پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

جهان فوتبال باید برای من دلتنگ شود


جهان فوتبال باید برای من دلتنگ شود

بعد از گذشت دو سال از زمان بازنشستگی خوزه لوییس چیلاورت هنوز این ستاره ۴۰ ساله پاراگوئه از فوتبال دور نشده است ,اشتباه نکنید او مربی یا مسئول فنی یک تیم فوتبال نیست بلکه به عنوان یکی از مسئولان برنامه مستند تلویزیون امریکا درباره زندگی فوتبالیست ها است بله درست خواندید, این ستاره همیشه متفاوت دنیای فوتبال مسئول انتخاب بازیکنان برای حضور در یک برنامه مستند است

بعد از گذشت‌ دو سال‌ از زمان‌ بازنشستگی‌ خوزه‌ لوییس‌ چیلاورت‌ هنوز این‌ ستاره‌ ۴۰ ساله‌ پاراگوئه‌ از فوتبال‌ دور نشده‌ است‌ ،اشتباه‌ نکنید او مربی‌ یا مسئول‌ فنی‌ یک‌ تیم‌ فوتبال‌ نیست‌ بلکه‌ به‌ عنوان‌ یکی‌ از مسئولان‌ برنامه‌ مستند تلویزیون‌ امریکا درباره‌ زندگی‌ فوتبالیست‌ها است‌ بله‌ درست‌ خواندید، این‌ ستاره‌ همیشه‌ متفاوت‌ دنیای‌ فوتبال‌ مسئول‌ انتخاب‌ بازیکنان‌ برای‌ حضور در یک‌ برنامه‌ مستند است‌.

چیلاورت‌ به‌ وب‌ سایت‌ جام‌ جهانی‌ فوتبال‌ چنین‌ می‌گوید: «این‌ پروژه‌ بسیار سرگرم‌ کننده‌ است‌ و بسیار خوب‌ برنامه‌ریزی‌ شده‌ است‌ .این‌ کار به‌ من‌ کمک‌ می‌کند تا هم‌ دورادور با فوتبال‌ سر و کار داشته‌ باشم‌ و هم‌ از نظر شخصیتی‌ پیشرفت‌ کنم‌.»

چیلاورت‌ پس‌ از بازنشستگی‌ دست‌ به‌ کارهای‌ زیادی‌ زد که‌ البته‌ هیچ‌ کدام‌ به‌ فوتبال‌ ربط‌ نداشتند، او یک‌ رستوران‌ خریده‌ و در یک‌ درمانگاه‌ نیز شریک‌ است‌. او با لبخند درباره‌ دنیای‌ پس‌ از بازنشستگی‌ می‌ گوید: «پس‌ از آویختن‌ کفشهایم‌ بیشتر برای‌ خانواده‌ام‌ وقت‌ گذاشتم‌ حتی‌ همسرم‌ نیز به‌ شوخی‌ به‌ من‌ می‌ گوید که‌ من‌ تنها فوتبالیستی‌ هستم‌ که‌ برای‌ میادین‌ فوتبال‌ دلتنگ‌ نمی‌شوم‌ ولی‌ در حقیقت‌ احساس‌ می‌کنم‌ که‌ جهان‌ فوتبال‌ باید برای‌ من‌ دلتنگ‌ شود زیرا هر چه‌ باشد در بین‌ فوتبالیست‌های‌ امروزی‌ بازیکن‌ سنگین‌ وزن‌ نداریم‌.»

به‌ هر شکل‌ نمی‌توان‌ از دنیای‌ فوتبال‌ دور ماند و حداقل‌ یادی‌ از آن‌ نکرد و چیلاورت‌ نیز از این‌ قاعده‌ مستثنا نیست‌: «دوست‌ دارم‌ پس‌ از جام‌ جهانی‌ ۲۰۰۶ به‌ عنوان‌ سرمربی‌ تیم‌ ملی‌ مشغول‌ شوم‌ هرچه‌ باشد من‌ تجربه‌ های‌ زیادی‌ دارم‌ و می‌ توانم‌ آنها را به‌ بازیکنان‌ منتقل‌ کنم‌.» چیلاورت‌ هیچ‌ تجربه‌ رسمی‌یی‌ در زمینه‌ مربیگری‌ نداشته‌ است‌ و همین‌ امر موجب‌ شده‌ تا درباره‌ سیستم‌ های‌ او چیزی‌ مشخص نباشد ولی‌ خود او در این‌ باره‌ می‌ گوید: «چهارچهاردو سیستمی‌ است‌ که‌ هیچ‌گاه‌ از صحنه‌ فوتبال‌ محو نخواهد شد، در این‌ سیستم‌ ما بالهای‌ کناری‌ نیرومندی‌ داریم‌ که‌ می‌توانند بخوبی‌ فضاسازی‌ کنند. به‌ عقیده‌ من‌ تیم‌ می‌بایست‌ از همان‌ دقیقه‌ اول‌ یکدست‌ و هماهنگ‌ باشند و با روحیه‌ پیروزی‌ خواهی‌ به‌ میدان‌ بروند.»

از پاراگوئه‌ به‌ سوی‌ میادین‌ جهانی‌

چیلاورت‌ خیلی‌ سریع‌ به‌ عنوان‌ بازیکن‌ حرفه‌یی‌ وارد فوتبال‌ شد و در سن‌ ۱۵ سالگی‌ به‌ عنوان‌ بازیکن‌ حرفه‌ یی‌ به‌ تیم‌ «اسپورتیوو لوگوئنو» پیوست‌ و چندی‌ بعد به‌ دیگر تیم‌ کشورش‌، «گوارانی‌ » منتقل‌ شد. در سال‌ ۱۹۸۵ و در سن‌ ۲۰ سالگی‌ چیلاورت‌ جوان‌ سرزمین‌ مادری‌اش‌ را ترک‌ کرد تا در کشور آرژانتین‌ تجربه‌ اندوزی‌ کند و به‌ تیم‌ «سن‌ لورنزو» پیوست‌. این‌ تیم‌ دروازه‌ ورود چیلاورت‌ به‌ فوتبال‌ اروپا بود ولی‌ حضور او در تیم‌ اسپانیایی‌ «رئال‌ ساراگوسا» زیاد به‌ طول‌ نینجامید. در بازگشت‌ به‌ امریکای‌ جنوبی‌ چیلاورت‌ به‌ باشگاه‌ « ولز سارسفیلد» آرژانتین‌ پیوست‌ تا درخشان‌ ترین‌ دوران‌ تاریخ‌ این‌ تیم‌ را رقم‌ بزند. در طول‌ دوران‌ حضور چیلاورت‌ در این‌ باشگاه‌ عناوین‌ بسیار که‌ شامل‌ قهرمانی‌ در لیگ‌ آرژانتین‌، قهرمانی‌ جام‌ لیبرتادورس‌، جام‌ قهرمانی‌ باشگاه‌ های‌ جهان‌ جام‌ تویوتا و سوپر جام‌ امریکای‌ جنوبی‌ می‌شد توسط‌ این‌ باشگاه‌ به‌ دست‌ آمد و چیلاورت‌ به‌ عنوان‌ قهرمان‌ باشگاه‌ محبوبیت‌ فراوانی‌ در بین‌ هواداران‌ به‌ دست‌ آورد . چیلاورت‌ در باره‌ هواداران‌ این‌ تیم‌ می‌گوید:«هر گاه‌ که‌ به‌ این‌ باشگاه‌ باز می‌گردم‌ مانند یک‌ قهرمان‌ از من‌ استقبال‌ می‌ شود و این‌ یکی‌ از زیبایی‌های‌ فوتبال‌ است‌ زیرا در آنجا به‌ دوران‌ اوج‌ بازیگری‌ خود باز می‌گردم‌.»

در عرصه‌ ملی‌

چیلاورت‌ در سال‌های‌ آخر بازیگری‌ خود به‌ تیم‌ استراسبورگ‌ فرانسه‌ پیوست‌ و مدتی‌ نیز از قفس‌ توری‌ تیم‌ پنارول‌ اروگوئه‌ حفاظت‌ کرد ولی‌ لذتبخش‌ترین‌ زمان‌ برای‌ او هنگامی‌ بود که‌ برای‌ تیم‌ ملی‌ کشورش‌ به‌ میدان‌ می‌ رفت‌.چیلاورت‌ در اوج‌ دوران‌ بازیگری‌ خود به‌ همراه‌ تیم‌ ملی‌ پاراگوئه‌ در جام‌جهانی‌ ۱۹۹۸ فرانسه‌ حضور یافت‌ و بازی‌های‌ خوبی‌ ارایه‌ کرد ولی‌ سرانجام‌ توسط‌ فرانسه‌، قهرمان‌ مسابقات‌ از دور مسابقات‌ حذف‌ شد. در آن‌ بازی‌ نیز تیم‌ پاراگوئه‌ بازی‌ خوبی‌ به‌ نمایش‌ گذاشت‌ ولی‌ با گل‌ طلایی‌ لوران‌ بلان‌ بازی‌ را به‌ میزبان‌ واگذار کرد. چیلاورت‌ درباره‌ آن‌ بازی‌ می‌گوید: «به‌ یاد دارم‌ که‌ همه‌ استادیوم‌ را هواداران‌ فرانسه‌ پر کرده‌ بودند و همه‌ می‌ترسیدند که‌ بازی‌ به‌ پنالتی‌ بکشد. اگر بازی‌ به‌ پنالتی‌ می‌کشید ما قطعا برنده‌ می‌ شدیم‌ ولی‌ گل‌ لوران‌ بلان‌ و آن‌ قانون‌ مسخره‌ همه‌ چیز را خراب‌ کرد. اگر صعود می‌کردیم‌ می‌توانستیم‌ یک‌ پای‌ فینال‌ باشیم‌.» پس‌ از این‌ بازی‌ دلداری‌ چیلاورت‌ به‌ هم‌ تیمی‌ هایش‌ یکی‌ از صحنه‌های‌ به‌ یاد ماندنی‌ جام‌ بود، چیلاورت‌ در این‌ باره‌ می‌ گوید: «ما از گروهی‌ دشوار صعود کردیم‌ و با جدیت‌ تلاش‌ می‌ کردیم‌ ولی‌ در آن‌ بازی‌ مستحق‌ باخت‌ نبودیم‌» به‌ هر حال‌ بازی‌های‌ درخشان‌ چیلاورت‌ موجب‌ شد تا به‌ عنوان‌ برترین‌ دروازه‌بان‌ جام‌ جهانی‌ انتخاب‌ شود.

چهار سال‌ بعد و در جریان‌ مسابقات‌ جام‌ جهانی‌ ۲۰۰۲ کره‌ و ژاپن‌ باز هم‌ پاراگوئه‌ در مقابل‌ فینالیست‌ جام‌ قرار گرفت‌ و مجددا در مرحله‌ یک‌ شانزدهم‌ نهایی‌ از گردونه‌ مسابقات‌ حذف‌ شد ولی‌ چیلاورت‌ عقاید خاصی‌ درباره‌ باخت‌ دارد :«ما باز هم‌ با یک‌ گل‌ دیر هنگام‌ مغلوب‌ حریف‌ شدیم‌ ولی‌ این‌ ذات‌ فوتبال‌ است‌ و مهم‌ آن‌ است‌ که‌ حضور در جام‌ جهانی‌ برای‌ هر بازیکن‌ یک‌ افتخار بزرگ‌ به‌ حساب‌ می‌آید و فکر می‌کنم‌ جام‌ جهانی‌ ۲۰۰۶ از جام‌های‌ پیشین‌ نیز بهتر خواهد بود. من‌ به‌ واسطه‌ فوتبال‌ به‌ چیز های‌ زیادی‌ دست‌ یافتم‌. برای‌ مثال‌ جام‌ جهانی‌ ۲۰۰۲ موجب‌ شد تا من‌ با شبه‌ جزیره‌ کره‌ آشنا شوم‌ در حالی‌ که‌ ممکن‌ بود هرگز به‌ آنجا نروم‌، بخاطر اینگونه‌ مسائل‌ من‌ همیشه‌ از فوتبال‌ متشکر خواهم‌ بود»

همه‌ چیز فدای‌ یک‌ عنوان‌!

هر چند چیلاورت‌ نتوانست‌ به‌ عنوانی‌ در جام‌ جهانی‌ دست‌ یابد ولی‌ معتقد است‌ که‌ بازی‌ در برابر بهترین‌های‌ جهان‌ تجربه‌ گرانبهایی‌ برای‌ او به‌ ارمغان‌ آورده‌ است‌: «بازی‌ کردن‌ در رقابت‌ های‌ جام‌ جهانی‌ برای‌ هرکس‌ واقعه‌یی‌ بزرگ‌ است‌، برای‌ یک‌ بازیکن‌ مانند آن‌ است‌ که‌ یک‌ بچه‌ از یک‌ حیاط‌ محقر به‌ یک‌ شهر بازی‌ منتقل‌ شود و برای‌ بعضی‌ها این‌ اتفاق‌ تنها یک‌ بار رخ‌ می‌دهد، نه‌ فقط‌ برای‌ کسب‌ افتخار و حماسه‌ آفرینی‌ بلکه‌ برای ‌ثبت‌ نام‌ در تاریخ‌ فوتبال‌.»

این‌ دروازه‌بان‌ گلزن‌ معتقد است‌ که‌ هیچ‌ عنوانی‌ با قهرمانی‌ جام‌ جهانی‌ برابر نخواهد بود: «به‌ عنوان‌ یک‌ حرفه‌یی‌ من‌ به‌ تمام‌ عناوین‌ باشگاهی‌ دست‌ یافتم‌ ولی‌ صادقانه‌ می‌گویم‌، حاضرم‌ همه‌ آنها را بدهم‌ تا با پاراگوئه‌ قهرمان‌ جام‌ جهانی‌ شوم‌. من‌ عضوی‌ از دوران‌ طلایی‌ ولز سارسفیلد بودم‌ و حتی‌ در برابر میلان‌ قدرتمند نیز به‌ پیروزی‌ رسیدم‌ ولی‌ معتقدم‌ قهرمانی‌ جام‌ جهانی‌ چیز دیگری‌ است‌.»

چیلاورت‌ در باره‌ جانشین‌ خود در تیم‌ ملی‌ پاراگوئه‌ می‌ گوید: «خوستو ویلار دروازه‌بان‌ بسیار خوبی‌ است‌. من‌ از او خوشم‌ می‌ آید زیرا بسیار سریع‌ است‌ ولی‌ کوتاهی‌ قد می‌تواند برای‌ او مشکل‌ ساز شود.»

چیلاورت‌ در یک‌ نگاه‌

نام‌: چیلاورت‌ گونزالز

لقب‌: خوزه‌ لوییس‌ فلیکس‌

تاریخ‌ تولد:۲۷ جولای‌ ۱۹۶۵

محل‌ تولد: لوگوئه‌پاراگوئه‌

تیم‌ های‌ باشگاهی‌: اسپورتیوو لوگوئنو گوارانی (‌پاراگوئه‌) سن‌ لورنزو دی‌ آلماگه‌ رو( آرژانتین) رئال‌ زاراگوز (اسپانیا) ولز سارسفیلد(آرژانتین) ریسینگ‌ کلاب‌ استراسبورگ‌(فرانسه‌) پنارول ‌(اروگوئه‌) ولز سارسفیلد (آرژانتین)

بازی‌ ملی‌:۷۲ بازی‌

گل‌ زده‌ ملی‌:۸ گل‌

افتخارات‌:

۱۶۱ جام‌ جهانی‌ ۱۹۹۸ فرانسه‌

۱۶۱ نهایی‌ جام‌ جهانی‌ ۲۰۰۲ کره‌ و ژاپن‌

قهرمانی‌ لیگ‌ پاراگوئه‌۱۹۸۴: گوارانی‌

قهرمانی‌ لیگ‌ آرژانتین‌ ۱۹۹۳ـ۱۹۹۵ـ۱۹۹۶ـ۱۹۹۸: ولز سارسفیلد

قهرمانی‌ لیبر تادورس‌ ۱۹۹۴: ولز سارسفیلد

قهرمانی‌ جام‌ باشگاه‌های‌ جهان‌ ۱۹۹۴: ولز سارسفیلد

جام‌ حذفی‌ آرژانتین‌۱۹۹۶: ولز سارسفیلد

قهرمانی‌ سوپر کاپ‌ امریکای‌ جنوبی‌:۱۹۹۶ ولز سارسفیلد

کوپا سادامریکانا۱۹۹۷: ولز سارسفیلد

جام‌ حذفی‌ فرانسه‌ ۲۰۰۱: استراسبورگ‌

قهرمانی‌ لیگ‌ اروگوئه‌۲۰۰۳: پنارول‌

احمد محمد حسینی‌



همچنین مشاهده کنید