از مشرق غدیر

نه برکه غدیر، که هستی، شکوفه باران باغ ولایت شد. عجبا که وسعت اقیانوس آفرینش در برکه ای به یکباره گنجید و تمامت قامت عشق در آیینه قلب مولا پیدا شد. بنفشه های عاطفه در پای قدوم بهشتی …

نه برکه غدیر، که هستی، شکوفه باران باغ ولایت شد. عجبا که وسعت اقیانوس آفرینش در برکه ای به یکباره گنجید و تمامت قامت عشق در آیینه قلب مولا پیدا شد. بنفشه های عاطفه در پای قدوم بهشتی اش پرنیان ارادت گسترانیدند و ابروان سیاه نبی، محراب نماز علی شد. شکرا که در ضیافت الهی، امانت عظیم عرش از فراز دستان رسول اعظم یار به مقیمان خاک عطا گردید.

سجاده های طراوت گشایید و یاس سپاس بیفشانید و سحر را صدا کنید که خورشید رسالت و ماه ولایت از مشرق غدیر، تابان شد. امشب، لیله القدر اهل ولاست و فردا نوید احیای عاشقان را از زبان صبای صفا می توان شنید؛ «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک....» مهر ولایت از کوهسار کرامت دست رسول، طلوعی دوباره می یابد؛ «عم یتسائلون»؟ تشنه کامان ولایت چه می جویند و سراغ که را می گیرند؟ «عن النبأ العظیم». حادثه ای سترگ و تحولی بزرگ.فردا نشاط بهار و رونق باغ بر بسیط خاک می گسترد. فردا بشارتی شگرف از ملکوت می تراود و بر دل های مشتاقان، نزول می یابد.

شجر رنج رسولان یار به بار می نشیند. عسرت صالحین، ثمرات یسیر و خوشگوار می دهد؛ «فان مع العسر یسرا».غدیر، پرنیان قدوم آل یاسین است. غدیر، نه یک برکه؛ اقیانوسی است که امواج امید از آن می خیزد و گوهر اسرار عرش را در ژرفای خود نهفته است. غدیر، آغاز حکومت بندگان صالح خدا و وارثان زمین است.ای خدای قدیر! در غدیر، با علی بیعت کرده ایم و تا حشر، معتکف کوی آل اوییم. از ازل، خاک وجودمان را با باده ولایت مولا سرشته اند و میثاق ما با خمینی و بیعت مان با خامنه ای، بازتاب نور غدیر در تاریخ سرخ شیعه است. سبزترین بهار ولایت، عید جلیل امامت بر ساکنان حصن توحید و مقیمان هماره غدیر، خجسته باد.

سید مسعود علوی