سپ مایر, اسطوره عصر طلایی

نام سپ مایر از طرف فدراسیون جهانی فوتبال فیفا , در رده بندی بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال جهان, پس از لئویاشین دروازه بان افسانه ای شوروی, گوردن بنكس گربه چالاك انگلستان و دینو زوف دیوار استوار تیم ملی فوتبال ایتالیا, در جایگاه چهارم قرار گرفته است

یوزف مایر كه فوتبال‌دوستان او را به نام سپ مایر می‌شناسند، نام‌آورترین و موفق‌ترین دروازه‌بانی است كه تاریخ این ورزش در آلمان به خود دیده است‌. او كه سال‌‌ها سنگربان تیم‌ملی فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ بود، در دوره شانزده ساله فعالیت ورزشی حرفه‌ای خود، به تمامی افتخارهایی كه یك بازیكن فوتبال می‌تواند به آنها برسد، دست یافت‌.

سپ مایر در تاریخ ۲۸ فوریه ۱۹۴۴ در شهر « متن » واقع در ایالت باواریای آلمان چشم به جهان گشود و در هشت سالگی شروع به بازی فوتبال كرد‌. او نخست در خط حمله بازی می‌كرد و حتی یك بار در نوجوانی آقای گل مسابقات محلی هم شد‌.

مایر چهارده ساله بود كه در بازی نهایی مسابقه‌های جوانان، با تیم خود اس‌.فاو‌.‌هار برابر تیم جوانان بایرن مونیخ قرار گرفت‌. در آن بازی، دروازه بان اصلی تیم به دلیل آسیب دیدگی نتوانست حضور یابد و مربی تیم به ناچار سپ را درون دروازه جای داد‌.

مایر جوان و بی‌تجربه اگر چه نتوانست از شكست دوازده بر صفر تیم خود مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ جلوگیری كند، با این حال در آن بازی با پرش‌های شگفت‌انگیز و واكنش‌های شجاعانه اش توانست مانع از شكست سنگین‌تر تیمش شود‌. بی‌دلیل نبود كه در همان بازی مورد توجه مربی تیم بایرن مونیخ قرار گرفت و به او پیشنهاد شد به این تیم بپیوندد‌.

سپ مایر در آن زمان این پیشنهاد را رد كرد و در تیم خود ماند تا همچنان در خط حمله بازی كند‌. اما هر چه بیشتر می‌گذشت، مربی تیمش از او بیشتر به عنوان دروازه‌بان استفاده می‌كرد‌. سرانجام در سال ۱۹۵۹ به مونیخ رفت‌. تنها یك سال پس از آن، از طرف هلموت شون مربی نامدار آلمانی، برای بازی در تیم‌ملی فوتبال جوانان آلمان فراخوانده شد‌. مایر روی هم ۱۴ بازی برای این تیم انجام داد و از آن میان تنها یك بار درون دروازه جای نگرفت‌.

سپ مایر در سال ۱۹۶۴ دروازه بان ثابت تیم بایرن مونیخ و جزوی از مثلث اسطوره‌ای « مایر- بكن‌باوئر - مولر» شد‌. با همین بازیكنان بود كه باشگاه بایرن مونیخ به دسته اول صعود كرد‌. پس از آن این باشگاه سیر صعودی بی‌وقفه اش را در گستره ملی و بعد‌ها در سطح اروپا آغاز كرد‌.

مایر در پی آن به تیم‌ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی خود را به عنوان دروازه بان این تیم در سال ۱۹۶۶ در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد‌. در آن بازی آلمان با نتیجه چهار بر صفر حریف خود را درهم كوبید‌.

مایر در همان سال، در مسابقات جام جهانی فوتبال در لندن، همراه تیم‌ملی فوتبال آلمان بود، اگر چه به عنوان دروازه بان ذخیره‌!

آلمان در رقابت‌های آن دوره، در بازی نهایی در ورزشگاه ویمبلی و در پی گلی جنجالی، مقابل تیم‌ملی فوتبال انگلستان شكست خورد و به مقام دوم رسید‌.

پس از آن دوره از مسابقات، عصر طلایی سپ مایر آغاز شد‌. او رفته رفته با جایگیری‌های تیزبینانه، واكنش‌های سریع، شیرجه‌های شگفت انگیز، پرش‌های تماشایی و حركات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، به دروازه بان شماره یك و بی‌چون وچرای آلمان تبدیل شد‌. دیگر همگان با اشاره به دهستان زادگاه او، از «گربه آنتسینگ» سخن می‌گفتند‌.

مایر در بازی‌های جام جهانی مكزیك در سال ۱۹۷۰ دروازه بان شماره یك آلمان بود‌. آلمان در آن دوره از مسابقات در دیدار یك چهارم نهایی مقابل انگلستان با نتیجه سه بر دو پیروز شد، اما در بازی نیمه نهایی مقابل تیم‌ملی فوتبال ایتالیا (در بازی قرن) با نتیجه چهار بر سه شكست خورد و در پایان پس از برزیل و ایتالیا به مقام سوم بسنده كرد‌. اگر چه این برای مایر افتخار كوچكی نبود، اما دریافت شش گل در آن دو بازی تاریخی، بسیاری از كارشناسان فوتبال را به این نتیجه رساند كه اگر چه تیم‌ملی آلمان دارای یك دروازه بان خوب است، اما این دروازه بان هنوز در اندازه‌های جهانی نیست‌.

هلموت شون مربی تیم‌ملی فوتبال آلمان، بی‌توجه به منتقدان، همچنان به سپ مایر اعتماد كرد و او نیز در سال‌های بعد شایستگی كامل خود را نشان داد و منتقدان را خاموش كرد‌. مایر در سال ۱۹۷۲ با تیم‌ملی فوتبال آلمان در بلژیك به مقام قهرمانی جام ملت‌های اروپا رسید و دو سال بعد در مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان قهرمان جهان شد‌. مایر را در این دوره، یكی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین دروازه بانان جهان لقب دادند‌.

فرانتس بكن باوئر قیصر فوتبال آلمان، مایر را با فاصله زیاد نسبت به دیگران، بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان می‌داند‌. در ستایش از مایر گفته می‌شد‌: هر گلی كه وارد دروازه مایر شود، مهارنشدنی بوده است‌!

از ویژگی‌های مایر، تمرین‌های غیرعادی اش بود‌. برای نمونه مرغی را در میدان وسیع فوتبال ر‌ها می‌كرد و سپس با شیرجه‌های تماشایی تلاش می‌كرد پرنده را به چنگ آورد‌! در انتقاد از كوتاهی بازیكنان خودی صریح بود‌. حتی زمانی كه بكن باوئر، بازیكن هم باشگاهی او در دو بازی پی درپی، به اشتباه دو گل وارد دروازه خودی كرد، مایر از مربی تیم خواسته بود كه یكی از مدافعان تیم را مامور كنترل قیصر بكن باوئر كند تا او دوباره به تیم خودی گل نزند‌!

مایر خیال داشت تا چهل سالگی درون دروازه بایستد و به ركورد ۱۰۰ بازی برای تیم‌ملی دست یابد، اما در سال ۱۹۷۹ بر اثر یك حادثه سنگین رانندگی كه به آسیب دیدگی شدید او منجر گردید، به فعالیت خود در میدان‌های ورزشی پایان داد‌. با این حال وی هنوز از فوتبال دل نكنده و امروز نیز مربی دروازه بانان باشگاه بایرن مونیخ است‌.

افتخارهای زیادی در كارنامه ورزشی سپ مایر ثبت شده است‌. وی علاوه بر قهرمانی جهان و اروپا، چهار بار با بایرن مونیخ قهرمان آلمان، سه بار قهرمان باشگاه‌های اروپا و یك بار قهرمان باشگاه‌های جهان شد‌. مایر سه بار به عنوان بهترین بازیكن آلمان انتخاب گردید و افزون بر آن، كارشناسان فوتبال او را به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان برگزیدند‌.

نام سپ مایر از طرف فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، در رده بندی بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال جهان، پس از لئویاشین دروازه بان افسانه‌ای شوروی، گوردن بنكس گربه چالاك انگلستان و دینو زوف دیوار استوار تیم‌ملی فوتبال ایتالیا، در جایگاه چهارم قرار گرفته است‌.