مردن بخاطر كشتن

به‌ گزارش‌ شبكه‌ «بی‌.بی‌.سی‌»، حدود یك‌ هفته‌ پیش‌ در خاورمیانه‌ نیز گروه‌ نظامی‌ جهاد اسلامی‌ فلسطین‌، پسری‌ هجده‌ ساله‌ را برای‌ انجام‌ عملیات‌های‌ انتحاری‌ به‌ شهر «نتانیا» اسراییل‌ فرستاد.

در عراق‌ از ماه‌ مه‌ تاكنون‌، حدود ۱۲۰۰ نفر در اثر حملات‌ انتحاری‌، جان‌ خود را از دست‌ داده‌اند و سرانجام‌ به‌ نظر می‌رسد كه‌ قرن‌ ۲۱، هیچ‌ كمبودی‌ برای‌ به‌ دست‌ آوردن‌ مردان‌ و زنانی‌ كه‌ به‌ دلیلی‌ مایل‌ به‌ كشتن‌ خود هستند، ندارد.بیشتر آنان‌ جوان‌ بوده‌ (حدودا بیست‌ ساله‌) و به‌ این‌ قضیه‌ ایمان‌ داشته‌اند كه‌ «شهادت‌»، باعث‌ سعادت‌ آنان‌ در زندگی‌ پس‌ از مرگ‌ خواهد شد.به‌ هر حال‌، نسل‌ جدیدی‌ از نظامیانی‌ به‌ وجود آمده‌اند كه‌ نیرومندترین‌ دولت‌ها نیز در مقابله‌ با آنان‌ ناتوانند. ۱۱ سپتامبر سال‌ ۲۰۰۱ و كشور امریكا، نمونه‌ بارز این‌ مطلب‌ است‌.

تاكتیك‌ قدیمی‌

استفاده‌ از حملات‌ انتحاری‌ تاكتیك‌ جدیدی‌ نیست‌، اما افزایش‌ استفاده‌ از آن‌ چرا. تاریخ‌ جهان‌، آكنده‌ از نمونه‌های‌ تمجید و تقدس‌ انسان‌ در دستیابی‌ به‌ هدفی‌ بزرگ‌تر است‌.از زمان‌ اسپارت‌ها تا رومیان‌ و تا قرون‌ وسطی‌، انسان‌هایی‌ با این‌گونه‌ حملات‌ كشته‌ شدند. این‌ روند در زمان‌ جنگ‌ جهانی‌ دوم‌، وارد شكل‌ جدید و ابداعی‌ نو شدأ زمانی‌ كه‌ یك‌ خلبان‌ ژاپنی‌، مستقیما در پایان‌ جنگ‌ هواپیمای‌ خود را به‌ كشتی‌ امریكایی‌ زد. پس‌ از این‌ قضیه‌، رویه‌ عملیات‌ انتحاری‌ برای‌ چند دهه‌ آرام‌ بود تا آنكه‌ بار دیگر در دهه‌ ۸۰ و در جریان‌ جنگ‌ گروه‌های‌ حزب‌الله‌ لبنان‌ با اسراییلی‌ها روند آن‌ ظاهر شد. به‌ گونه‌یی‌ كه‌ در اواخر دهه‌ ۸۰ این‌ كار بر نظامیان‌ فلسطینی‌ حاضر در سرزمین‌های‌ اشغالی‌ نیز تاؤیر گذاشته‌ و با انتفاضه‌ فلسطین‌ در سال‌ ۲۰۰۰ وارد مرحله‌ جدیدی‌ شد.

در این‌ میان‌، استفاده‌ از چنین‌ روشی‌ توسط‌ بنیادگران‌ كرد علیه‌ ترك‌ها و چچنی‌ها علیه‌ روس‌ها نیز دیده‌ شد و توسط‌ گروه‌ شورشی‌ «ببرهای‌ تامیل‌» در مبارزه‌ علیه‌ سریلانكا به‌ اوج‌ خود رسید.ببرهای‌ تامیل‌، درواقع‌ مسوول‌ بزرگ‌ترین‌ موج‌ بمب‌گذاری‌های‌ انتحاری‌ در تاریخ‌ جهان‌ هستند. در میان‌ قربانیان‌ حملات‌ انتحاری‌، می‌توان‌ به‌ «راجیو گاندی‌»، نخست‌وزیر سابق‌ هند، اشاره‌ كرد كه‌ در سال‌ ۹۱ توسط‌ یك‌ بمب‌گذار زن‌ ترور شد.

جنگ‌ دوجانبه‌

از زمان‌ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، تحلیلگران‌ نظامی‌ و سیاسی‌ از مفهوم‌ «جنگ‌ دوجانبه‌» برای‌ تشریح‌ افزایش‌ بمب‌گذاری‌های‌ انتحاری‌ استفاده‌ كردند.به‌ بیان‌ دیگر، شورشیانی‌ كه‌ توانایی‌ مقابله‌ با كشورهای‌ پرقدرت‌ و اقدام‌ به‌ جنگ‌های‌ منظم‌ را ندارند، از این‌ شیوه‌ جنگی‌ استفاده‌ می‌كنند.این‌ روش‌ها شامل‌ مواردی‌ از بمب‌گذاری‌ انتحاری‌ گرفته‌ تا سلاح‌های‌ كشتارجمعی‌، تروریسم‌ و جنگ‌ اینترنتی‌ است‌.تحلیلگران‌ بر این‌ باورند كه‌ موج‌ جدید بمب‌گذاری‌های‌ انتحاری‌، مربوط‌ به‌ گروه‌هایی‌ است‌ كه‌ از راه‌های‌ سیاسی‌، توانایی‌ دستیابی‌ به‌ اهداف‌ نظامی‌ و سیاسی‌ خود را ندارند، چراكه‌ از نظر هزینه‌ هم‌ در مقایسه‌ با عملیات‌ نظامی‌ گسترده‌ به‌ صرفه‌تر است‌، اما بر این‌ باورند كه‌ نتیجه‌ مثبتی‌ را در بر نداشته‌اند.آنان‌ انتخاب‌ «آریل‌ شارون‌» راست‌گرا را به‌ عنوان‌ نخست‌وزیر اسراییل‌، مثال‌ می‌زنند، اما همان‌گونه‌ هم‌ كه‌ رهبر سابق‌ حماس‌ گفته‌ است‌ نظامیان‌ فلسطینی‌، استفاده‌ از این‌ روش‌ را ادامه‌ خواهند داد.شیخ‌ احمد یاسین‌ در كتاب‌ «مردن‌ بخاطر كشتن‌ (جاذبه‌ یك‌ بمب‌گذار انتحاری‌)» می‌گوید: «زمانی‌ ما هواپیما و موشك‌ داشتیم‌، اما حالا روش‌ دفاع‌ مشروع‌ از خودمان‌ فرق‌ كرده‌ است‌.» در مارس‌ ۲۰۰۴، «حسام‌ عبدو»، پانزده‌ ساله‌، نقش‌ عمده‌یی‌ در درگیری‌های‌ خاورمیانه‌یی‌ ایفا كرد. او پیش‌ از انجام‌ ماموریتش‌ به‌ دست‌ ماموران‌ اسراییل‌ دستگیر شد.او به‌ خبرنگار «بی‌.بی‌.سی‌» گفت‌: «دلیل‌ نخست‌ كه‌ این‌ كار را كردم‌، این‌ بود كه‌ دوست‌ من‌ كشته‌ شده‌ بود. دلیل‌ دوم‌ هم‌ اینكه‌ من‌ نمی‌خواستم‌ به‌ مدرسه‌ بروم‌.»وی‌ انتحاری‌ بودن‌ عملش‌ را تكذیب‌ كرد و گفت‌: این‌ كار «شهادت‌» است‌، من‌ شهید شده‌ و پیش‌ خدای‌ خود خواهم‌ رفت‌. این‌ امر بهتر از فوتبالیست‌ یا خواننده‌ شدن‌ است‌.یك‌ زن‌ چچنی‌ نیز در سال‌ ۲۰۰۳ اعلام‌ كرد كه‌ وی‌ بخاطر كشته‌ شدن‌ شوهرش‌ توسط‌ روس‌ها، تصمیم‌ به‌ این‌ كار با همراهی‌ دختر هجده‌ ماهه‌اش‌ گرفته‌ است‌.اقرارهای‌ ضبط‌شده‌ بمب‌گذارهای‌ فلسطینی‌، اغلب‌ در مورد «بهشت‌» است‌ كه‌ در انتظار آنهاست‌.

«كریستوفر رویتر» در كتاب‌ خود به‌ نام‌ «زندگی‌ من‌ سلاحی‌ است‌» (تاریخ‌ جدید بمب‌گذاری‌های‌ انتحاری‌) می‌گوید: «بیشتر این‌ اشخاص‌ می‌دانند كه‌ نام‌ آنان‌ به‌ عنوان‌ یك‌ اسطوره‌ باقی‌ خواهد ماند.»