برزگر چرا رفت

منصور برزگر که سال ها سرمربی و مدیر فنی تیم ملی کشتی آزاد ایران بوده و از ۱۹۷۸ به بعد به جز مواردی محدود و در بیش از ۷۰ درصد موارد کادر فنی تیم ملی این رشته را هدایت می کرده, پس از انتقال اخیر خود از پست مدیریت فنی تیم ملی به ریاست کمیته استعدادیابی فدراسیون کشتی مدعی است که از این پست و مسوولیت بسیار راضی است و می خواهد از این پس توانش را روی همین قسمت و کار بگذارد و دیگر در هیچ یک از تیم های ملی کشتی به طور مستقیم مربیگری نخواهد کرد

منصور برزگر که سال ها سرمربی و مدیر فنی تیم ملی کشتی آزاد ایران بوده و از ۱۹۷۸ به بعد به جز مواردی محدود و در بیش از ۷۰ درصد موارد کادر فنی تیم ملی این رشته را هدایت می کرده، پس از انتقال اخیر خود از پست مدیریت فنی تیم ملی به ریاست کمیته استعدادیابی فدراسیون کشتی مدعی است که از این پست و مسوولیت بسیار راضی است و می خواهد از این پس توانش را روی همین قسمت و کار بگذارد و دیگر در هیچ یک از تیم های ملی کشتی به طور مستقیم مربیگری نخواهد کرد.

بر این فرآیند دو دلیل بزرگ متصور و مترتب است و با این که برزگر خود از گفتن آنها ابا دارد، اما به نظر می رسد او در درجه اول به خاطر بالا رفتن سنش که دیگر کار دایمی و سنگین با ملی پوشان عمدتا بهانه گیر را بر نمی تابد و در درجه ثانوی به دلیل مسایلی که پس از ناکامی ایران در مسابقات جهانی کشتی آزاد ۲۰۰۷ در جمهوری آذربایجان برای او روی داد، خیال بازگشت به کارهای اجرایی در چنان سطحی از تیم ملی را ندارد و ترجیح می دهد با جوانترها سر و کله بزند و سری را که درد نمی کند، دستمال ببندد!

● تیراندازی بیرحمانه!

پس از تثبیت یکی از بزرگ ترین شکست های کشتی ایران در مسابقات جهانی طی سال های معاصر در باکو و هفتم شدن تیم ما در آن سامان تیرهای رگباروار انتقادات به سمت برزگر روان شد و او مسوول اول تلقی گشت. این در حالی شکل گرفت که پست سرمربیگری تیم با علیرضا حیدری بود و برزگر به خاطر بیماری در ماه های آخر مشارکت وسیع گذشته را در اداره تیم ملی نداشت و حتی اگر جز این بوده باشد، هیچ کس پس از آن ناکامی به طور ریشه ای به آن رویداد نپرداخت و به جای انجام چنین کاری موافقان و مخالفان فدراسیون در دو طرف مستقر شدند و شروع به تیراندازی(!) به سمت یکدیگر کردند و سیبل اکثر تیرهای زهرآگین شخص برزگر بود و عجیب آن که حتی یک دهم آن هجوم ها به مربیانی که تیم را در باکو به طور مستقیم هدایت می کردند، صورت نگرفت!

قدر مسلم این که آن مساله در ناامید شدن و تغییر موضع برزگر سهمی زیاد داشت. شاید هم او انتظار نداشت که محمدرضا یزدانی خرم رییس فدراسیون کشتی پس از تمامی آن بساط و اعتراض ها و مسایل، با انتصاب محمدعلی صنعتکاران به جای وی، در عمل او را کنار بگذارد و به واقع از حمایت از او دست بردارد. در نتیجه بهتر است از این پس وی به وجوه مثبت کار جدیدش بیاندیشد و به چیزهایی فکر نکند که تا ۶ ماه پیش در مقام تصمیم گیرنده اول تیم ملی کشتی با آن طرف بود.

● حرکتی جدید

قهرمان سابق ۷۴ کیلوی کشتی آزاد جهان در جلسه اخیر کمیته استعدادیابی فدراسیون گفته است: خوشحالم که در کمیته استعدادیابی یک جمع صمیمی و توانمند از جمله مسوولان وزارت آموزش و پرورش که رکن بزرگی در ورزش کشور هستند، حضور دارند و مطمئنم که حرکتی جدید در بسط کشتی نوجوانان و جوانان کشور پایه گذاری خواهد شد. هر چقدر در سنین پایه بیشتر کار کنیم، در آینده نتیجه آن را خواهیم گرفت. استعدادها را باید از طریق مدارس و باشگاه های محلی شناسایی کرد و در این راه، کار سیستماتیک و مدون انجام دهیم و باید هرچه سریع تر به این مهم بپردازیم.

برزگر در یک تغییر رویه آشکار نسبت به گذشته افزوده است: باید پست مربیگری تیم های ملی کشتی به جوانترها سپرده شود و بهتر است به استعدادیابی و کشف نیروهای جدید مشغول باشم و از این طریق بیشتر و بهتر می توان به نسل جدید کشتی خدمت کرد. اصولا خدمت به کشتی کشور فقط به تیم های ملی منحصر نمی شود می توان در رده های دیگر هم فعالیت کرد و من در گذشته نیز این مساله را تجربه کرده ام. برخلاف آن چه عده ای می گویند، من در گذشته نیز در شاخه های غیر از تیم ملی خدمت کرده ام و این شامل استعدادیابی و مربیگری در باشگاه ها هم می شود.

● در گوشه‌ای از کشتی

برزگر همچنین بر این تاکید دارد که پس از جابه جایی اش در فدراسیون و احراز پستی که گفتیم دیدش نسبت به یزدانی خرم منفی نشده و او را هنوز بهترین مسوول برای فدراسیون کشتی می داند، اما این را نمی توانم از محاسبات خود دور کنیم که برزگر هنوز برای پستی همچون ریاست کمیته استعدادیابی فدراسیون قدری بزرگ است و سقف و ظرفیت او از این حدود فراتر می رود و چون هنوز توان قابل توجهی دارد، می توانست در گوشه ای از تیم های ملی و فدراسیون عهده دار امور شود و فعالیت هایی بسیار عاجل تر را هدایت کند، این که اینک کاری دیگر انجام می دهد، به سبب موارد و الزام هایی است که گفتیم.

● جانشینان پیرتر

برزگر که در سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ در ۷۴ کیلوی کشتی آزاد فوق العاده بود و به جز طلای مسابقات جهانی ۱۹۷۳ تهران نقره همین رقابت ها در سال ۱۹۷۵ و مقام دوم المپیک ۱۹۷۶ را هم به دست آورد، در حالی صحنه را خالی کرده و به استعدادیابی پرداخته که یک مربی مسن تر از او ( محمود معزی پور) سرمربی تیم ملی شده و فرد حائز پست مدیریت فنی تیم های ملی کشتی نیز که محمدعلی صنعتکاران می باشد، حداقل یک نسل و نیم از او مسن تر است. بنابراین فرض جوان شدن کادر اداره کننده تیم ملی کشتی نه فقط قابل پذیرش نیست بلکه در شرایط فعلی بیشتر شبیه به حفظ و تقویت تثبیت و سیاست های قبلی فدراسیون در نوع گزینش مدیران و مربیان ارشد خود است و طبعا مخالفت خاص خود را نیز برانگیخته است.مخالفتی که در انتظار ناکامی های احتمالی تازه ای و این بار در المپیک پکن است تا مجال و دلیلی برای بروز بیابد.

با این حساب برزگر بسیار عاقل بود که رفت و از نظرها دور و در جای دیگری مستقر شد!

وصال روحانی