شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

لاری اسکات


لاری اسکات

اولین مستر المپیای همه دوران کسی نیست به جز لاری اسکات, پسر موطلائی جوان که وقتی برای المپیای ۱۹۶۵ روی صحنه رفت پذیرفتن حجم عضلانی و توسعه بدنش برای خیلی ها دشوار بود

اولین مستر المپیای همه دوران کسی نیست به جز لاری اسکات، پسر موطلائی جوان که وقتی برای المپیای ۱۹۶۵ روی صحنه رفت پذیرفتن حجم عضلانی و توسعه بدنش برای خیلی‌ها دشوار بود.

او که مروج حرکت جلوبازو لاری هم بود، از جمله کسانی است که هم‌اکنون نیز با بدنسازی در ارتباط است و سال‌ها مقالات زیادی را در مجلات به چاپ رسانده است.

او در این مقاله مبحث جابلبی را درباره تمیرنات مطرح کرده که آشنائی با نظراتش برایتان جالب و خواندنی خواهد بود.

توجه داشته باشید که هر آنچه در این مطلب خواهید خواند نظرات شخص اوست و حتماً یک اصل علمی نمی‌باشد چرا که شاید حتی مطالب علمی دیگری خوانده باشید که با گفته بزرگان تناقض داشته است. به هر حال بحث تجربه را نیز نباید نادیده گرفت. به نظر شما این‌طور نیست؟

عبارت ”دردی نباشد، رشدی نیست“. برای بدنسازی یک اصل به حساب می‌آید. خیلی از ما به اینکه حین درد و سوزش داشتن تمرین را ادامه می‌دهیم و توان استقامت داریم بیشتر می‌یابیم تا به فیزیک بدنمان.

ما از سوزش و درد عضلانی بیشتر لذت نمی‌بریم اما معتقدیم که بین آن و رشد عضلات رابطه‌ای وجود دارد و به همین خاطر است که سعی می‌کنیم در هر جلسه تمرین به سوزش بیشتری در عضلات خود برسیم.

در یکی از مسابقات آرنولد کلاسیک که حدود سال ۱۹۹۰ برگزار شد چند نفر از ما بدنسازان طراز اول این جهان در سمیناری افکار خود را با یکدیگر در میان گذاشتیم من موضوع هورمون رشد را انتخاب کردم.

بررسی‌های قابل توجهی حاکی از آن بوده‌اند که استرس یک محرک اصلی برای ترشح هورمون رشد در بدن می‌باشد. استرس و دردی که یک تمرین جدید به بدن اعمال می‌کند باعث می‌شود غده هیپوفیز تحریک شده و هورمون رشد ترشح کند.

هورمون رشد با همان GH بدن را قادر به رشد کرده و آن را در مقابل فشار وارد شده مطابقت می‌دهد زمانی‌که بدن از خود تطابق نشان داد. بدن و سیستم عصبی، آن سطح از استرس و درد را می‌پذیرد. با پیش آمدن این شرایط دیگر بدن لزومی برای ترشح هورمون رشد اضافی احساس نمی‌کند.

بدنسازان با سابقه خوب می‌دانند که استپ کردن چه معنائی دارد وقتی بدن توقف می‌کند باید دنبال روشی از ترمین باشید که سطح جدیدی از درد را به بدن وارد کند و در پی آن هورمون رشد ترشح شود. در این وضعیت عضلات رشد می‌کنند اما به‌تدریج تاندون‌ها و بافت‌هائی ارتباطی بدن خسته می‌وشند.استرس بیشتر از حدی می‌شود که مفاصل بتوانند تحمل کنند. درد پنهان شروع می‌شود و ناچار می‌شوید هر دفعه زمان بیشتری برای گرم کردن بدن صرف کنید زانو و آرنج‌ها همیشه سخت هستند به‌طوری که وقتی می‌نشینید تا فیلمی تماشا کنید آنها سخت می‌شوند.

من و بیل پرل وقتی در فرودگاه منتظر پروازمان بودیم با هم مکالمه‌ای انجام دادیم که بخشی از آن را می‌خوانید.

▪ بیل پرل: لاری، آیا بعد از این همه سال تمرین در مفاصل خود به مشکل و ناراحتی برخورد نکرده‌ای؟

ـ من: زانوهایم خیلی مشکل داشتند به‌طوری که حین پروازهای طولانی باید حتماً چیزی زیر پاهایم قرار می‌دادم تا پاها از حالت آویزان خارج شوند وگره درد زانوها مرا از پا درمی‌آورد.

▪ بیل پرل: می‌خواهی بگوئی که الان در آنها مشکلی نداری؟ شانه‌های من همیشه درد می‌کنند.

ـ من: نه منظورم این نیست. حالا برنامه‌های خود را هر هفته عوض می‌کنم. دیگر مشکلی ندارم.

من به او گفتم که چه‌طور سیستم بیوفاز ما طراحی شده و او را توجیه کردم که هر هفته باید رنامه را عوض کرد و او با شنیدن حرف‌های من خیلی راغب شد تا ببیند آیا این روش برای او هم کارساز خواهد بود یا خیر.

بیل پرل هم مثل خیلی‌های دیگر سال‌های زیادی را به تمرین پرداخته است. توجه نکردن به دردها و ادامه دادن به تشبیه کردن بدن و فدا کردن همه چیز برای مسابقه بعدی کاری بود که اکثر ما انجام می‌دادیم. در طول این همه سال به تدریج بهاء آن همه فشار را پرداختیم. در حالی که نباید این‌طور می‌شد.

اگر شما به‌طور دائم برنامه‌های تمرین خود را تغییر دهید. بدن می‌تواند در عین حالی که فشار جدیدی را متحمل می‌شود از استرس قبلی ریکاوری شود. بدن عاشق این نوع درد است.

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که یک برنامه جدید چه نتایج قابل ملاحظه‌ای را برایتان به ارمغان می‌آورد؟ همه چیز مثل یک جادو است.

اصل تمرینی سردرگم کردن عضلات، پایه ایجاد تغیرات دائم در برنامه‌های تمیرن است. بنابراین اضافه کردن استرس‌های جدید به تمرین با این وریه عملی می‌شود. این روش باعث دوباره جدید شدن تمرینات و شوقتان به تمرین می‌شود.

اگر برای شرکت در مسابقه‌ای تمرین نمی‌کنید، هر روز تمرین کردن برای یک مسابقه به مراتب ساده‌تر از تمرین کردن برای سلامتی است.

دلیلش کاملاً واضح است. وقتی برای سلامتی تمرین می‌کنید آن انگیزه فوق‌العاده را برای تمرین ندارید. ایجاد تغییرات در تمرین به هر حال باعث ایجاد انگیزه می‌شود همیشه آنهائی که مرا در حال تمرین می‌بینید این پرسش در ذهنشان مطرح می‌شود که چطور اینقدر با انگیزه تمرین می‌کنم و من در پاسخ آنها می‌گویم ایجاد تغییرات دائمی باعث می‌شود که شور و شوق زیادی برای تمرین داشته باشم.

یادتان باشد بهترین برنامه‌ تمرین دنیا هم فقط برای یک هفته مؤثر خواهد بود. هرگز نمی‌توانید برنامه‌ای پیدا کنید که بدن با آن همیشه رشد کند و عادت نکند.

بدن با همه حرکات تطبیق پیدا می‌کند و بعد به هورمون رشد می‌گوید کارمان انجام شد و من دیگر می‌دانم که چه فشاری به بدن وارد می‌شود و در نتیجه ترشح هورمون رشد متوقف می‌شود اگر خوب به بدن گوش کنید این مکالمات را خواهید شنید وقتی که آن را می‌شنوید زمان ایجاد تغییر فرا رسیده است. بدنسازان فکر می‌کنند که هر ۶ هفته یکبار باید برنامه تمرین خود را عوض کنند. در حالی که به عقیده من این مدت خیلی طولانی است.

روشی که توصیه کردم را امتحان کنید. من مطمئنم از آن راضی خواهید بود.



همچنین مشاهده کنید