معجزه مطهری

مطهّری همو كه خمینی كبیر او را «پاره تن» و همه آثارش را بی استثنا خوب و انسان ساز نامید مطهری همو كه خامنه ای بزرگ كتاب های فاخر او را چارچوب فكری نظام دانست با همه بزرگی اش مظلوم بود

تاریخ تكرار می شود... و مرتضایی دیگر بر سر ِ عدالت خویش سر می بازد.

صحنه ، همان صحنه است،

و ضربت ،همان ضربت،

و قاتل همان قاتل.

دیروز خوارج نهروان و امروز كج اندیشان فرقان،

دیروز شمشیر زهر اندود و امروز كلت كمری، دیروز فرق قرآن ناطق علی(ع) و امروز جمجمه فقیه مكتب صادق مطهّری(ره) فقط تكنولوژی موجب تغییر آلت قتّاله است! مطهّری همو كه خمینی كبیر او را «پاره تن» و همه آثارش را بی استثنا خوب و انسان ساز نامید. مطهری همو كه خامنه ای بزرگ كتاب های فاخر او را چارچوب فكری نظام دانست با همه بزرگی اش مظلوم بود . نه از آن رو كه او را غریبانه شهید كردند كه پیروان حسین را شرافت از این است، و نه به آن دلیل كه عمرش كوتاه بودكه به قول ابوعلی سینا عرض زندگی مهم تر از طول آن است و نه از آن جهت كه محاسنش را به خون سرش خضاب كرد كه شیعیان ابوتراب را این سنّت دیرین است، بلكه از آن جهت كه قاتلش فرقان بود.

با خود می اندیشم كه با همه حماقت و رذالت ، فرقان، چقدر هوشمندانه برای فلج كردن سلسله اعصاب مركزی پیكره نه چندان تنومند انقلاب نوپای خمینی، هدفگذاری كرده بود. مطهری را هنوز دوستان، به درستی و شایستگی نمی شناختند كه دشمن به شایستگی شناخته بود!

آری، قلم مطهّری ذوالفقاری دو دم بود كه قلب كفر و سینه التقاط را توأمان می شكافت وكلام مطهّری به بركت پارسایی او، چشمه جوشان معارف الهی بود كه از قلب مطهّرش بر زبان گویایش جاری می شد و مگر نه این است كه به تضمین معصوم(ع)، هر كه ۴۰ روز عملش را برای خدای بزرگ خالص گرداند چشمه های حكمت و معرفت از قلبش بر زبانش می جوشد؟ و مگر مطهری، نه ۴۰ روز، كه همه عمرش را جز درراه خدا و برای او صرف كرده بود؟ فرو افتادن سرو قامت بلند او برای همه دشوار بود امّا جانگزارتر برای باغبان پیر آن درخت تناور جانگدازتر.....

بشكند دست آنكس كه بركند زین چمن آن درخت تناور

اشك خمینی(ره) را جز در رثای اهل بیت پیامبر (ص) كسی ندیده بود امّا او برای مطهرّی گریست، ولرزش صدا و دست علامه عارف، طباطبائی (ره) را، احدی به نظاره ننشسته بود جز در فراق مطهّری. آن گاه كه در جمله ای رمز آمیز ولی پر شور كه خود او تنها می تواند تفسیرش كند نقل به مضمون فرمودند:«وقتی آقای مطهّری در درس من حاضر بود شاید درست نباشد بگویم ولی احساس خوبی داشتم چرا كه می دانستم هر چه می گویم هدر نمی رود.»

آری هنر بزرگ مطهری این بود كه با چشمان نافذش می توانست عمق هر واقعه را تا رؤیت واقعیت بشكافد و حق را بشناسد و به دیگران با منطق و حكمت بشناساند. بگذارید پایان این نوشته ام نكته ای لطیف باشد از مرحوم پدرم آیت الله حاج شیخ عباس مخبر (ره) كه فرمودند:«معجزه بزرگ مطهری این بود كه توانست با نوشته ها و گفته هایش دربرابر هجوم بیرحمانه «ایسم»ها و افكار التقاطی به مرزهای فكری نسل جوان ما در مقاطعی یك تنه بایستد و از جوانان ما «شهید» بسازد.» به روان تابناك او و همه عالمان عامل تاریخ كهن این مرزوبوم صلواتی به تكریم می فرستیم.

دكتر علیرضا مخبر دزفولی