در اندیشه رساندن قطر به جام جهانی ۲۰۱۰

فوتبال آسیا هر روز پیشرفت بیشتری نسبت به گذشته دارد به طوری که سطح فوتبال در این قاره اصلا قابل قیاس با چند دهه گذشته نیست

فوتبال آسیا هر روز پیشرفت بیشتری نسبت به گذشته دارد به طوری که سطح فوتبال در این قاره اصلا قابل قیاس با چند دهه گذشته نیست. با مدرن شدن این رشته در کشورهای ژاپن و کره ( به ویژه ژاپن) تحولی جدی در آسیا به وجود آمد به طوری که کشورهای حوزه خلیج فارس نیز که به هیچ وجه دوست ندارند از چشم بادامی ها عقب بیفتند با ساخت ورزشگاه هایی مجهز و پیشرفته در تعقیب آن ها هستند. در سال های اخیر اهمیت فوتبال در آسیا بیش از پیش برای اروپایی ها محرز شده است. تا آنجایی که سیل مربیان و تئوریسین های اروپایی و حتی برزیلی به آسیا سرازیر شدند تا هدایت تیم های درجه یک قاره را برای رقابت های مهمی از جمله جام ملت های آسیا و جام جهانی به عهده بگیرند. از این تعداد بیشتر مربیان اهل اروپای شرقی به ایران آمدند که بعضا می توان نام چند برزیلی را هم نام برد. این در حالی است که کشورهای عربی بیشتر چشم به مربیانی دوختند که تاریخ مصرف فعالیتشان در کشورهای مطرح تمام شده و با آمدن به قطر، کویت، امارات و … می توانند علاوه بر به جیب زدن پول های هنگفت، باز هم در عرصه مربیگری فعالیت کنند. با این وجود کمتر کشور عربی ریسک آوردن مربی اهل آمریکای جنوبی را کرده است. از این حیث قطر پس از به خدمت گرفتن جورج فوساتی اروگوئه ای به نوعی بدعت شکنی کرد تا مربیانی چون او نیز شانس خود را در آسیا محک بزنند.فوساتی که دغدغه اصلی اش رساندن قطر به جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی است خوب می داند که شیوخ عرب فرصت چندانی به او نمی دهند و اگر یکی دو باخت پیاپی بگیرد قطعا خیلی زود برکنار خواهد شد. یادآور می شوم که قطر با قرار گرفتن در گروه A مقدماتی جام جهانی با تیم های استرالیا، چین و عراق همگروه است.

▪ اولین بازی را با ۳ گل به استرالیا واگذار کردید.

ـ بازی اول همیشه حساسیت خاصی داشته و دارد و نتیجه آن در کل بازی ها تاثیر می گذارد. اما به این نکته هم توجه کنید که ما هم چند بازیکن اصلی را در ا ختیار نداشتیم ولی معتقدم که قطر یکی از چند تیم برتر آسیا است و تعدادی از فوتبالیست های قطری هم در اروپا توپ می زنند.

▪ قطر برای صعود به جام جهانی به چه تغییراتی نیاز دارد؟

ـ بعضی ها معتقدند که برای موفقیت یک تیم باید آن را متحول کرد اما حقیقت چیز دیگری است چرا که معمولا تیم ها براساس داشته های خود شگفتی ساز می شوند. با این وجود کار اصلی من دادن روحیه به بازیکنان است زیرا مشکل اصلی ما نداشتن اعتماد به نفس و ترس از حریفان است. چیزی که در بازی استرالیا کاملا مشهود بود. در نتیجه اگر بتوانم وضعیت روحی روانی بچه ها را سرو سامان دهم کار بزرگی کرده ام و در اصل بیشترین خدمت را به فوتبال قطر کرده ام. چالشی که همه مربیان ملی با آن روبه رو هستند در دسترس نبودن بازیکنان است. آنها در باشگاه ها مشغول به کارند و نمی توانند وقت زیادی را برای تیم ملی بگذارند ولی من همیشه به شاگردانم گوشزد می کنم که بازی ملی حکم مرگ و زندگی را دارد و فرصتی برای جبران اشتباهات احتمالی وجود ندارد.

▪ بعضی از بازیکنان تیم قطر متولد این کشور نیستند.

ـ قبول دارم ولی قطر کشوری است با جمعیت ۲۵۰۰۰۰ نفره خب حال شما بگویید که من یا هر مربی دیگری چگونه می تواند یک تیم ملی بسازد. آن هم با داشتن تعداد محدودی بازیکن. ولی با آمدن خارج نشینان خلا ناشی از کمبود بازیکنان پرمی شود. علی رغم این مشکل علاقه مندم که فوتبال قطر را جهانی کنم نه این که با آمدن چندین خارجی اسم و رسمی برای تیم کسب کنم.

▪ ارزیابی شما از ورود بازیکنان خارجی به لیگ های فوتبال چیست؟ آیا این مساله به بالا رفتن سطح فوتبال می انجامد؟

ـ هر کسی نقطه نظر خود را دارد و باید به آن احترام گذاشت. به شخصه فکر می کنم بازیکنان اروپایی استعداد و تکنیک خارق العاده ای دارند و قادر به ارتقای سطح فوتبال کشوری مانند قطر هستند. اما از طرفی ورود بی رویه آنها فرصت حضور بازیکنان داخلی را در لیگ کمتر می کند که نتیجه ای جز مایوس کردن آنها را ندارد. بد نیست که توجهی هم به انتخاب مربیان شود چرا که هر کسی را نباید به فوتبال ملی یا حتی باشگاهی راه داد. ابتدا باید اطمینان یافت که به هدفی جز خدمت به قطر نمی آیند. از زمان حضورم در اینجا مربیان بسیاری را دیدم که در حدو اندازه نام و رکوردهایشان ظاهر نشده اند.

▪ یک سوال خصوصی بیرون از خانه زندگی کردن سخت نیست؟ به محیط عادت کرده اید؟

ـ خوشبختانه از زمان ورودم به قطر به مشکل خاصی بر نخوردم ومردم اینجا همگی فوتبالدوست هستند.

تنها نکته ای که خیلی زود به من گوشزد شد احترام گذاشتن به وقت نماز بود. آنجا بود که دریافتم که زمان تمرینات نباید با به جا آوردن نماز تداخلی داشته باشد. هر چه باشد غربت است ولی بار اول نیست که هدایت تیمی خارجی را قبول کرده ام اما هر چی پیرتر می شوی دوری از وطن را بیشتر حس می کنی.

▪ آرزویی هست که به آن نرسیده باشید؟

ـ خوشبختانه تا به امروز موقعیت های خوبی داشتم و مربیگری چند تیم از آمریکای جنوبی راهم در کارنامه دارم و تنها چیزی که هنوز به آن نرسیدم رفتن به یک تیم اروپایی است. اما قبل از آن تنها هدفم رساندن تیم ملی قطر به مرحله نهایی جام جهانی و رساندن مردم قطر به آرزوی دیرینه شان است.

▪ کمی از گذشته بگویید. چرا نتوانستید اروگوئه را به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان برسانید؟

ـ من با بدشانسی مواجه شدم و آن این بود که مردم از لژیونرها ناراضی بودند و مدام آنها را به بی تعصبی متهم می کردند گرچه من خیلی تلاش کردم تا ثابت کنم که این طرز فکر به هیچ وجه درست نیست چرا که بازیکن زمانی مطرح می شود که هم در عرصه باشگاهی و هم ملی موفق و ستاره باشد. ولی به نتیجه نرسیدم. با این حال دوران خوبی بود و از این که شانس هدایت تیم کشورم را داشتم خوشحالم. من تیم کشورم را متحول کردم و ارزش و اعتباری که برای فوتبال ملی اروگوئه به دست آوردم هنوز هم پابرجاست یا به نوعی اثرات تلاش های من است. اگر همین طور به روند رو به رشد خودمان ادامه دهیم قطعا به جام جهانی ۲۰۱۰ صعود می کنیم.

شیوا نوروزی