چهارشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 24 April, 2024
مجله ویستا

درباره کونگ فو چه می دانید


درباره کونگ فو چه می دانید

کونگ فو یک اسم عام است و اصطلاحی است که هر نوع هنر رزمی که از چین گرفته شده را شامل می شود

کونگ‌فو یکی از متداول‌ترین انواع ورزش‌های رزمی است که از هنرهای رزمی و جنگ‌های انفرادی کشور چین نشأت گرفته است. کونگ فو یک اسم عام است و اصطلاحی است که هر نوع هنر رزمی که از چین گرفته شده را شامل می‌شود.

این ورزش رزمی، تمام حرکات آهسته و ظریف، از نحوه گام برداشتن در هر تی چی Tai Chi گرفته تا چرخش سریع و حرکات نمایشی و پرشکوه در ووشو Wu Shu و نیز حرکات سریع در فاصله نیدیک یک مبارز و جنگجوی وینگ چون Wing Chun و هر حرکت دیگر ما بین آنها را شامل می‌شود.

ترجمه و برگردان مستقیمی در زبان انگلیسی برای این کلمه وجود ندارد.

اما در ترجمه لفظ کونگ Kung به معنای دست‌یابی یا عمل و فو Fu نیز به معنای شخص با فرد است.

این معنی، دقیقاً می‌رساند که چرا یک هنرجوی کونگ‌فو، هنر رزی خود را در واقع روشی برای زندگی می‌داند نه یک سری حرکات فیزیکی.

چرا که کونگ‌فو شامل مطالب بسیار گسترده و گوناگونی از هنرهای رزمی می‌باشد.

این کافی نیست که به سادگی بگوئیم: کونگ فو تمرین می‌کنم؛ معمولاً هنر جویان کونگ فو به چگونگی ایستادن و حرکات سریع که از شائولین Shaolin تأثیر گرفته، استناد می‌کنند.

غالباً حیواناتی را در حال نمایش حرکاتشان مشاهده می‌کنید، شما می‌توانید بیشترین وجه اشتراک میان حرکات حیواناتی نظیر: (ببر، اژدها، مرغ ماهیخوار، مار) و این ورزش را ببینید.

در واقع یکی از اهداف این هنر، تقلید از مخلوقات طبیعت است، لذا حملات کونگ‌فو به همان اندازه و شاید بیشتر، مهلک و مرگبار هستند.

چه‌بسا، ضربه انگشت یک کونگ‌فو کار حرفه‌ای تأثیر و شدت ضربه مشت را داشته باشد.

در کونگ‌فو، به‌علت وجود تاریخ و پیشینه گسترده و در حال توسعه آن، سلاح‌های بسیار پیچیده‌ای وجود دارد؛ از حرکات وزنی، سنگین و طاقت‌فرسای راهبی در حال روشن کردن چراغ گرفته تا حرکات چابک و سریع شمشیری عریض و زیبا.

چه مقدار از چگونگی سلاح‌ها و آنچه که مربوط به طریقت کونگ‌فو است را فرا گرفته و اجراء می‌کنید.

سی‌فو sifu نامی است که در چین به آموزگاران و مربیان این هنر رزمی گفته می‌شود که ترجمه تحت‌الفظی ”معلم“ است. در تعلیمات و تمرینات جسمانی کونگ‌فو چه مواردی باید مورد توجه قرار گیرند؟ راه‌ها و روش‌های بسیاری برای حفظ سلامت وجود دارند همچون: بازی‌های سنتی وو کین Wuqin، تای چی چوآن Tai Chi Chuan، شمشیر تای چی Tai Chi sword، وینگ چون Wing Chun و کونگ‌فو شائولین Shaolin Kung Fu و نیز در دنیای مدرن، روش‌هائی همچون قدم زدن، آهسته دویدن، شنا و ... وجود دارد که همه اینها به حفظ و نگهداری سلامت فرد کمک می‌کنند.

پیروی و اطاعت از اصول و قواعد باید در ذهن شخص جای گیرد، راه‌های رسیدن به آن اهمیت زیادی ندارند.

۱) تمرینات و آموزش قدم به قدم، که بستگی به میزان توانائی شخص دارد.

حفظ سلامت و شادابی با انجام تمرینات ورزشی، راهی است برای طولانی‌تر نمودن عمر.

نشاط و شادابی به‌دست نمی‌آ‌ید مگر با انجام تمرینات منظم جسمانی.

میزان و شدت تعلیمات و حرکات بدنی در هنگام انجام تمرینات باید به‌طور صحیح کنترل شود.

چنانچه تمرینات به‌حدی ضعیف، کند و یا بسیار قوی و با شدت انجام شوند، هدف و منظور ما تأمین نخواهد شد. انجام تمرینات خارج از محدوده طاقت‌ و تحمل بدن منجر به خستگی‌های غیرعادی و شدید و در نتیجه، رساندن آسیب‌های جدی به بدن خواهد شد.

باید به این نکته توجه داشت که تمرینات باید مرحله به مرحله و نیز با در نظر داشتن توانائی و طاقت شخص انجام گیرند.

روش درست برای تنظیم و کنترل شدت تمرینات کدام است؟در حال حاضر این‌کار به‌وسیله اندازه‌گیری نبض، بعد از انجام تمرینات و محاسبه آن صورت می‌گیرد.فرمول این است: (تمرینات متناسب با ریتم قلب = سن - ۱۷۰)

به‌عنوان مثال مردی ۴۰ ساله را در نظر بگیرید؛ اگر ریتم قلب وی بعد از تمرین ۱۳۰ باشد به این معنی است که شدت تمرینات مناسب است. چنانچه ریتم نبض، آشکارا بالاتر از ۱۳۰ باشد، نشان‌دهنده این است که شدت تمرینات بسیار زیاد و سخت بوده است.

۲) پافشاری و مداومت در انجام تمرینات:

اصرار و مداومت در انجام تمرینات برای یک مدت طولانی ضروری است و تنها در نظر گرفتن یک روز کامل برای آموزش و انجام تمرینات کافی نمی‌باشد.

آنچه که توسط هوآتو Huato گفته شده و همان‌طور که در بالا تذکر داده شد؛ اشاره به پیروی از اصول و قواعد آموزش و تمرینات از یک سو و انجام پیوسته و بی‌وقفه آنها از طرف دیگر، جهت دستیابی به سلامت و تندرستی است. از این رو، فقط انجام درست و پیوسته تمرینات می‌تواند اثرات سودمندی در حفظ سلامت داشته باشد.

۳) تمرکز و ایجاد اشتیاق توسط تمدد اعصاب (ریلکسیشن) و کار در کنار استراحت

هنگامی‌که از حفظ سلامت و تندرستی سخن می‌گوئیم، منظور ما انجام مداوم و بدون وقفه تمرینات نیست بلکه باید قواعد و اصول کشش و تمدد اعصاب به‌وسیله ریلکسیشن و استراحت در کنار کار را نیز مدنظر داشت.

تنها در این صورت است که می‌توانیم به هدف خود که همانا حفظ سلامت است، دست یابیم.

میزان و شدت تمرینات باید به‌طور متناوب به شکل انجام تمرینات و سپس استراحت و حرکات ریلکسیشن تنظیم گردد.

بعد از انجام تمرینات باید برای مدت طولانی به استراحت مناسب پرداخت تا از اثر و نتیجه مطلوب تعلیمات بهره‌مند گردیم.

انجام نادرست تمرینات، خستگی و کوفتگی جسمی و ذهنی فرد را به همراه دارد و حتی بدتر از آن، ممکن است سلامت شخص را به خطر اندازد.روش‌های سنتی حفظ تندرستی برای ما شامل یک سری اصول نظری، قواعد، تکنیک‌ها، تمرکز، تأکید، انطباق و نیز وحدت درونی و بیرونی بخش‌های بدن می‌باشد.

۴) تمرکز و یکپارچگی جسمانی و معنوی

تمام ورزش‌های سنتی چینی، جهت حفظ و تداوم سلامتی، به کنترل و وحدت فکر، تنظیم ریتم تنفس، و انطباق و هماهنگ ساختن حرکات بدن، مؤکداً وفا دارند.

الف) کنترل فکر

به معنی تمرکز روز تمرینات، بدون فکر کردن به موضوعات و مسائل دیگر است.

ب) تنظیم تنفس

به این معنی است که باید تنفس خود را تنظیم نمائیم.

ج) انطباق و هماهنگی حرکات

نیز این مفهوم را می‌رساند که حرکات باید طبیعی، مداوم، بدون سختی و فشار و با ملایمت همراه باشند.این سه جنبه ذکر شده باید قویاً مورد توجه قرار گیرند.

با توجه با این اصول و قواعد، جسم می‌تواند همچون یک موجود متحد و یکپارچه، تندرستی بدن و طولانی‌تر نمودن عمر را تضمین نماید.

۵) انطباق دادن فصل‌ها و از دست ندادن فرصت‌های مناسب

حدود ۲۰۰۰ سال پیش، نیاکان ما عقیده داشتند حفظ سلامتی، با تطابق به هنگام زندگی روزانه به‌دست می‌آید؛ بدین معنی که مردم باید زندگی روزانه خود را به‌طور درست و دقیق طبق تغییرات آب و هوا تنظیم کنند.

جانگ جی کونگ Zhang zhicong، کارشناس سلسله‌کار هن دای ناستی Dynasty یک روز کامل را با چهار فصل سال مقایسه کرده است. بنا بر گفته وی؛ یک روز می‌تواند به چهار فصل تقسیم گردد: هنگام صبح با بهار، ظهر با تابستان، هنگام غروب آفتاب با پائیز و نیمه‌شب با فصل زمستان منطبق هستند. از این دیدگاه او عقیده دارد که تمرینات روزانه باید با تغییرات آب‌وهوا مطابقت داشته باشد. یا عمل به این موارد، فرد می‌تواند اثرات سلامتی و تندرستی را با کوششی نسبی آنچه که مورد لزوم است، در خود مشاهده کند.



همچنین مشاهده کنید