الگویی ۲۲۹ سانتی متری

پس از پایان بازی, یائومینگ دستش را مشت کرده, به آسمان بلند کرد تا به تشویق کرکننده تماشاگران پاسخ دهد

پس از پایان بازی، یائومینگ دستش را مشت کرده، به آسمان بلند کرد تا به تشویق کرکننده تماشاگران پاسخ دهد. تماشاگران به رغم پایان بازی حاضر به ترک سالن نبودند و با تشویق های خود می خواستند نشان دهند چقدر از پیروزی تیم ملی بسکتبال کشورشان خوشحال هستند. در این میان بیشترین تشویق ها نصیب یائومینگ شد. یائو پس از پیروزی تیم بسکتبال چین بر آنگولا که اولین پیروزی بسکتبال چین در المپیک بود، گفت: «این پیروزی برای ما حکم یک گنج را داشت... برای همیشه این پیروزی در حافظه ام حک خواهد شد...» یائومینگ حالا چیزی بیش از یک ستاره است او به قول نویسنده های چینی به تنهایی «قلب بسکتبال چین» است. شاید در این تحسین ها اغراقی هم نباشد چرا که یائومینگ به تنهایی موجب شده یک میلیارد نفر از مردم جهان یا شاید هم بیشتر به بسکتبال علاقه مند شوند.

او موفق شده به عنوان یک بازیکن چینی به مسابقات NBA راه یابد و در آنجا بدرخشد و توجه علاقه مندان بسکتبال در جهان را به بسکتبال چین جلب کند.

در واقع او یک کار دوجانبه انجام داده؛ هم چینی ها را متوجه بسکتبال کرده و هم جهان را متوجه بسکتبال چین. به همین دلیل است که یائومینگ به این افتخار می رسد که پرچمدار کاروان ورزشی المپیک چین باشد که پرتعدادترین کاروان ورزشی مسابقات بود.

اما این موفقیت ها ساده به دست نیامده است. یائو حین بازی کردن در سطح اول بسکتبال در جهان تاکنون دو بار دچار شکستگی استخوان های روی پا، یک بار شکستگی استخوان ساق پا و یک بار عفونت انگشت پا شده و هر بار چند هفته تا چند ماه را دور از میادین گذرانده است. برخی کارشناسان ورزشی معتقدند علت این همه آسیب دیدگی فشار بیش از حد وارد بر او است.

یائو جدا از هفته های طولانی بازی در NBA، مدت زیادی را هم در خدمت تیم ملی بسکتبال چین می گذراند. این همه تمرین و مسابقه احتمال آسیب دیدگی را بیشتر می کند. به رغم این همه فشار، یائومینگ هرگز از حضور در تیم ملی کشورش بازنمانده و به رغم فاصله طولانی پرواز از آمریکا به چین طی سال چند بار این مسافت را طی می کند تا هر زمان که تیم ملی کشورش به او احتیاج داشته باشد، در خدمت این تیم باشد. دیوید جانسن یکی از نویسندگان ورزشی در آمریکا می گوید: یائو حتی برای حضور در مسابقات تیم ملی چین در آسیا همراه این تیم می رود. در خیلی از مواقع آنها سوار بر هواپیما، درحالی که در صندلی های عادی نشسته اند به این مسابقات می روند.

این در حالی است که در همه جای دنیا بازیکنان بسکتبال در صندلی های ویژه قرار می گیرند تا به دلیل قد بلندی که دارند، دچار مشکلات جسمی نشوند، اما یائو با این وجود هرگز از حضور در تیم ملی چین سر باز نزده و همیشه با احترام برای تیم ملی کشورش بازی کرده. اما احساس من این است که مقامات ورزش چین آن قدر که باید، متوجه ارزش این بازیکن نیستند.

در بازی تیم های ملی بسکتبال چین و آمریکا، یائومینگ در مقابل بسیاری از همبازیانش در NBA ایستاد. این بازی همان طور که پیش بینی می شد، با اختلاف زیاد به نفع آمریکا به پایان رسید اما یائومینگ در حد خود ظاهر شد و بهترین بازیکن کشورش بود. مینگ که اولین امتیاز بازی را کسب کرد، در این بازی بسیار مورد تشویق قرار گرفت و پس از بازی، بازیکنان آمریکا و کادر فنی این تیم هم به شدت به تشویق او پرداختند.

کوبی برایانت چهره سرشناس تیم ملی آمریکا پس از این بازی گفت: «فکر می کنم چینی ها باید به داشتن چنین بازیکنی افتخار کنند.» یک نکته مهم در مورد یائومینگ این است که او به رغم این همه شهرت و محبوبیت هرگز رفتار نامناسب یا حتی مغرورانه ای از خود نشان نداده.

او در تمام این مدت آرامش همیشگی خود را از دست نداده و همیشه رفتار خوبی داشته است. اگرچه او کلاً آدم خجالتی است و همیشه سعی می کند از مواجهه با رسانه ها اجتناب کند اما در مواردی هم که در برنامه های تلویزیونی حاضر شده یا در زمان هایی که با رسانه های مختلف مصاحبه کرده همواره رفتاری مناسب داشته است.

ژائو ژانگ مسوول رسانه ای کمیته برگزاری مسابقات المپیک پکن می گوید: «رفتار یائو همیشه حرفه ای است چه در داخل زمین و چه در خارج زمین. او به ندرت در داخل زمین عصبانی می شود و کمتر کسی لحظه ای از خشم او را به یاد می آورد... یائو مینگ می تواند یک الگوی عالی برای همه ورزشکاران باشد.»

اما شاید فشار بیش از حد بازی های باشگاهی و ملی بالاخره یائومینگ را از پا درآورد. او شاید بیش از هر بازیکن بسکتبال دیگر در تمرینات و مسابقات این سو و آن سوی اقیانوس شرکت می کند و این باعث فرسایش جسمی و روحی او می شود. دن جانسون می گوید: «یائو باید انتخاب کند.

با این وضعیت عمر دوران ورزشی او خیلی کوتاه خواهد شد. او باید بین NBA و تیم ملی کشورش یکی را انتخاب کند یا حتی اگر می خواهد در هر دو حاضر باشد حضورش در تیم ملی کشورش را به مسابقات مهم محدود کند.

او می تواند سالی یک یا دو بار این مسافت طولانی را طی و چند روز برای تیم ملی کشورش بازی کند. اما اگر به همین شیوه فعلی ادامه دهد، خیلی زود بر اثر خستگی و آسیب دیدگی ها از پا خواهد افتاد.»

ترجمه: امیر صدری

منبع: ESPN