«اخلاق» در فوتبال و باورهای عمیق ما

فوتبال ورزشی است جهانگیر و صد البته پیچیده که اگر با معیارهای استاندارد و فرمول های حرفه ای منطبق نباشد, نمی تواند به سمت و سوی اعتلا گام بردارد در این رشته عامه پسند, فقط اتکا به مسائل فنی نمی تواند برگ برنده باشد و لذا موارد فرهنگی و تربیتی و آموزه های حرفه ای نیز می بایست سرلوحه کار قرار گیرد

● گستاخی

فوتبال ورزشی است جهانگیر و صد البته پیچیده که اگر با معیارهای استاندارد و فرمول های حرفه ای منطبق نباشد، نمی تواند به سمت و سوی اعتلا گام بردارد. در این رشته عامه پسند، فقط اتکا به مسائل فنی نمی تواند برگ برنده باشد و لذا موارد فرهنگی و تربیتی و آموزه های حرفه ای نیز می بایست سرلوحه کار قرار گیرد.

در این راستا عنایت ویژه به اصول باشگاهداری، آن هم معیارهای استاندارد، می تواند در هر عرصه ای موقعیت های یک تیم را تضمین کند. تردیدی نیست که وضعیت فوتبال ما روز به روز پیچیده تر می شود و در این اوضاع و احوال فقدان توجه لازم مسائل اخلاقی و فرهنگی از جانب مدیران و عدم قاطعیت برابر گستاخی ها، این فضا را تنش زاتر کرده است.

کار به جایی رسیده که برخی از بازیکنان حتی برای مدیران و کادر فنی شاخ و شانه می کشند و اداره امور باشگاه را ملتهب می کنند.

در کدام یک از لیگ های معتبر اروپا سراغ دارید که بازیکنی در مواقع نیمکت نشینی، تفکرات کادر فنی را به سخره بگیرد و اوضاع تیم را به هم بریزد؟! اگر باور داریم که اخلاق مداری و فرهنگ محوری ریشه در اعتقادات و باورهای عمیق ما ایرانی ها دارد، پس چرا باشگاه های فوتبال نسبت به این مسائل کم توجهی می کنند.

پائولو مالدینی اسطوره و فوتبالیست ممتاز ایتالیا و باشگاه میلان، نیمکت نشینی را در تیم محبوبش افتخار می داند الساندرو دل پیه رو مهاجم تابناک یوونتوس هم همچنین، اما در فوتبال ما بی تفاوتی مدیران کار را به جایی رسانده که برخی از بازیکنان کم جنبه و کم کار همه چیز را زیر سؤال می برند و حاضر نیستند به اندیشه های معلمان خود احترام بگذارند. به اعتقاد شما آیا در صورت تداوم این اهمال کاری ها سنگ روی سنگ بند خواهد شد؟

● بهانه گیری

نام علی دایی با فوتبال ما عجین است و کمتر کسی است که حتی در کوره دهات ها نام این اسطوره و این افتخارآفرین را نشنیده باشد.

او سال ها در فوتبال حرفه ای (بوندس لیگا) زندگی کرد و از مربیان بادانش نیز درس های بزرگی آموخت. افتخارات دایی در سال های اخیر فراموش نشدنی است و نباید از عرق جبین ریختن های او در عرصه رقابت های معتبر بین المللی و تلاش بی بدیل برای سربلندی تیم ملی فوتبال کشورمان به سادگی گذر کرد. مربی جوان سایپا فصل گذشته در نخستین تجربه خود توانست این باشگاه متمول را به مقام سترگ قهرمانی در لیگ برتر رهنمون کند و برگ زرین دیگری را به ویترین افتخارات خود بیفزاید.

اما او در لیگ هفتم کارنامه ای ضعیف از خود به یادگار گذاشته. وی به دنبال هر ناکامی تمامی کاسه و کوزه ها را بر سر داوران می شکند.

در این سطور اصلا بنا نداریم از عملکرد داوران در لیگ برتر حمایت کنیم، اما قطعا دایی بهتر از من و شما می داند که اشتباه در داوری جزیی از فوتبال است.

دایی خواسته - ناخواسته با این واکنش های تند، تیم اش را دچار بحران می کند، در حالی که او باید این نکته را ملکه ذهنش کند که سایپا در مقام مقایسه با فصل گذشته افت محسوسی داشته است. عملکرد ضعیف سایپا و آمار نگران کننده این تیم در لیگ هفتم، مدافع کسب قهرمانی را در مکان شانزدهم قرار داده و اسباب عصبانیت مدیران این باشگاه را فراهم آورده است.

به هر حال امیدواریم که مربی جوان سایپا به جای آنکه داوران را مورد شماتت قرار دهد (البته عملکرد داوران را نامتعادل می دانیم)، کم کاری های تیم اش را بپذیرد و تدابیر اصولی تری را برای رهایی از این برزخ بیندیشد.

● وسواس

مسابقات فوتبال لیگ دسته اول با گرمای خاصی در دو گروه ادامه دارد که عزم جزم تیم ها باعث شده تا هیچ باشگاهی در حاشیه امنیت نباشد. حرارت بالای لیگ یک، تنور این رقابت ها را به میزان قابل توجهی داغ نگه داشته و بازیها با حساسیت ویژه ای به پیش می رود.

حضور جدی تیم های نام آشنا و سرمایه گذاری مناسب، رقابت های فصل جاری را حساس تر و دیدنی تر از سال های گذشته کرده است. فولاد خوزستان، استیل آذین، هما، داماش و سرخپوشان تهران، شموشک نوشهر، شهرداری بندرعباس و تراکتورسازی تبریز از جمله تیم های نام آوری هستند که نگاه بسیاری را به خود معطوف کرده اند.

اما متأسفانه مقامات فدراسیون فوتبال به این پیکارها عنایت بایسته را ندارند و گویا بیشتر هم و غم خود را صرف لیگ برتر کرده اند.

زمین های ناهموار و داوری های نامتعادل کیفیت لیگ یک را پایین آورده و صدای اعتراض مدیران، مربیان و بازیکنان را به آسمان رسانده است.

وضعیت برخی از زمین ها آنچنان نامساعد است که تیم ها مجبور می شوند که زیر توپ بزنند و به فوتبال »علی اصغری« روی بیاورند.

از این کاستی بزرگ که بگذریم، باید به کیفیت داوری ها اشاره کنیم که روز به روز نازل تر می شود. اتکای افراط گونه به داوران جوان و کم تجربه در بازیهای اخیر به وضوح به چشم آمد که جا دارد کمیته داوران در این زمینه فکری عاجل و منطقی پیشه کنند.

ایرادی به جوانگرایی در عرصه داوری نیست اما نباید به این بهانه شیرازه تیم ها بر هم زده شود و با قضاوت های ضعیف تلاش و زحمات برخی از باشگاه ها به باد برود.

همانطور که پیش تر تأکید کردیم، اشتباه در داوری جزیی لاینفک در فوتبال به شمار می آید اما به کمیته داوران پیشنهاد می کنیم نسبت به قضاوت های لیگ یک بیش از پیش وسواس به خرج دهد تا خدای ناکرده حرف و حدیثی در اوج این بازیها بر زبان ها جاری نشود.

رضا میرزاییان