سیاست بهره ای نخواهد برد و امسال باید با تمام وجود به آرمسترانگ هجوم ببرد و این چیزی است كه در مورد آن و وقوعش تردید وجود دارد.یك فرق عمده دیگر هم بین امسال و سال های قبل در ارتباط با آرمسترانگ وجود دارد و آن كارنامه خالی و به واقع ضعیف او طی فصل جاری است. لنس به واقع در شرایطی پای به «دور فرانسه» می گذارد كه حتی یك پیروزی هم در تورنمنت های قبلی نداشته است و بدون چنین پشتوانه ای به میدان می آید. در رقابت های اخیر دوفن لیبر فرانسه در نزدیكی ارتفاعات آلپ او از عهده الكساندر وینوكوروف هم تیمی قزاقستانی اولدریش هم برنیامد و در بخش تایم تریل این مسابقات نیز كه با قهرمانی سانتیاگو بوته رو كلمبیایی پایان گرفت، او فقط به رتبه چهارم رسید. اولدریش چند روز بعد از آن پای در «دور سوئیس» نهاد، اما اینجا هم به مقام سوم اكتفا كرد. توجیه و استدلال خود آرمسترانگ این بوده است كه در این مقطع از فصل كسب عناوین قهرمانی لزوماً هدف او نیست و فقط كسب آمادگی و رسیدن به شرایط مسابقه ای برای وی طی تور های تداركاتی مذكور اهمیت داشته است. با این حال او به فصل های پیشین در همین نقطه زمانی حداقل یكی دو قهرمانی را پشتوانه خود داشت و همین نكته خبر از تفاوت های امسال با فصول گذشته برای آرمسترانگ می دهد.

فضایی تازه

طرفداران آرمسترانگ این را رد می كنند و می گویند وقتی مسابقه اصلی از ابتدای هفته آینده در فرانسه شروع شود فضای تازه ای به وجود خواهد آمد و آن «تور» ماجرا و قصه خاص و متفاوت خود را دارد. در حالی كه ایتورگونزالس فاتح اسپانیایی رقابت های «دور سوئیس» و پیشروان پیكار های امسال جیرو نیز می توانند رقبای جدی آرمسترانگ در فرانسه باشند، یوهان بروینیل مدیر و برنامه ریز بلژیكی آرمسترانگ با لحنی مبهم می گوید: «من انتظار نتایجی بهتر را از جانب آرمسترانگ در پیكار های اخیر داشتم و او نتوانست آنی باشد كه برایش برنامه ریزی شده بود ولی من هنوز هم فكر می كنم كه او در موقع مقتضی و زمانی كه توردوفرانس شروع شود، به همانی تبدیل می شود كه انتظارش را داشته ایم و داریم. او پیشتر نیز قبل از آغاز پیكار های بزرگ در موقعیت مشابهی قرار گرفته و همیشه به نوعی جبران كرده و به شرایط مطلوب بازگشته است و این بار هم می تواند چنین باشد.»

آرمسترانگ در خفا ترس خود را از وینوكوروف پنهان نكرده است. این ركابزن پردوام قزاق در سال ۲۰۰۳ در توردوفرانس به رتبه سوم رسید و اگر سال پیش نتوانست تیم تی موبایل را در این مسابقات همراهی كند و البته تنها دلیل آن مصدومیت او بود، امسال چنین مشكلی را ندارد. باسو هم كه مصدوم بود و به همین سبب نتوانست در جیرو اول شود، حالا بر آسیب دیدگی اش فایق آمده است. او كه سركرده تیم «CSC» است باید نشان بدهد كه كارایی لازم را برای غلبه بر آرمسترانگ در سخت ترین شرایط دارد و این كاری دشوار است. خودش می گوید: «ایستادن صرف روی سكو كافی نیست و فقط باید قهرمانی را نشانه بگیرم. احساس خودم این است كه قوی تر از گذشته ام و چه در تایم تریل ها و چه در ارتفاعات كارایی بیشتری نسبت به سابق دارم. من حتی خیال دارم بیشتر و قوی تر از گذشته به سمت رقبا هجوم ببرم و كار را تمام كنم. شما این را خواهید دید. آرمسترانگ نیز این را خواهد دید.»

مراحل ۲۱ گانه توردوفرانس امسال

پیكار های امسال مشتمل بر ۲۱ مرحله است و ۳۶۰۷ كیلومتر را در برمی گیرد. رقابت ها از شنبه ۱۱ تیر در فرومنتن شروع می شود و ۳ مردادماه در پاریس پایان می گیرد. پس از شش بار قهرمانی های متوالی لنس آرمسترانگ سئوال مهم و جاری این است كه امسال سرنوشت او چه خواهد شد.

مرحله اول: فرومنتن تا نوار موتیه انیلی (۱۹ تایم تریل انفرادی به مسافت ۱۹ كیلومتر)

مرحله دوم: شالان تا لواسارت (۵/۱۸۱ كیلومتر)

مرحله سوم: لاشا تا اینه رایی تا تورز (۵/۲۱۲ كیلومتر)

مرحله چهارم: تور تا بلواز (تایم تریل تیمی به مسافت ۵/۶۷ كیلومتر)

مرحله پنجم: شامبورد تا مونتارگیس (۱۸۳ كیلومتر)

مرحله ششم: تروید تا نانسی (۱۹۹ كیلومتر)

مرحله هفتم: لونه ویل تا كارلسروهه آلمان (۵/۲۲۸ كیلومتر)

مرحله هشتم: فورزهایم آلمان تا ژرارمر (۵/۲۳۱ كیلومتر)

مرحله نهم: ژرارمر تا مولهاوس (۱۷۱ كیلومتر)

یك روز استراحت در گرنوبل

مرحله دهم: گرنوبل تا چورچوال (۵/۱۹۲ كیلومتر)

مرحله یازدهم: چورچوال تا بریانكون (۱۷۳ كیلومتر)