بكهام, نام عنصر دوستی

بكهام كه سرانجام همراه رئال مادرید یك جام معتبر را كسب كرد, اكنون راهی ینگه دنیا شده تا پول و افتخار را به سوی «لس آنجلس گالكسی»سرازیر كند

بكهام كه سرانجام همراه رئال مادرید یك جام معتبر را كسب كرد، اكنون راهی ینگه دنیا شده تا پول و افتخار را به سوی «لس آنجلس گالكسی»سرازیر كند.خانواده او به عنوان سفیر انگلستان در آمریكا شناخته می شوند و شاید بتوانند فوتبال را نیز به علایق مردم هوادار «بیسبال» بیفزایند.آمریكا، او را می پذیرد اما آیا بكهام جایگاه جدید را می پسندد؟

به نظر می رسد مشكلی در این زمینه وجود نداشته باشد چون حقوق ستاره غیرعادی فوتبال دنیا به اندازه بزرگان بسكتبال و هاكی روی یخ محسوب می شود. ۲۵ ماه پیش منچستریونایتد و مالكوم گلیزر حقوق بالای «دیوید» را یكی از دلایل عدم علاقه خود به ادامه حضور این ستاره در اولدترافورد عنوان كردند اما در حال حاضر برای جذب افرادی مانند نانی و هارگریوز ارقام نجومی می پردازند. چنین مسأله ای خشم طرفداران را برانگیخته است. آیا آنها با ملیت گلیزر مشكل دارند؟ آنها نمی دانند آستون ویلا و لیورپول هم مالكان آمریكایی دارند؟

ما به این نتیجه می رسیم كه آنگلوساكسون ها با اهالی ینگه دنیا رابطه خوبی ندارند؛ هرچند در سالیان اخیر اوضاع بهبود یافته است. اولدترافورد، محل ترویج دوستی ۲ ملت در عرصه ورزشی محسوب می شود و در كریكت نیز شاهد ارتباط نزدیك طرفین هستیم.

انگلیسی ها به بیسبال هم روی خوش نشان می دهند. آنها دیگر از تحقیر آمریكایی ها به خاطر تبحر فراوان در این رشته، دست رداشته اند.ماجرا ازسال ۱۹۰۳ آغاز شد؛ وقتی لیگ حرفه ای بیسبال، كریكت و فوتبال آمریكا تأسیس شد. با پایان جنگ جهانی اول، كریكت در انگلستان محبوبیت ویژه ای یافت. عده ای اصلاً تصور نمی كردند روزی مردم مغرور لندن راضی شوند ۳۰۰ كیلومتر بدوند تا در بازی به زعم خود بی اهمیت كریكت پیروز شوند.

در سوی مقابل آمریكایی ها با سرمایه گذاری میلیونری به نام «تكسان آلن استانفورد» نقش مهمی در گسترش این ورزش در قرن بیست و یكم ایفا كردند. «استانفورد» به تنهایی حامی ۱۳ بازیكن برتر شد. او ایده های طلایی در سر داشت و می خواست مانند انگلیسی ها كه بازی هایی با شركت كشورهای تحت سلطه خود برپا كردند، یك رقابت درون قاره ای ترتیب دهد. عده ای شكست وی را پیش بینی می كردند اما او به خواسته خود رسید. چند سال بعد بازی های لیگ بسكتبال، هاكی روی یخ و... در شبه جزیره بریتانیا هواداران زیادی یافت؛ با این حال هنوز مردم جزیره بارانی، فوتبال را برترین رشته ورزشی قلمداد، می كردند.

پول بسكتبال، جذابیت توپ گرد را تحت الشعاع قرار داد. وقت آن رسیده بود كه جوانان بلند قامت انگلستان دست های خود را به سوی سبد بسكتبال دراز كنند. اكنون هم فوتبال در آمریكا شناخته تر شده و می بینیم ستارگان بزرگی مانند بكهام وارد لیگ پررقابت(MLS) می شوند. بدون تردید «دیوید» پیشرو حضور بزرگان قاره اروپا در آمریكای شمالی نام بگیرد. فوتبال انگلستان بسیار تبلیغاتی است اما شاید روزی در آمریكا شاهد غوغای بزرگتری باشیم.در این میان همان طور كه می دانید بكهام نقش یك كاتالیزور را ایفا خواهد كرد.

او تمام فاكتورهای لازم را برای به عهده گرفتن نقش موردنظر دارد. دیوید در بدو ورود تحول عظیمیبه وجود آورده و مطمئناً پوسترهای او و فرزندانش زینت بخش اماكن عمومی لس آنجلس خواهد بود.این قیل و قال تا كجا ادامه دارد؟ آمریكا روزی به آرزوی دیرینه خود (برابری با انگلیسی ها در همه زمینه ها) می رسند یا همچنان باید فقط به (NBA) اكتفا كنند؟ نمی توان حكم قاطعی صادر نمود چون تحولات زیادی در راه است...