ما و سال پیامبر اعظم ص

در کشورهای غربی می توان با همکاری و همفکری متفکران نامدار مسلمان ایرانی و غیرایرانی مقیم غرب مانند پروفسور حمید مولانا , حامد الگار و اخلاف « آن ماری شیمل » آلمانی – که تعدادشان کم نیست – برنامه های مؤثری اجرا کرد

اعلام سال ۱۳۸۵ به عنوان سال پیامبر اعظم ، فرصت مغتنمی است که بدین مناسبت ، گام های بلندی در جهت آشنایی هر چه بیشتر با سیره و عظمت پیامبر اعظم (ص) و اهداف و رسالت عظیم جهانی او برداشته شود و نگاه مجددی به مباحث مربوط به آن حضرت صورت بگیرد .

انتظار این بود و هست که با توجه به سابقه و تجربه کارهای خوبی که در سال امام علی (ع) و امام حسین (ع) صورت گرفت و چند اثر ماندگار تدوین شد ، امسال نیز کارهای مشابه ، و حتی بزرگ تر و مهم تر صورت بگیرد ، اما تاکنون نشانه ای در این زمینه به چشم نمی خورد . طبعاً متولی – و حداقل پرچمدار و بانی – چنین برنامه کلانی ، مراکز و نهادهای فرهنگی هستند که هم بودجه در اختیار دارند و می توانند نیروی علمی جذب و هدایت کرده و برنامه های نرم افزاری طراحی کنند . در اوائل سال ،‌ اعلام شد که ستاد بزرگداشت سال پیامبر اعظم (ص) در وزارت ارشاد تشکیل شده است .

نیز به فاصله اندکی از بیانات مقام معظم رهبری در این مورد ، رئیس محترم سازمان تبلیغات اسلامی طی مصاحبه ای که از تلویزیون پخش شد ، فهرست اجلاسیه ها و همایش هایی را که این سازمان در نظر دارد در سال جاری به این مناسبت در داخل و خارج از کشور برگزار کند ، اعلام کرد ، اما تاکنون هیچ یک از برنامه های دو مرکز یاد شده عملیاتی نشده است .

در این مورد عملکرد سازمان صدا و سیما باید جداگانه بررسی شود . البته اگر گفته می شود که مناسب است طرح های کلان اجرا شود ، معنایش این نیست که همین امسال اجرا شود که چند ماه آن سپری شده است ، بلکه اگر طرح مهمی آغاز شد هیچ اشکالی ندارد که در سال های آینده به ثمر برسد ؛ چه هر سال ، سال پیامبر اعظم (ص) است و همیشه و هر سال تناسب دارد که درباره آن حضرت بحث و بررسی جدیدی شود .

▪ چه باید کرد ؟

البته با توجه به فضای مسمومی که تعدادی از مطبوعات غربی نسبت به پیامبر عظیم الشأن و رسالت ایشان به وجود آوردند و به لحاظ حملات تبلیغاتی سنگین و گسترده ای که دستگاه های تبلیغاتی صهیونیستی و استکباری به عمل آوردند ، پیام عمده بزرگداشت چنین سالی ، بیشتر متوجه حوزه بین المللی و بعد جهانی است تا بتوان به نوعی در افکار عمومی جهان – به ویژه غرب – تأثیرگذاری کرده و پرده های فریب و تبلیغات کینه توزانه را پاره کرده ، فریب خوردگان و غافل ها را بیدار و هوشیار کرد و از این رهگذر توطئه های تبلیغاتی دشمنان اسلام و مسلمانان را خنثی ساخت .

از این رو به صورت نظری و در حد طرح و پیشنهاد به نظر می رسد سه عرصه متفاوت را می توان در نظر گرفت و به تناسب هر کدام – و به لحاظ ظرفیت آنها – برنامه های متناسبی تنظیم کرد .

▪ کشورهای غربی

▪ کشورهای اسلامی

▪ داخل کشور

۱) در کشورهای غربی می توان با همکاری و همفکری متفکران نامدار مسلمان ایرانی و غیرایرانی مقیم غرب مانند پروفسور حمید مولانا ، حامد الگار و اخلاف « آن ماری شیمل » آلمانی – که تعدادشان کم نیست – برنامه های مؤثری اجرا کرد . وزارت امور خارجه ، وزارت ارشاد ، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی این چهره های علمی و فکری را به خوبی می شناسند .

حداقل می توان کتاب هایی مانند « قلب اسلام » به قلم سید حسین نصر که از انگلیسی به فارسی به همین نام ترجمه و در ایران منتشر شده و امثال کتاب یاد شده را که پس از حادثه سپتامبر برای مخاطبان غربی و با ادبیات آشنا در غرب نوشته شده با زبان اصلی در کشورهای انگلیسی زبان ، و ترجمه آن را به زبان های دیگر ، در مناطق دیگر و در تیراژ وسیع عرضه کرد .

۲) در کشورهای اسلامی اعم از عربی و غیرعربی ، تا حدودی کار آسان است چرا که پیامبر اعظم وجه مشترک بزرگی در میان همه مسلمانان جهان است ، بنابراین می توان با اشتراک و همکاری آنها قدم های بزرگی برداشت . چند ماه پیش در کشور « بحرین » به ظاهر از طرف مقامات این کشور ، ولی در باطن از طرف سعودی ها کنفرانسی با عنوان « دفاع از پیامبر خاتم » تشکیل شد که استقبال خوبی از آن به عمل آمد به گونه ای که به گفته سخن گوی کنفرانس ، سیصد نفر از سراسر جهان دعوت شده بودند و تصور می شد که تنها یک سوم آنها در آن کنفرانس شرکت می کنند ولی عملاً سیصد و پنجاه نفر از سراسر جهان در آن حاضر شدند و شخصیت هایی از گروه ها و جریان های مختلف فکر اسلامی در این کنفرانس سخنرانی کردند . از طرف ایران نیز آیه الله تسخیری شرکت داشتند و سخنرانی جالب و ارزنده ای را ایراد کرد .

بنابراین فضا در کشورهای اسلامی بسیار مساعد است .

۳ ) در داخل کشور – تا آن جا که اطلاع داریم برنامه هایی در حال شکل گیری است و طبعاً تا پایان سال شاهد برپایی نمایشگاه ها ، همایش ها ، نگارش مقالات ، ایجاد سایت های اینترنتی جهت معرفی پیامبر اعظم (ص) یا پاسخ به سؤالات و شبهات در این زمینه ، تألیف کتاب ها ، تنظیم پایان نامه ها و امثال این ها خواهیم بود . اما در هر حال سطح کلان عزم و همت بالای مدیران فرهنگی کشور را لازم دارد . در این جا به لحاظ ضرورت اختصار به عنوان نمونه چند طرح پژوهشی معرفی می شود که از اهمیت و اولویت بیشتری برخوردار است و می تواند محور پژوهش در قالب کتاب ، مقاله ، پایان نامه یا طرح درازمدت و گسترده قرار بگیرد :

▪ بررسی تطبیقی برخورد ( و مدارای ) مسلمانان با اقلیت ها ( اهل کتاب ) براساس آموزه های اسلام ، و رهنمودهای پیامبر اعظم (ص) طی تاریخ ، و مقایسه آن با وضع کنونی اقلیت های مسلمانان در کشورهای غربی .

▪ هتک حرمت پیامبر (ص) و ریشه های تاریخی و انگیزه ها و اهداف آن .

▪ طرح هایی برای بازسازی فرهنگ و تمدن اسلامی با نگاه به سابقه این تمدن .

▪ بررسی کارکرد چند صد ساله خاورشناسان درباره پیامبر اعظم (ص) .

▪ سیر تاریخی « دلائل النبوه » نویسی در میان مسلمانان .

▪ بررسی و معرفی کتاب هایی که طی تاریخ در دفاع از پیامبر اعظم (ص) توسط مسلمانان و غیرمسلمانان نوشته شده است ( در دو گروه جداگانه ) .

▪ بررسی و معرفی دانشمندان مسیحی ، یهودی یا پیروان سایر کیش ها که طی تاریخ با مطالعه اسلام و اهداف رسالت پیامبر اعظم (ص) ، مسلمان شده اند و معرفی خدمات آنان به اسلام و تألیفاتی که در این زمینه به یادگار گذاشته اند .

فرستنده: مرتضی احمدی

منبع : سایت مداحی