حجم از نظر کریس دافی

کرسی دافی یکی از بدنسازان بلندقامت و پرسایز و حجم دهه ۹۰ میلادی بود که در مسابقات NPC سال ۱۹۹۲ موفق شد در دسته سنگین وزن قهرمان شود. او در این مبحث دوران حجم و مسابقات حقایق جالبی را به زبان آورده است.

در مورد ساختن حجم عضلانی چه کلیشه‌ای وجود دارد؟ تقریباً بدون استثناء پاسخ به این سؤال تمرین کردن روی حرکات پایه‌ای با وزنه‌های سنگین است. به عقیده من یک جلسه تمرین به خودی خود نمی‌تواند سایز عضلات را زیاد کند.

حجم عضلانی باید از بلعیدن مقادیر زیادی غذای اضافی مکمل‌های غذائی استراحت فراوان و یک روش زندگی در جهت قوی‌تر و بزرگتر شدن حاصل شود.

حجم را نمی‌توان وابسته به یک عامل خاص دانست. تمرین کردن با تغذیه به تنهائی نمی‌تواند حجم عضلانی تولید کند برای اجراء حرکات تمرینی حجم‌ساز شما باید سطح انرژی بدن را بالا ببرید و تنها راهش هم مصرف کالری اضافی توسط غذاها است.

پرواضح است که چنین کالری را فقط برای یک محدوده خاص زمانی در طول سال می‌توان انجام دادک ه به آن دوره حجم می‌گویند. در دوره مسابقات شما باید با حداقل انرژی ممکن به سخت‌ترین شکل ممکن تمرین کنید تا قادر به حفظ حجم عضلات باارزش خود باشید. در دوره حجم در واقع غل و زنجیر از پاهایتان باز می‌شود.

تمرینات در دوره حجم آهسته‌تر انجام می‌شوند و عضلات بهچشم گروه دیده می‌شوند و وزنه‌ها هرمی اضافه می‌شوند. تمرینات حجم به‌جای آنکه موشکافانه باشند، با هدف تکمیل شدن اجراء می‌شوند. مهمترین تفاوتی که بین فصل حجم و مسابقات وجود دارد این است که برای چربی‌سوزی‌ باید در برخی نقاط مقداری بدنتان صاف شود چرا که گلیکوژن عضلات کامل و پر نیست و اهرم‌های بدنتان ضعیف‌تر هستند.

در دوره حجم میظخواهم عضلاتم همیشه کامل و پر دیده شوند. بنابراین کالری دریافتی خود را تنظیم می‌کنم تا به‌طور دائم آن ظاهر را حفظ کنم حتی در دوره مسابقات دوست دارم عضلاتم هر ۴ یا ۵ روز یکبار ظاهری پر داشته باشند. به عقیده من نباید بیش از ۴ یا ۵ روز مداوم بدن صاف و بدون برآمدگی باشد و یک شوک لازم دارد. زمانی‌که روزی ۵۰۰ گرم کربوهیدرات را به جای ۱۵۰۰ گرم همیشگی می‌خورید. متوجه کاهش قابل توجهی در مقدار تمرین می‌شوید.

من بیشتر از آنکه به ترس اعتقاد داشته باشم به انرژی معتقدم همیشه کالری دریافتی را حساب نمی‌کنم اما جهت کامل و پر نگهداشتن عضلاتم کالری دریافتی خود را در دوره حجم بین ۷۰۰ الی ۸۰۰ کالری در روز حفظ می‌کنم فکر می‌کنم بدنسازان توجه بیش از حدی به جزئیات غذاهای خود می‌دهند. در یکی از مسابقاتی که شرکت کردم بزرگان بدنسازی مثل دوربیان یتس فلکس ویلر، ویتس تیلور و سونی اشمیت حضور داشتند.

وقتی ما با هم صحبت می‌کردیم همگی بر این باور بودیم که جدا از زمان مسابقات غذای موردعلاقه عمده بدنسازان پیتزا و مک دونالد است مسئله اینجا است که رژیم غذائی بدنسازان واقعاً خیلی هم بد نیست. زمانی که به حجم عضلانی موردنظر خود دست پیدا کردید و متابولیسم بدنتان در حد بالائی قرار گرفت. اگر بخواهید هیچ چیز به غیر از غذاهای سالم نخورید در واقع به خودتان ظلم می‌کنید و متابولیس بدن را نیز کم خواهید کرد.

همیشه مطمئن باشید که هم لمزومات جهت افزایش سایز عضلانی مهیا هستند تا زمانی که تغذیه‌تان کافی باشد. تمرین زیاد نمی‌توانید چندان مسئله‌ساز باشد اما وقتی کسری غذائی به‌وجود بیاید شما دچار تمرین‌زدگی خواهید شد.

آنچه نیاز دارید یک ساختار ذهنی خوب است که همه عوامل را کنار هم فراهم آورد با داشتن درصد بیشتری از چربی در غذاها و انرژی بیشتر در بدن می‌توانید وزن خود را زیاد کنید و به تمرینات خود حس و شدت بیشتری ببخشید. با تأمین انرژی کافی برای بدن می‌توانید تمرینات بهتر انجام دهید و در نهایت عضلات بهتری را پرورش دهید.