چه می کنه این عادل

عادل فردوسی پور متولد مهرماه سال ۱۳۵۳ است در محله ی شهرآرا در غرب تهران پدرش مهندس برق بود و یک خواهر و برادر داشت فضای خانه فضای فوتبالی نبود و او تنها فرد علاقمند به فوتبال در خانواده اش بود

▪ بیوگرافی :

عادل فردوسی پور متولد مهرماه سال ۱۳۵۳ است . در محله ی شهرآرا در غرب تهران. پدرش مهندس برق بود و یک خواهر و برادر داشت . فضای خانه فضای فوتبالی نبود و او تنها فرد علاقمند به فوتبال در خانواده اش بود . دوران ابتدایی تا دبیرستان را در حالی به پایان رساند که از شاگردان درسخوان مدرسه بود . اما عشق به فوتبال هیچ موقع از سرش نیفتاد. بعد هم در دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی صنایع قبول شد و تا پایان فوق لیسانس ادامه داد.

سال سوم دانشگاه تصمیم گرفت به علاقه‌مندی‌اش یعنی کار خبری بیشتر بپردازد. سال ۱۳۷۲ بود. او کارش را با روزنامه ابرار به سردبیری اردشیر لارودی شروع کرد. اما بی‌شک بزرگترین علاقه‌مندی‌اش حضــــــــور در صداوسیما بود. او به قول خودش «n»دفعه تست داد و در نهایت قبول شد.اواخر سال ۱۳۷۳او در تست قبول شد و کار روزنامه را رها کرد و رفت. گرچه که الان هنوز هم هر از گاهی کار مطبوعاتی را انجام می دهد...همانطور که بازدیدکنندگان پارس فوتبال هر چند وقت یک بار مطالب جادویی او را روی خروجی اولین پایگاه تخصصی فوتبال ایران می خوانند.

▪ تسلط بر زبان انگلیسی :

اوعلاقه عجیبی به زبان داشت. از کلاس اول دبیرستان در کلاس‌های زبان نام‌نویسی کرد. سال آخر دبیرستان به خاطر کنکور، زبان را رها کرد اما بعدا وقتی برگشت، تا پایان کار را ادامه داد. سال سوم دانشگاه، زبان تمام شد. اغلب کارهای ترجمه‌ای را خودش انجام می‌دهد. زبانش آنقدر خوب بود که در دوره‌ای در دانشگاه تدریس می‌کرد و البته در کلاس‌های زبان.

این گزارشگر جوان و مسلط به زبان‌های خارجی، در زمانی که تلفظ نادرست نام‌های خارجی در گزارش‌های فوتبال صدا و سیما زیاد اتفاق می‌افتاد، به عنوان گزارشگر وارد تلویزیون شد.فردوسی پور گزارشگر خوبی بود اما صدایش آنقدرها دلنشین نبود. بعدتر و به مرور زمان، این صدا هم جا افتاد و سبب شد که خیلی از بینندگان تلویزیونی گزارش او را ترجیح بدهند. این روند محبوبیت تا داغ‌تر شدن رقابت های لیگ ادامه داشت و در همین زمان بود که برنامه نود شکل گرفت. نود همان برنامه هفتگی تحلیلی ویژه فوتبال بود که در تمام جهان اجرا می‌شد اما فردوسی پور، از همان ابتدا پیرو یک اصل بود. با آن که خودش قدرت تشخیص عالی و تفسیری به شدت بهتر از خیلی ورزشی نویس ها و کارشناسان ورزشی داشت اما، کنار ایستاد. او تنها نقش مجری برنامه را برعهده گرفت و از کارشناسان دعوت کرد تا در دو بخش داوری و فنی، او را همراهی کنند.در نود، فردوسی پور مجری و تهیه کننده، دیگر نه یک کارشناس و مفسر صریح که صرفاً کسی بود که تعادل برنامه را برقرار می کرد.

▪ مقایسه یا حسرت :

او همیشه حسرت انتقاد کردن گزارشگران خارجی را می خورد. مثلا : سه سال پیش در بازی منچستر – رئال وقتی گری نویل دوکارته شد، گزارشگر بازی گفت من مطمئنم خیلی از طرفداران منچستر خوشحال شدند که گری نویل دواخطاره شد. اما به گفته ی او اگر خودش یا هر گزارشگر دیگری در مورد بازیکن x پرسپولیس یا استقلال بگوید، پدرش را در میاورند؛ حتی اگر بدترین بازیکن زمین باشد!او بارها چوب همین مساله را خورده است .با این حال، کمتر دیده می‌شود که در برنامه تلویزیونی۹۰ یا حتی گزارش‌هایش مصحلت‌اندیشی پیشه کند.

▪ شایعات بی اثر( فقط فوتبال ) :

او گزارشگر بی‌طرفی است؟! بسیاری از پرسپولیسی‌ها می‌گویند او استقلالی است. استقلالی‌ها هم بر عکس. هر کدام هم برای خودشان دلیل دارند. ولی او اصلا حاضر نیست به طرف خاصی متمایل شود. بی‌طرفی باعث نمی‌شود که او به فوتبال بی‌تفاوت باشد. یکی از علاقه‌مندی‌های اصلی او در زندگی، پرداختن به فوتبال است؛ از فوتبال‌بازی‌کردن و تماشاکردن، تا مجله‌های خارجی فوتبال و اینترنت.

▪ مثل هیچ کس :

او نه مثل مزدک میرزایی کسل کننده است و نه مثل خیابانی مسترس!...او یک گزارشگر سریع الانتقال و باهوش ، و ریزبین و جستجوگر است . و همچنین چه در گزارشها و چه در اجرای برنامه اش ۹۰ ، چالش برانگیز و حرفه ایست. او خودش است و مثل هیچ کس نیست!

▪ بی وفا نیست. دلیل دارد:

او از ابرار رفت و هنوز هم تلفن های یکی از دوستانش که در آن روزنامه همکارش بود را جواب نمی دهد. کسی نمی‌داند چه بین او و روزنامه‌ای که فعالیتش را در آن آغاز کرد گذشت اما او حالا دیگر جواب نمی‌دهد. اماعادل فردوسی‌پورهیچ‌وقت نمی‌تواند «۹۰» را دوست نداشته باشد؛ برنامه‌ای که از ذهن او متولد شد و تا آنجا پیش رفت که کمتر علاقه‌مندی در فوتبال وجود دارد که ترجیح دهد دوشنبه شب را در خواب باشد تا جلوی صفحه تلویزیون. او از برنامه‌اش لذت می‌برد؛ شاید بیش از گزارش‌کردن یک بازی.

▪ نقد :

بهتر است کمی هم در مورد اشتباهات عادل فردوسی‌پور در کار گزارش بدانیم؛ چیزی که به قول خودش سوتی نام دارد؛ سوتی زیاد دارد. بهترینش هم این بود که توی برنامه، حدود ۲ساعت تموم با آقای حاج‌رضایی بود و موقع خداحافظی گفت خب من از آقای نصیرزاده که ۲ساعت با ما همراه بودن تشکر می‌کنم!با این حال، شاید این مشکل اساسی فردوسی‌پور نباشد. بیشتر، از تندصحبت‌کردن عادل شاکی هستند تا اشتباهاتش. او هنوز هم با وجود اینکه بهتر از گذشته صحبت می‌کند اما گاهی اوقات کنترل از دستش خارج می‌شود.

▪ تعریف به جا :

تقریباً ۸ سال از اولین برنامه نود می‌گذرد و این برنامه با وجود گذشت زمان هنوز هم بسیار پر مخاطب است و با به چالش کشیدن مربی‌ها و داوران همراه است و تقریبا همه علاقه‌مندان به فوتبال این برنامه را دنبال می‌کنند. برنامه نود نقش موثری در جامعه فوتبال کشور داشته است.

عادل فردوسی پور در چند سال اخیر در تمامی نظرسنجی‌های شبکه سوم سیما به عنوان نفر اول گزارشگری برگزیده شده است .