ابراهیم زاده الگوی موفق مربی ایرانی

ذوب آهن را باید تیمی متفاوت با سایر تیم های فوتبال ایران دانست, تیمی با ثبات که بزرگ ترین شاخصه اش می تواند همین باشد

ذوب‌آهن را باید تیمی ‌متفاوت با سایر تیم‌های فوتبال ایران دانست، تیمی ‌با ثبات که بزرگ‌ترین شاخصه‌اش می‌تواند همین باشد. این در حالی است که تغییرات پیاپی در تیم‌های فوتبال کشورمان در تمام زمینه‌ها، چه فنی و چه مدیریتی امری معمول به حساب می‌آید.

گاه این تغییر و تحولات گوی سبقت را از باشگاه‌های عربی هم می‌رباید اما همگان به این شرایط عادت کرده‌اند و بسادگی از کنارش می‌گذرند. برخی‌ها البته به کنایه ثبت رکورد جدید در تغییرات را هم جستجو می‌کنند که در فوتبال حرفه‌ای دنیا با هیچ معیاری جور در نمی‌آید.

در چنین اوضاعی ذوب‌آهن رویه دیگری پیشه کرده است و به یک تیم با ثبات در فوتبال ایران بدل شده که به واقع می‌توان گفت در میادین بین‌المللی (لیگ قهرمانان آسیا) آبروداری کرده است. رسیدن به فینال لیگ قهرمانان قاره کهن نشان می‌دهد برنامه‌ریزی‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها در این باشگاه بخوبی صورت گرفته است و به لحاظ فنی هم این تیم کلاس متفاوتی از سایر تیم‌های ایرانی را به نمایش گذاشته است. بی‌تردید این تیم شایسته حضور در دیدار پایانی و فتح جام است، زیرا دشوارترین مسیر ممکن را پیموده است تا به فینال لیگ قهرمانان برسد. این همان وعده‌ای بود که منصور ابراهیم‌زاده در ابتدای رقابت‌ها داده بود، اما کسی به این قول وی نگاه جدی نداشت. خیلی‌ها ذوب‌آهن را در میان انبوه بزرگان قاره تیمی‌ کم‌تجربه می‌دانستند اما در عمل تقریبا همه آسیا غافلگیر شدند.

سرمربی این تیم اصفهانی البته می‌گوید هنوز کارش به پایان نرسیده است و باید در فینال سئونگنام کره جنوبی را هم از پیش روی دارد تا قولش برای راه یافتن به مسابقات باشگاه‌های جهان را تحقق بخشد. وقتی به مسیری که این نماینده فوتبال ایران طی کرد تا یکی از ۲ تیمی‌ باشد که در بازی فینال این فصل لیگ قهرمانان حضور خواهد داشت بیش از پیش به اهمیت این مهم پی خواهیم برد و در این بین نقش سرمربی با دانش این تیم انکارناپذیر است. ایگور کاسترو، مهاجم برزیلی تیم اصفهانی که روی هوش و خلاقیتی که داشت گل برتری تیمش را در زمین الهلال به ثمر رساند تاکید فراوان دارد که منصور ابراهیم‌زاده نقش مهمی‌ در موفقیت‌های این تیم داشته است و یکی از با دانش‌ترین مربیانی است که این بازیکن تاکنون زیر نظرش کار کرده است.

● تغییرات کم

اگر نگاهی به ترکیب ذوب آهنی ها در چند فصل اخیر بیندازیم می‌بینیم که این تیم از کمترین تغییرات برخوردار بوده است. کادر فنی این تیم برخلاف دیگر مدعیان که در فصل نقل و انتقال دنبال ستاره‌های گرانقیمت هستند، بیشتر به فکر خرید بازیکنانی هستند که در طرح‌های تاکتیکی آنها بتوانند کارایی لازم را داشته باشند. این تنها بخش کوچکی از تفاوت‌ ذوب‌آهنی‌ها با سایر تیم‌های مطرح است. به همین خاطر است که به لحاظ هماهنگی با مشکلات کمتری مواجه هستند. این تیم را از نظر کارهای گروهی می‌توان یک الگو برای سایر تیم‌ها دانست. تیمی ‌با حداقل ستاره که به واقع یک «تیم» است. از سوی دیگر این باشگاه توجه ویژه‌ای به تیم‌های پایه خود نشان داده و از همین رو هر ساله دو، سه بازیکن از زیر مجموعه باشگاه به تیم بزرگسالان تزریق می‌شوند. ذوب‌آهن در تمام بازی‌های خود در لیگ برتر و جام قهرمانان آسیا با استراتژی خاصی به میدان آمده است و بازیکنانی تاکتیک‌پذیر دارد.

حتی مهاجم مطرحی مثل محمدرضا خلعتبری هم در طرح‌های کادر فنی این تیم حل می‌شود. نکته جالب توجه در خصوص این تیم دوری از جذب ستاره‌هاست. وقتی از خلعتبری در خصوص دلایل موفقیت‌های تیمش می‌پرسیم این‌گونه پاسخ می‌دهد: «فکر می‌کنم در تیم ما جو دوستانه‌ای که وجود دارد را در کمتر تیمی‌ بتوان پیدا کرد. کادر فنی کاملا بازیکنان را درک می‌کنند و بچه‌ها هم از آنها حرف شنوی دارند. من تا حالا در تیمی‌ ندیدم که کل مجموعه تا این اندازه هوای یکدیگر را داشته باشند. وقتی ما گل می‌زنیم بازیکنان نیمکت‌نشین ذوب‌آهن بیشتر از نفرات اصلی خوشحال می‌شوند. این نوع همدلی را انصافا در کمتر تیمی ‌می‌توان پیداکرد. از طرف دیگر مربیان بسیار خوبی داریم. هم ابراهیم‌زاده و هم صالح از نظر فنی و بازیخوانی بسیار سطح بالا هستند و بازیکنان نیز آنها را قبول دارند.»

شاید برخی‌ها پشتوانه خوب مالی این باشگاه را عامل اصلی موفقیت‌های تیم اصفهانی بدانند که انصافا یکی از شاخصه‌های موفقیت این تیم به شمار می‌رود، اما بی‌انصافی است اگر مسائل فنی را مهم‌ترین مساله ندانیم. این تیم ثابت کرده است که فوتبال ایران پتانسیل بالایی دارد که تنها نیازمند حمایت و هدایت صحیح است.

اگر از سرمایه‌های واقعی فوتبال کشورمان بخوبی استفاده کنیم و به آنها بها بدهیم راه پیشرفت را هموارتر کرده‌ایم. منصور ابراهیم‌زاده یکی از این مربیان است که در این چند سال اخیر کارنامه خوبی از خود در لیگ برتر به جا گذاشته و اکنون در لیگ قهرمانان آسیا هم نمره قبولی گرفته است. وقتی از این مربی در خصوص موفقیت‌هایش می‌پرسیم می‌گوید: «هنوز کارمان را تکمیل نکرده‌ایم. یک بازی سرنوشت‌ساز مقابل تیم سئونگنام در فینال داریم. خوشحال هستم که تا اینجای کار نتایجی گرفته‌ایم که مردم را شاد نگه داشته است. این موفقیت حاصل یک کار گروهی است. از مدیر عامل گرفته تا بازیکنان همگی در کسب نتایج به دست آمده سهم دارند. من همکارانی دارم که به لحاظ فنی و شخصیتی فوق‌العاده هستند و بخش اعظم کار روی دوش آنهاست. بازیکنانی که در تیم ذوب‌آهن بازی می‌کنند هم با تمام وجود تمرین می‌کنند و با تمرین‌های فراوان به این هماهنگی دست یافته‌ایم. البته این تیم پتانسیل بالاتری دارد و امیدوارم بتوانیم از شرایطی که باشگاه برای ما مهیا کرده است بخوبی استفاده کنیم.»

● قدرت‌نمایی در میان بزرگان

یکی از شاخصه‌های اصلی ذوب‌آهن در این فصل لیگ قهرمانان حضوری قاطعانه از ابتدای مسابقات تا فینال بوده است. آنها هرگز کار خود را با اما و اگر پیش نبردند و از این نظر با سایر تیم‌های کشورمان متفاوت بوده‌اند. این در حالی است که ذوبی‌ها در دشوارترین گروه دور مقدماتی حضور داشتند و با الاتحاد عربستان، بنیادکار ازبکستان و الوحده امارات همگروه بودند. با این همه به عنوان صدرنشین گروه به دور دوم راه یافتند. این نماینده کشورمان در هر دو بازی رفت و برگشت بنیادکار را با مربی کلاس بالایش اسکولاری برد. الاتحاد هم نتوانست بیش از یک امتیاز از تیم ایرانی بگیرد و در مراحل بالاتر پوهانگ کره مدافع عنوان قهرمانی و الهلال عربستان هم برابر ذوب‌آهن تسلیم شدند.

علی رضایی