شب های بلوبری من My Blueberry Nights

الیزابت پس از جدایی دردناکش از محبوب خود, تصمیم گیرد تا برای پشت سر گذاشتن زندگی و خاطرات تلخ گذشته اش در داخل آمریکا سفر کند وی همزمان با کافه دار جوانی به نام جرمی آشنا می شود و برای درآوردن خرج سفر شروع به پیشخدمتی می کند

▪ کارگردان: وونگ کار وای.

▪ فیلمنامه: وونگ کار وای، لارنس بلاک بر اساس داستانی از کار وای.

▪ موسیقی: شیگرو اومه بایاشی.

▪ مدیر فیلمبرداری: داریوش خنجی.

▪ تدوین: ویلیام چانگ.

▪ طراح صحنه: ویلیام چانگ.

▪ بازیگران: نورا جونز[الیزابت]، جاد لا[جرمی]، دیوید استراتین[آرنی]، ناتالی پورتمن[لسلی]، هکتور ای. لگوئیلوف[آشپز کافه]، ریچل وایس[سو لاین]، چان مارشال[کاتیا].

▪ ١١١ دقیقه.

▪ محصول ٢٠٠٧ هنگ کنگ، چین، فرانسه. نامزد نخل طلای جشنواره کن.

▪ ژانر: درام، عاشقانه.

الیزابت پس از جدایی دردناکش از محبوب خود، تصمیم گیرد تا برای پشت سر گذاشتن زندگی و خاطرات تلخ گذشته اش در داخل آمریکا سفر کند. وی همزمان با کافه دار جوانی به نام جرمی آشنا می شود و برای درآوردن خرج سفر شروع به پیشخدمتی می کند.

الیزابت در محل کار خود با مشتریان مختلفی که آرزوهایشان بزرگ از خودشان است- آشنا می شود، از جمله یک افسر پلیس غمگین و همسرش که او را به خاطر مردی دیگر ترک کرده و هنرپیشه ای که مرتباً بدشانسی می آورد و سعی دارد تا نظمی به کار خود بدهد. او پس از برخورد با این افراد تنهایی عمیق، خلاء و استرس را شناخته و درمی یابد که سفر را باید از اعماق روح خود آغاز کند...

● چرا باید دید؟

شب های بلوبری من اولین فیلم انگلیسی زبان وونگ کار وای است که با هزینه ای معادل ١٠ میلیون دلار تولید و اولین بار در جشنواره کن سال گذشته به نمایش در آمد. وونگ کار وای متولد ١٩٥٦ شانگهای است. اما در ٥ سالگی برادر و خواهرس را ترک و به هنگ کنگ مهاجرت کرده است. تا ١٣ سالگی قادر نبود به لهجه اهالی هنگ کنگ[کانتونی] سخن بگوید. هرگز به دانشکده سینمایی نرفته و فقط در یک دوره آموزش فیلمنامه نویسی شرکت کرده است.

خودش می گوید که شیوه روایت غیر خطی اش را از نویسنده آرژانتینی مانوئل پوئیگ و داستان ماجرای بوئنوس آیرس وی وام گرفته است. وی اولین فیلمساز چینی است که چهار بار نامزد نخل طلا و برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشواره کن شده است. بدیهی است با چنین پیشینه ای رفتن به سراغ آخرین کارش توسط تماشاگری که تاکنون فیلمی از او ندیده باشد، دشوار به نظر می رسد.

اما باید بگویم هراس به خود راه ندهید، چون این داگلاس سیرک هنگ کنگی در اولین فیلم بین المللی خود داستانی سر راست را برای روایت برگزیده است.

فیلم شرح یک سفر روحی و جسمی است. داستان زنی که با خود و زندگیش مشکل دارد و برای رویارویی با آنها و یافتن پاسخ تصمیم به سفر می گیرد. او در طول سفر با افرادی مختلف برخورد و پاسخ هایی برای سوال هایش درباره عشق و زندگی می یابد. یک فیلم ساده، صمیمی و خوش ساخت که می تواند در هر گوشه دنیا قابل درک و دریافت باشد.

شب های بلوبری من فیلمی است درباره قلبی زخمی و شروعی تازه، شرح یک سفر دراماتیک و اولین تجربه بازیگری نورا جونز آوازخوان که شاید به قدرت فیلم های پیشین کار وای نباشد، اما بدون شک شما هم باید سهم خود را از کیک بلوبری او دریافت کنید!

Berry در زبان انگلیسی به میوه های توت مانندی گفته می شود که رنگ های مختلفی دارد و با آن مربا یا کیک می پزند. اما فرهنگ های دم دست و موجود Blueberry را میوه قره قاط نام داده اند که برای عنوان فیلم بسیار دور از ذهن است. بنابراین از ترجمه نام فیلم صرف نظر می کنم و می گویم که دلیل نام گذاری فیلم کیک بلوبری است که در اولین سکانس فیلم جرمی به الیزابت تعارف می کند و می گوید که تقریباً کمتر کسی از مشتریان او کیک بلوبری سفارش می دهند.

ـ الیزابت: خوب مگه کیک بلوبری چشه؟

ـ جرمی: کیک بلوبری مشکلی نداره، فقط مردم نوع دیگه ای را انتخاب می کنند. این را نمی شود گردن بلوبری انداخت...فقط هیچ کس اونو نمی خواد.

ـ الیزابت: صبر کن! من یه تیکه می خوام.

امیر عزتی